Alle inzendingen

Ach, ik kan verdrinken 's nachts onder een boom doodvriezen, alleen maar verkleumen of geluk hebben en een plaats bemachtigen om te slapen in de opvang onder de honderdbeddendeken met voor ieder een hoofdgat lekker warm bij elkaar Maar dan nog, vanochtend werd mijn buurman niet wakker bij de eerste, tweede en derde gong Spartelend…

Oh Giulia, oh Giulia ik ben je pa oh Giulia, oh Giulia dus niet je ma want je ma is je moeder zij , ma droeg je en ik ben je pa je pa van tra la la Oh Giulia, Oh Giulia ik hou van jou oh Giulia, oh Giulia zo ook je ma want je ma is je ouder en ik ben dat ook dus ma en pa zingen 'Giulie' tra la la!! Oh Giulia, oh Giulia wij zijn…

nog groent de zomer het bos en mos in een tweede poging de hemel te raken waar ooit de nadagen hun warmte voor de rijping gaven en in de mooiste kleuren mee bloeiden kenden zij ook de gevaren om kleine stukjes tot een nieuw tweede leven te brengen alleen maar denken aan haar warme lach die maakte dat de nachtvorst nog een…

ze liep door de gangen rechtdoor, linksaf rechtsaf, weer rechtdoor het voelde als een doolhof ze wist het niet meer toch was ze hier eerder geweest kon toen de weg wel vinden dat wist ze zeker de weg naar dat schilderij dat schilderij van haar met haar kinderen een jongen en een meisje de kinderen die ze nooit meer zag alleen…

Gisteren werd ik eenzaam opgesloten omdat ik in de gemeenschappelijke ruimte, schuimendhete thee in de vissenkom had gegoten, -ik had een exotischer begrip van tropisch hitte voor mijn vlammende ogen. Het viel nog mee, zeiden ze, dat ik het niet tijdens bezoekuur deed, -wat een magnifiek idee. Dat zijn zij ten voeten uit: weten…

Hangend aan een hemel, een hoge, blauwe muur, kan ik mijn ogen niet afhouden van de naakte vrouw — liggend op een bed van witte lakens. Haar buik: rond als van een vrouw die maanden draagt. De rechterarm geheven, de linker rust op een kussen. Ik zie hoe ze haar hoofd draait en mij aankijkt. Steeds weer trekt ze het laken tot net onder…

een bescheiden aandeel zou ik zeggen is mijn bijdrage aan het welzijn op deez aard meer wil ik niet meer op mijn lippen leggen de waarde die ik heb vergaard dan wel gedeeld heb met anderen is uit een ondiep beekje te dreggen het is zeker niet zo dat ik mij gering acht of anderen boven mij stel ik spreek over mijn eigen aandeel heel zacht…

Het grootste deel van Donbas wordt van ons En waar we nu zijn zullen we ook blijven Dus ook die delen zullen we inlijven De NAVO met Mark Rutte krijgt de bons Me dunkt mijn eisen zijn dus zeer bescheiden Dat zal Zelenski toch wel niet bestrijden?…

Het kerkje is zo oud, zo oud de zwarte dennen ruisen zacht, de blanke gouden hagenvacht murmelt stil en vertrouwd, naar 't wit-verweerde slanke schip. En hoog, oud en geslagen, zeer, buigt het vermolmde hoofde neer de toren, berstend rib en rib. De zonne guldt de gulden haan en 't al met groen en grauw bestoven verbogen transen…

Je zei nooit wat. Ik moest het altijd vragen. Of je van me hield. En je zoende. Of het veilig was die eerste keer. En je zoende weer. En even later of ik het goed deed zo en je zoende, o. Je zei nooit wat, je zei het altijd met je ogen. Je ogen die helemaal alleen in je gezicht achterbleven als ik je verliet; je ogen na geween: je was…

de inhoud van de asbak in de vuilniszak om deze avond nog aan straat te zetten met alle herinneringen erbij zodat overgebleven vrienden niet zeggen dat hij deze nacht van eindelijk sterven belachelijk veel gerookt heeft maar hij weet niet wat hij met de leegte en bijbehorende flessen doen moet als glasbakken langs eenzame wegen voeren…

Als ze die NOVA-hackers niet betalen Dan liggen mijn gegevens straks op straat. Weet ieder dat mijn piemel en prostaat Niet lijden aan een handvol enge kwalen. Op voorhand geef ik mijn geheim vast vrij: Mijn ‘zaakje’ staat er echt geweldig bij.…

Mijn grote vriend de zee Neem mijn tranen met je mee Neem mijn woede naar de wolven Ze wonen in je golven Ze huilen bij nacht, bij volle maan In de ochtend laat je ze weer gaan De zon verwarmt je koele blauw Met glinsterende zilverdauw Totdat je de zon weer zakken laat Hij in jou kopje onder gaat Het vuur getemd door de kalme…

teer en zacht ruizelen de duizend bladeren hun herfstige kleuren weg van het donkere laatste zomerse groen dat al droog klinkt in het ijle gewieg van de hoogste top vlakbij de hemel waar noten en tonen vaak voor het symfonisch samengaan nog uitgebreid dromen en de wind zijn kunsten laat dirigeren met kleur en ritmiek in de…

