Alle inzendingen

Ik hang hier maar wat rond in huis helemaal voor mezelf de pot thee, de tafel de kamers van ons huis met zijn nieuwe ramen de krassen in de kast al de cadeautjes die ik aan jou gaf en de poster van het schitterende water aan de horizon met de schim van een schip Ik hang hier maar wat rond in jouw afwezigheid niet in staat tot actie…

wij letten er niet op als wij ongemerkt substantieel contact maken met passerende niet geziene die de mensen vaak ongemerkt raken en eren zonder direct verbinding te maken of anderszins te communiceren het schijnt veel vaker voor te komen dan wij ooit dachten velen vinden dit raken normaal zoals met overledenen en ook…

Plotse schemering goud glijdt langs stille velden alles ademt zacht Wanneer de zon verzinkt, onthult zich een van de meest intieme gebaren van de aarde: de lucht transformeert in lagen – van blauw, via goud naar vurig oranje, paars en rood, in talloze schakeringen. Het zijn niet enkel tinten die mij beroeren, maar ook wolken die traag…

De wijde wereld is te groot Om van haver tot gort te kennen, Maar ’t stukje dat ik ken, Is haast te mooi om waar te zijn. Maar op films en plaatjes Zie’k nog zoveel moois op d’aard, Wat is ’t aanschouwen zeker waard, Onverlet ’k nog niet zag! De wereldwonderen Zag ik alleen maar op plaatjes, In werkelijkheid geen. ’k Heb dus nog…

ze droomde liep in een bos ze zag alleen maar bomen er was geen zon, geen licht geen lucht, geen wolken alleen maar bomen de sfeer was dreigend duisternis overal ze was alleen met angst voelde zich opgesloten, beklemd zag geen verleden geen toekomst, geen heden ze zag alleen maar bomen toen was daar die open vlakte zo vrij en…

Soms sta ik versteld met hoeveel geweld iemand zijn mening op wil dringen. Voor mij is hij geen held, want voor hetzelfde geld kan hij samen met ons komen zingen.…

Vaak wil ik me verschuilen in iets moois, iets lekkers of iets blijs, iets anders zoek ik, vrijs in plaats van de tragiek van de herfst die komt bijvoorbeeld, wereld dramatiek Ik wil het lichte en het luchtige, mijn ogen wil ik dicht voor ‘t moeilijke, verfoeilijke mijn eigen troep, mijn werk Ik wil allemaal niet weten dat we voor…

Ze praten over corrupte politiek liegende ministers en falende ambtenarij ze vertellen over oorlog en vrede defensie en de wapenwedloop de dood, een traan en een lach het bederven van vergane glorie vergankelijkheid in al zijn verschijnen ziekte en oorlog en hebzucht als belangrijkste verdienmodel de handel in aandacht economie van verdriet…

de gedachten verglijden als de zomerse wolken boven de uiterwaarde stromen als de beken tussen de platgewaaide vroeggemaaide velden door naar de rivier waar het plezier al van af spat in aanwakkerende wind hier vindt helder denken de oersprong naar diepte van verdronken verhalen in alle talen langs oevers als moeders van woorden…

Alles nog als vroeger: de waaier van licht op de horizon, de bonte strandloper op drift langs de golven, schuim dat zich buitelend uit de voeten maakt. Als vroeger galopperen over de lage duinen gepluimde legioenen, etst als vanouds de wind zijn geheime tekens. Ja, alles nog als vroeger maar in de fles geen brief, de duinpan leeg.…

's Morgens op het witte laken doet er een gelaat ontwaken -- dat ligt daar als een waterlelie op een golf water, op de peluw. 's Middags loopt ze in het bos te schijnen, haar ogen tussen bladen als twee kleine vuurjuwelen, kijkend in een laan -- bladen ruisen weer dicht, ze is gegaan. 's Avonds lacht ze in een stille kamer, zonder…

Het leder is van zijn voet gesneden, aan het uiteinde huist breekbaar steen; zijn tegenslag dwaalde in wat verdween, de herfst heeft zijn huid tot nu gemeden. Een rap tempo kon hij niet meer inkopen; nu dolen gestrompel, verdriet en leer; zijn oude huid komt nog niet in verweer en blijft op een voorspoedig herstel hopen. De winst kon men…

Zo nu en dan doet Moeder Aarde pijn En juist zo vaak in moeilijke gebieden Waar alle huizen toch al niet solide En de omstandigheden tragisch zijn Misschien omdat ze ziet hoe men daar leeft En zonder het te kunnen helpen, beeft…

We hebben geen goud gemaakt en zitten in de stank van 50 emmers urine Trofeeën om ons heen uit de kast met zeven sloten als geschut om ons geluk Vanavond lenen we luxe voor een schuld aan later en drinken we op vroeger Afgekloven botjes stoppen we als sieraden in onze neusgaten We eten troosttaart met slagroom Het feest loopt ten…

In de zomer wandelen we bij zonsondergang, langs koeien en paarden, stil grazend wolken uit de blauwe hemel. Elke dag lopen we samen rond het Roege Bos. Soms fluisteren we over onze herfst en vragen ons af: op welk land zullen wij vallen? Gisteren, onderweg naar huis, struikelde ik plots en viel zacht in de bladeren. Ze hielp…

Ik kreeg een nieuwe rugzak van mijn zoon Hij zei, ik had gezegd mijn oude viel maar uit elkaar Toch kon ‘k hem nog niet weg zoveel met hem geheen en weer zijn gaatjes stopte ‘k elke keer Ja soms zijn dingen zo vertrouwd en je verknocht, zei hij ‘k Liet nog vier and’re zien Een 60 liter, die onder stof, merk Carymore, gekocht…

