Alle inzendingen

Ik zag de kleuren van het leven in de tijd veranderen, al was niets ooit zwart-wit; wat zich voor mijn ogen volbracht kan niet slechts gebracht, als men zich aan geschiedvervalsing niet wil branden, als weldoordachte esthetiek worden; het bewijs voor wat zich afspeelde [hier wordt gehint op de waarheid] in ieder afzonderlijk, of in elkaar…

Als mijn verlangen moe wordt, begint mijn hoop -- het te verzorgen.…

Een tam konijn sprak tot de boze wolf: ‘Je mag van mij geen schapen meer vermoorden, of hen verdrijven uit hun eigen oorden, dus maak een einde aan die slachtingsgolf. Ik laat het deze keer nog bij verwijten, maar sluit niet uit dat ik een keer ga bijten.’…

Je hebt te stellen met zo'n huisvriend. Aarde en slijm, nagels door de posten. Onteer zijn ontwerp. De spade steekt dieper naargelang zijn kunde verkiest. Al ben je buikziek, je navel is in al. Zijn toon ook zo vaderlijk aangeblazen. Granaatappelen sieren de tuin, een bord van tufsteen. Je gaat maar ga je dan. De ingang is aan een veiligheidsspeld…

Buitengewoon ook binnen fijne plekkies ook op een hoge bank in het doorloopgangetje even lekker brassen, smullen met een voortje en een naatje met een alcoholvrij biertje in hoog glas TOP en de bediening?: dienend met de allervriendelijkste service 'oogies' hebben ze ook 'logiesies'? dan blijf ik slapen! want ontbijt en lunch…

jij werd wakker alsof iets je naam beetfluisterde je lag stil maar binnenin bonkte oud verdriet de droom kroop terug langs je ruggengraat niemand zag hoe donker jij werd jij was weer toen en dat was echt…

Uit partituren rijst een zwierend lint van blauwe inkt van de pen van zijn rechter in het Concert voor linkerhand eenmalig gebeeldhouwd in toonkunsttaal klinken Daphnis en Chloë hoogsensitief magistraal tot de donkere tinten in de diepten van hades Gaspard de la nuit beklemmend obscuur opzwepend duivelse septiemakkoorden…

Groene velden van ons eerste geluk zijn uit een andere geschiedenis in door verdriet vergeten verleden omringd door geschilderde geesten om het stille duister te verdrijven heb ik rode rozen, blauw zien blozen met mijn koffer op weg naar nergens onder angstaanjagend bewolkte luchten probeer ik werkelijkheid te ontvluchten langs herinneringen…

Hak op de tak tapdansen gevleugelde wezens de wind blaast begint te huilen uit één spatten in geluiden fladderen heen en wéér regenbogen 't hart doorkruisen niet langer alléén. Aantrekkingskracht op wandelwegen fluitconcerten zingende geluiden meisjes walsen bloemencorso's vol ruikers. De notenkraker Tsjaikovski Russisch…

kan het nog wezenlijker binnenskamers en buiten kaders als voorwereldlijke nachtschipper de omzoomde aarde te ronden een onzichtbare, roerloos denkbare gedachte uit te spreken waar grenzen beginnen en vrijheid eindigt ter plaatse maar ook in beperkte mate als hekwerkoverdenking een object, een lichaam in wezen…

Hoeveel verba niet meer manent, vervlieten in het eeuwig niets blijft voor immer een vraag voor niemand hooguit voer voor filologen, gepromoveerd in het sanskriet zich stukbijtend op raadsels in de enigma's van Rosetta maar ziedaar, ex nihilo dient zich un nez aan in het Frans herboren nazaat der Renaissance nieuwsgierig agend…

Vadertje Staat kneedt ons denken Het begon met een prep-advies voor 3 dagen gevulde magen Daarna 70 euro cash de man Maar dan Gaan de deuren van de Lidl niet open als ik een kratje Kordaat wil kopen Preppen gaat in fases Angst zaaien is de basis Het doel is uw geest te preppen voor verhoogde NAVO budgetten…

Lichte vleugelslag stil op mijn trillende huid zo breekbaar als ik Soms voelt de aarde als een storm onder mijn huid. Elke blik, elk woord — een echo die lang blijft hangen. Ik draag geen pantser; ik luister met mijn hele lichaam, en zelfs stilte kan soms te luid zijn om te dragen. In een ruimte vol stemmen zoek ik naar zachte, veilige…

Sporen en sokken, de schat ergens in het veld: stilaan verdwenen.…

hoeveel levens op ongetelde massa’s lippen doordrenkt deze vertwijfelde woorden onuitgesproken tot in de rook de drang breeduitgesponnen verwezenlijkt te zien bij leven onbetwist ongeslagen geliefd en gehoord worden…

Er zijn veel ballen: kleurrijk, groot en klein Voor pingpong, tennis, hockey, voet- en handbal Je kent ook de biljartbal en de strandbal Ik denk dat er wel duizend ballen zijn En na een uitje vol baldadig handwerk Heeft Groningen zelfs ballen met een brandmerk…