Zingende zusjes Zeven op rij Niet te geloven Dat zijn wij 'n Kwart eeuw geleden Kink in de rij Ons tweede zusje blijft ons bij Wij blijven zingen Zingen maakt blij Hoopvol verder Zo zijn wij…

Ik moest wel kiezen voor de rijkste Anders zouden ze gaan vechten om mij, waar is hun verstand? Ik huil om mijzelf vergeefse tranen die niets veranderen Nergens tussen de gordijnen in de binnenvertrekken is mijn schoonheid veilig Mijn ziel zoekt onwetend wat waar is, naar de liefde van mijn man in mijn schoot Niet lastig gevallen…

Om met deur en lekkere man binnen te komen vallen: ik houd er wel van een heilig huisje om te knallen, al laat mijn buitenkant niets zien wat niet binnen de veilige kaders van ‘een welopgevoed meisje’ past; jullie zullen verrast zijn, als ik de onderkant van mijn tong zou showen, -of walgen, dat hangt van je voorkeuren af. Het…

Hij maakt zich zorgen, Wijl hij piekert, Dat hij tobt, Over problemen, Hij tegen zal kunnen komen, Op ’t onbekende pad, Hij zich nog niet begeven had.…

waar ik naartoe wilde ben ik nooit geweest wat ik wilde zien heb ik nooit gezien wat ik wilde doen heb ik nooit gedaan minder piekeren is me nooit gelukt maar… honger heb ik nooit gehad oorlogsgeweld heb ik nooit meegemaakt een vluchteling ben ik nooit geweest ik woon in een vrij land en kan gaan en…

ik schrijf in het heden dat vertaalt zich beter in een vreemde taal hierdoor worden misverstanden vermeden ik wil geen onrust over mijn verhaal zo tracht ik beter te rijmen het is wel een vorm van uitproberen soms lijkt het op opzettelijk lijmen begrijp me goed, ik wil op deze wijze leren ik weet nu nog niet wat het gaat worden en vertel…

Het eenjarige kereltje maakt een reis naar Frankrijks kust zit behaaglijk op het zandstrand kijkt met vragende blik naar het eindeloze water terug in zijn huis te Breda kruipt hij in de rondte daarna steeds voort almaar vertrouwder wordt de knusse woning ook de wereld daarbuiten wenkt en belooft steeds meer in de speelzaal voor…

Je hebt weer die magische verwondering van het kind dat in zijn jeugd een vlinder werd spontaan, frivool in onbevangenheid fladderend tussen vele bonte bloemen op het bloemenveld we schrijven brieven over de danswereld van insecten die weten te ontsnappen aan de bizarre denkwereld van de mens we kiezen woorden om onze genegenheid te vieren…

21 augustus 2025 Een plotse windvlaag, een tapijt van bladeren. Mijn beukenboom sterft.…

Wees stil, praat niet ook geen woord ook geen gezang geen getik tok alleen stilte want stilte is ook muziek 'The sound of silence' klinkt als muziek in de oren ik hou van die stilte het liefste in gebed of meditatie en dan het liefste met vele mensen in stilte in kerken en concertzalen dan voel ik, dan hoop ik dat het beter mag,…

Rosa, grootse, eedle, machtige Vrouw, Met uw klaar verstand, uwe reine liefde Voor de arbeidersklasse, uwe Geliefde, Aan welke alleen gij uw leven trouw. Gij ging zoals een hoge klare ster De arbeidersklasse voor, uwe Geliefde, In de strijd, - en uwe klare liefde Lichtte voor hen uit, ver, alleen en ver. Gij stierf. Waardoor? Door 't kapitaal…

Waarom moet ik blijven kijken naar die ansichtkaart - een roeiboot hij ligt op de rimpelende spiegel van een avondhemel verankerd met een dunne lijn aan iets in de diepte het is een foto maar je ziet hoe de boot schommelt en rukt aan zijn anker zo moet het altijd te zien zijn geweest een boot wachtend op zijn roeier er is gedacht…

Golven fluisteren licht danst op de horizon stil in mij weerklinkt Langs de kust blijf ik stil, mijn gevoelige huid vangt de adem van de wind. De zee draagt een taal van duizend stemmen, elk geluid raakt iets zachts in mij, en ik word zelf een golf van voelen. Het licht van de toren draait, traag en helder, snijdt door de nacht en…

Natuurlijk komt er nog wel eens een vloek uit mijn mond dan klinkt het Godverdomme luid, klaar en duidelijk toch voel ik me dan gebeten zeg maar de gebeten hond ik kan me wel verbijten omdat ik weinig heb met God ik zie God als het zelfbeeld van de mens nou wat ieder individu van Hem maakt we gaan maar uit dat het een man is zo beledigend…

ongrijpbaar mooi bewegende schaduwen van de specerijen bomen ik herinner jou in tienduizend dingen van een vervlogen tijd een klaagzang traag en aandachtig over alles wat bij jou hoort in het maanlicht de nadagen van de binnenbaai…

U die erudiet is en belezen met uw goed gevulde boeken kast alles keurig op getast op last van critici bij een gezocht bij een firma bol punt com gekocht: Heeft u die van a tot z gelezen of staan ze in de waan en stom daar enkel mooi te wezen?…