Wat houd ik van de herfst, de mooie luchten, het afscheid van de zomer nadat de bladeren gevallen zijn, maar eerst in vele kleuren nog even schitteren en dan vergaan. Zo zijn ze beeld ook van ons menselijk bestaan dat klein begint, dan groeit en bloeit maar eveneens weer losgelaten wordt. Een afscheid van dit leven, na lach en traan. Toch…

Er ligt een mooiere zuivere beschaving dan die van de prille vormgeving in mijn beperkte denkwereld op een elitaire schrijverssite van dit groene kikkerland waar mens en mening waarheid mennen de zilvervis de meeuw in de bek leert kennen als blauwe avond stil de zwarte nacht ontmoet een diepte ver van hier in het duister van…

Hoog in de wolken vliegt De rode wouw zijn rondjes rond, Het briesje blaast de zomer, Het koren wuift in de zomergloed. De trekker ploegt over d’akker, De leeuwerik zingt het zomerlied. Fietsers zonder helm Genieten van de buitenlucht, Een Porsche komt aangesneld, Fietsers genadeloos geveld, Sirene doorklieft de rust, Dan is de rust…

de korrel zand en de eerste sneeuwvlok lachen elkaar uit in een snel ontmoeten komt de vlok niet verder dan wat wat vluchtige kristallijne groeten want het zand heeft hem uiterst snel weer weggebrand nog is het strand een zomers relikwie omspoeld met een heerlijk wit gekuifde zingende zee…

Soms wordt het me teveel en steeds vaker en vaker veels te veel de materie, het hebben van doch steeds vaker en vaker de emotie, het huilen om het verraad, het verlies door de wereld die de aarde zo aantast dus niet aanpast vooral niet aanpast dat wordt me veelal te veel dan denk ik: Jan Jacob alias Jean het is goed dat het leven…

hoopvol spreekt men over een korte doch strenge en vervullende winter te midden van de veelkleurige pracht en onstuimige kracht van de herfst men draagt het verlangen naar lente naar een vredig ontluikende wereld vol nieuwe geuren en kleuren zacht op handen door de zeurende winter de verwarring slaat toe bij de vroege vracht aan gele en…

'k Ben Brahman. Maar we zitten zonder meid. Ik doe in huis het een'ge dat ik kan: 'K gooi mijn vuilwater weg en vul de kan; Maar 'k heb geen droogdoek; en ik mors altijd. Zij zegt, dat dat geen werk is voor een man. En 'k voel me hulp'loos en vol zelfverwijt, Als zij mijn lang verwende onpraktischheid Verwent met wat ze toverde in de…

Heel argeloos begin je een gedicht. Een aantal letters, aangenaam van vorm. Het gaat vanzelf. Er slibben regels dicht. Ze zwijgen nog. Ze wachten op de storm. Uit dode krullen, schreven, lijnen, halen Ontstaan - geen mens die weet waaraan het ligt - Schermutselingen tussen de vocalen. De consonanten brommen mee, ontsticht. Pas dan ontpopt…

Vervlogen klanken verwoorden Will Tura en zijn jonge nichtje Frida kan je nog in samenzang horen "'t is vandaag de eerste schooldag "nu opgetekend grijsgedraaid in het verleden. "Gisteren zag ik je als een baby aan die zonder beertje niet naar bed kon gaan nu zie 'k je met een boekentas aan de hand naar de grote meisjesschool toe gaan…

Adams keuze Het waren paradijselijke oorden waarin de eerste man tot leven kwam. Toen God hem eventjes terzijde nam en hem een keuze bood met deze woorden: ‘Wat voor gezel wil jij van mij als gift?’ zei Adam: ‘Doe maar iets als Taylor Swift.’ Elk wat wils Wij houden van verschillende posities, de missionaris of een ander standje,…

Waar de wind mij raakt fluistert mijn ziel zachtjes mee stilte wordt muziek De wind strijkt teder door de morgen, glijdt langs takken en over uitgestrekte velden, weeft kleuren en lichte strelingen in mijn aandacht, en laat kalmte neerdalen in mijn gedachten. Ik spreid mijn kwetsbare vleugels, fladder mee op de adem van je delicate beweging…

nu het geruis van de zee was afgebroken in de strandtent waar buikige mannen op slippers met bierflesjes in en uit liepen was een slanke meermin achtergebleven. op haar ranke heup zat een kleine salamander te rusten zijn sierlijke pootjes gespreid in haar milde warmte terwijl ze afrekende voor een cola en de vijfduizend zandkorrels op…

Ik was jong, ik ging grootse schoonheid ervaren op handen van succes, en nu loop ik op wolken van elektrisch licht glitter en bewondering mijn pensioen te vieren in de hemel der feesten ster onder de sterren de lachend mooie mensen hun parels, botultox en gel in halfgrijs haar, onvermoeibaar op de maat van het koper Niemand hoeft…

De schoonheid van haar, Is niet alleen de buitenkant, Maar ook de binnenkant, Deswege bemin ik haar, Dubbel, en dat al heel lang. Wijl zo’n combinatie is in zwang, Zijn er vele kapers op de kust, Ben dus niet d’enige dit hapje lust. Bij d'om haar losgebarsten strijd, Menig man eronder lijdt, Wijl ’t einde niet is in zicht, Is af en…