Willem opende de sluis destijds eigenhandig. Om zelf niet te hoeven graven, liet hij het onverzettelijk bloed stromen onder de laatste bruine laarzen. Geen verdediging, bleef altijd zijn verweer; hij werd veelvuldig geschopt en geslagen, zijn maag was leeg in de cel, in die dagen voor de uitspraak werd hij verkeerd behandeld. Onmiskenbaar…

Toen zei de man: ik ben moe; vijand laat van mij af; ik verweer mij niet meer; ik lig nog maar wat en wacht af of ik gehaald word vannacht. en de priester: ik breng u de Heer... maar hij met een laatste slag sloeg het kruisbeeld weg van zijn mond en krijste: ga weg – neem mijn laatste bezit mij niet af: MIJN zonden gaan mee in MIJN graf.…

De mensen sterven en zijn niet gelukkig wapper naas die deur van die skoenmaker op die hoek: muurskildering van ’s amateur in gangbare heelalverdriet. Die hobbelrige kinderskrif pryk maandelank: geen verfkwas waag om vonnis van ’s nihilis vol dampige ontnugteringsdrif of neo-transendentale angs met ruse hale weg te vaag. Hoewel nog nooit…

Ver na middernacht, het weekend niet Een REM-slaap zonder droom, zonder publiek In stilte, achter een geheime deur Waar dichters zweven met hun hoofd vol dromen Daar loog ook ik de waarheid in mijn lied *) Dat veel bezoekjes had gegenereerd En wel acht sterren geproduceerd Van musiclovers en anglofielen Doch die de redacteuren niet bevielen…

Wat de toekomst brengen mogen mij geleidt des Heren hand een prachtig Bijbelse tekst maar laat ik het Werelds houden wat de toekomst brengen mogen daarin gaat AI mij helpen mijn EI: eigen intelligentie versmelt met AI en brengt verlichting voor mijn dochter dochter Giulia (18) heeft epilepsie zeer ernstige, zeer gevaarlijke zij niet alleen…

Denkt stilletjes terug aan een toen een vroeger uit een ver verleden de woorden-zwerver in zijn onderbroek zijn oude bril beslagen voor zijn ogen een brok verwijten in zijn stille denken nu de zilveren spiegel boeken schrijft hij niet langer kan ontkennen dat de waarheid meer beklijft dan het toneelstuk van beminnen zijn antwoord is…

Heel de nacht wakker sinds ik de deurbel hoorde -- Zoekt er iemand hulp?…

Ik zag een zwangere vrouw Maar meer nog zag ik een kind Ik zag het in haar ogen De glinstering van het kind Ik zag het in haar ogen Het kind wordt nu al bemind…

het duikt in kleur voor me uit schots en scheef als een van de start al licht aangeschoten schaatsster loom wiegelend en de stevige koude bries van de zee kreeg zij mee langs hoge duinen is het heerlijk struinen met opgestreken vleugels in ornaat alarm altijd vol paraat want de vraat van de meeuwen is ongekend in…

het duikt in kleur voor me uit schots en scheef als een van de start al licht aangeschoten schaatsster loom wiegelend en de stevige koude bries van de zee kreeg zij mee langs hoge duinen is het heerlijk struinen met opgestreken vleugels in ornaat alarm altijd vol paraat want de vraat van de meeuwen is ongekend in…

Gele lissen bloeien in wijde kring, dicht opeen, zijn met hun wuivend helgeel reuze citroenvlinders op wiegende steel, licht beroerd door een reizende luchtzwing. Zoete geur maakt bij bijenzang een draaiing van kunstig gezoem en zacht zuchtengespeel. Om Noord-Brabants Putven ademt uit één keel een open én besloten bloemenring. De felle krans…

het mag soms ook gewoon een landweg zijn waarlangs de bloemen nog wel bloeien tenminste als de juiste tijd aangebroken is en dat hij die dan toch wild plukt stuk voor stuk met zorg en liefde tenzij er niemand is om ze aan te geven dan zou hij een smoes kunnen verzinnen om de lezer niet al te somber te stemmen teneinde de verbintenis…

fluister tegen me tijdens dit woordenkuurtje in de regen waar ik niet bedank voor de grote tranen maar ’t valse janken van de wolven toesta met mijn gitaar als ‘n zegen- instrument voor onbekend Sirenenwerk van sloeberbands in uw neo-Amsterdamse uurtjes (ook ‘n veeg teken) de remmende suikerslaap skippend als ik door nachtkrochten glippend…

atomen zijn als letters waarmee alles is gezegd in codes geschreven geen onsterfelijkheid geen ziel de dood is nihil onze waarneming is feilbaar liefde overgewaardeerd er is geen godheid maar atoomleer ‘Athena, plaga venit, de plaag komt!’…