Alle inzendingen

Luchtstromen boven het Vierwoudstrekenmeer worden licht samengeperst binnen hoge rotswanden dalen gedwee op het wijde water schenken heilzame adem aan de stad vol oude pracht en krachtige toekomstbloei geven op het wijde plein hoge bonte bloemenzuilen de wenkkracht om overal in steden en langs de oevers steeds meer te ontdekken…

Er valt wat te kiezen, Zeggen de logen die Het zeggen te weten. Eenvoudig is dat niet - Kopstukken prediken vrijheid, Wij zien onvrijheid, waar je ook kijkt. Kopstukken prediken gelijkheid, Wij zien ongelijkheid, overal. Kopstukken prediken broederschap, Wij zien individuen hun eigen broeder zijn.…

Hij zag jouw zielige gezicht in waanzinnige radeloosheid tussen wollige wolkenkastelen en lichtgevende luchtspiegelingen jouw gelaat stond afgebeeld op het gescheurde etiket van een in de hals slanker wordende glazen fles waaruit hij een donkerrode drank had gedronken tijdens het achteraf dromen over jullie vrijpartij waarbij jullie niets…

Ze heeft een hartinfarct gehad ze gaan haar nu dotteren ze is 82 en te zwak voor een operatie zal ze het halen? zal ze overleven? zal haar leven dan nog zinvol zijn? ik hoop het van harte voor haar! ik wacht het in beroering af!! ik ben haar broer van 73!!!…

Soms is de zin van het zijn mooier en voller van tekens als een libelle zich vleit voor je neus op het zadel en daar roerloos blijft zitten net als jij tot je weet het is zij, die mij aankijkt het is zij die mij wenkt de liefde van toen die zij zelf had verloochend terwijl haar gang naar de kerker zich sloot was jij haar knight…

Geverfde pop, met rinkelen omhangen, Gebulte jonkvrouw in uw staal' korset, Lamzaligste aller vormen, stijf Sonnet! Wat rijmziek mispunt deed u 't licht erlangen? Te klein om één goed denkbeeld op te vangen, Voor epigram te groot en te koket, Vooraf geknipt, koepletje voor koeplet, Kroopt ge onverdiend in onze minnezangen. Neen…

Stil als in dromen zonder slaap buigt het licht op zijn smalle weg hoeken in straten om stil als in dromen zonder slaap bepraten in een vochtig waas de diepe huizen het stille licht Achter de huizen van de stad staan uit het licht gehouden de bomenrij, de schuur, het regenvat. De tuinen zingen ze zingen van het donker of de schemering…

Had hij zich maar beperkt tot sluikreclame, Maar als Wim Meyles zich zó tot ons richt Ben ik welhaast moreel tot koop verplicht. En toch hoeft Wim zich daarvoor niet te schamen, Want er is heel veel onderliggend leed: Een maker van light verse heeft het niet breed.…

Hij gromt zachtjes Hij waakt Niet echt Hij zegt Het is zo lang geleden Liever Louis Leve lieve Louis De hond die mij zo graag ziet Van alle plastic flessen Draait hij de doppen Bijt daarvoor als bezeten Ons PMD naar de knoppen Liever Louis Leve lieve Louis De hond die jij zo graag ziet Hij loopt bijna altijd in het gareel…

Onberispelijk als de final act van z’n body, is hij een bedenkelijke believer in factories gemaakt van gold, waar hij no struggle kende tegen bedbugs uit z’n lazy ass. Terwijl de times memories als dirt wegblowt, is hij dressed in permanente shame; like a notebook voor de bucket list, tastend op zijn bare feet, als vanity die de…

zij wilde zijn blik niet kruisen omdat in die ogen vele demonen huizen die ongeregeld grut als zieke gedachten over foltering en moord koesteren na rü"cksichloos verkrachten er huisde daar geen noblesse oblies slechts pijnen die in herhaling alle onmenselijkheid door dezelfde geesten toegebracht werden met genadeloos…

Hier komen maar af en toe mensen Ze brengen geld, dag en nacht staan de voordeuren open versierd met vergulde sneden Ik heb gehuild bij het afscheid Papa's handen op mijn schouders Mama's kussen op mijn hoofd Een uitverkoren kind was ik maar ik huilde niet van vreugde ik huilde om al de jaren die ik wijd aan het vuur in deze tempel van…

Mijn lijf hunkert naar Jouw zalige, zachte, warme lijf, Mooier dan ik ooit In mijn stoutste dromen zag. Jouw antwoord op mijn verlangen, Rikketikt mijn hart in galop, Doet mijn bloed door d’adren razen, Brengt mijn verstand op hol. Als jij mij in jouw armen sluit, Lijkt ik tot ontploffing kom, Wil dat ’t nooit wordt gestuit. Wanneer…

Het bruin blauwtje rust op zacht geel boerenwormkruid licht danst op mijn huid Soms is het genoeg om de zon op mijn huid te voelen dringen, het licht door bladeren te zien spelen, het zachte zoemen te horen van een bij die even bij me blijft alsof ik deel ben van dit ritme. Ik hoef niets te verklaren, alleen te ademen in de warmte, waar…

Geen dag gaat voorbij of ik ontmoet mijzelf 't zij in spiegelglas in water van heldere stroom of in gelijkende medemens. Steeds weer vraag ik mij af waar of wie ik ben en of mijn spiegelbeeld zich ook in mij herkent. Ik ben niet de enige die naar zichzelf zoekt. Maar elke dag loop ik mijzelf voorbij in de overwelgende massa.…

In de zeilmakerij van Achiel danst hij als een schip op de golven Zijn lange armen wapperen als grootzeilen in de wind Meeuwen kabbelen als lachende oude mannen Geen zee gaat de danser te hoog hij voelt ritme tot in zijn vezels Neem een kathedraal zingt hij hoog in de lucht breed in de buik Zet er wat masten op de liefde voor…

Je probeert ruwe lelijkheid te pareren van boze mensen in het herfstige park sublimeren in kwetsbare schoonheid alleen in jouw vervuilde ondergoed op de groene bank naast de door westenwind getergde oude kromme hoge boom je ziet de vrije vogels foerageren de bomen aan de waterkant zwijgen de heldere zon breekt door sombere wolken verdwijnen…

Opa is dood Opa ligt in de kist, en met hem een lampje en een sterrenkaart daar heeft kleinzoon voor gezorgd want er is iets wat hem zorgen baart het heelal is namelijk erg groot en of je nu levend bent of dood je kan er makkelijk verdwalen vandaar deze handige sterrenkaart waarop in hanenpoot beschreven staat hoe opa het snelst…

De eenzame zwerfer en de dieren De eenzame zwerfer die het geluk vond bij de dieren in het bos, vond in hun ogen de warmte, een liefde die nooit verlos. De vogels zongen liederen, zoet en vol van vreugd, Terwijl de bomen fluisterden, hun geheimen, hun geheugd. Een moedervos kwam in de avond haar dagelijkse stukje worst voor haar kleintjes…

Ik wil strandjutter worden maar woon in de stad de hoofdstad Amsterdam in het centrum, in de Jordaan dus oefen ik als straatjutter want de straten van Amsterdam worden overspoeld met veel en heel veel wat nog te gebruiken is elke dag,  soms zelfs ieder moment ligt half IKEA, BLOKKER en ACTION op de straathoeken en stoepranden…

Dichte nevel ligt in rechte, brede stroken op zonnig weiland.…

tussen het beton en op vuilnisbelten bloeit soms een bloem van hoop…

onze dromen komen overeen met de levensmogelijkheden meebewegen en overwegen vrolijke stemmingen als opzwellende snaren zullen wij verwaaien over onweerlegde grenzen van toets- en tastpartijen boven planken zweven stuiterend getrommel najagen als was het de wind zelve over de uitgestrekte vlakte van het plat pratende land hand…

Men noemt de Alpen het dak van Europa´s grond. Maar vergeten wordt het Kaukasusgebergte: de iets hogere dakspits.…

(voor Salomé Ureña Diaz de Henríquez) Zij ging ten onder door tuberculose, de koningin van de Dominicaanse poëzie, een Waterschapsheuvelkonijn met myxomatose, maar elegant tot de laatste melodie. Geboren en overleden in Santo Domingo, waar een standbeeld haar grootsheid eert, zij staat daar als een charmante flamingo, die haar ziel binnenstebuiten…

De lucht is half bewolkt, als een halfnaakte vrouw, met een huid van vaalblauw. Zoals altijd dwaal ik af in poëzie. Moe, maar onafgebroken keer ik terug naar woorden, alsof zij het laatste zijn dat me nog vasthouden. Een stil stel uit Suriname zit tegenover mij. Hun zoontje doet me denken aan de jonge koning van Nederland – maar dan…

Bij het ruisen van uw bomen Leeft gij matig en tevreên; Roept geen mensen om u heen, Ziet uw gasten gaan of komen Zonder leed of zonder lust – Snoevende op uw wijze rust. Gij beschimpt de kalverzeden... 'Eenzaamheid is ’t bangst verdriet: Bomen – zegt gij – spreken niet. Smaak uw groene eentonigheden! Onder mensen, in de stad…

Nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob; toch ken ik nog de harteklop van elke vrouw waarmee ik vrijde. Ik schreef gedichten tussenbeide, maar loste het probleem niet op: nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob. Hoe dikwijls toog ik niet ten strijde en keerde met bebloede kop weerom…

Ja dat weet ik wel! STAATKUNDIG GEREFORMEERDE PARTIJ de partij van de onderdrukte vrouw ja en nu weet ik het zeker, ze staan voor SIEKUM GEIL PORNOKIJKEN de partij van het verbod op porno Jezus, hun jezus was daar zo veel milder over ga heen en zondig zelf niet porno is geen zonde; geweld wel fysiek helemaal te veroordelen doch dwingende…

Al twee keer is dit kabinet gevallen, Het is één grote chaos (in één zin), Slechts vier procent heeft er vertrouwen in, Niet eerder peilde men dit soort getallen. Maar groep wantrouwenden, wees toch verblijd, U heeft de absolute meerderheid!…