Alle inzendingen

Wordt het weer eendenborst dit jaar, of gans Rollade, varkenshaas of parelhoen, Een hele zalm, een reerug of kalkoen In elk geval een bietensteak voor Hans Wat zullen we met Kerst op tafel zetten Ach, weet je wat? We gaan maar weer gourmetten…

Ik ben een metafoor die niemand begrijpt, een zin die struikelt, een stilte die blijft. Ik draag het masker van regen en wind, en verlies mij telkens, waar ik jou terugvind. Mijn hart is een raam dat beslaat in de kou, het toont wat vervaagd, maar verbergt wat ik wou. Elke traan is een woord dat nooit werd gezegd, elk gebaar een verhaal dat…

Ze zei het zo vaak dat het bijna een gebed werd: alles een plekje geven. Alsof verdriet zich laat neerzetten op een plank, in een lade, tussen de theeglazen en het servies van een leven dat ooit eenvoudig was. Maar elke ochtend stond ze op met de zwaarte die nergens wilde rusten. Over welk plekje ging het eigenlijk— waar laat je een moederhart…

een verre idylle slechts bereikbaar in de stilte die 's nachts oplicht het eiland een gedachte een nomade onder volle maan aan de rand een oud beseffen waar de kern in 't midden ligt de geur van zout eeuwenoud hout onbenoemd en uit het zicht…

Ik wilde je vergeten nu jij om mijn liefde niet meer kunt vragen maar ik ben weerloos tegen gedroomde kussen en oude scènes van de ene dag per jaar dat je mijn vader was en met mooie woorden zonder mij aan te kijken over mijn gemis heen praatte en dat ik je stoorde en moest gaan spelen en die keer onder aan de trap dat ik je…

Iemand zei me ooit Als je ooit eens dichten gaat Weet dat je alles mag proberen Als je maar twee dingen laat Begin een gedicht namelijk nóóit met ik Dat staat snel en onterecht En bovendien weet dan iedereen Dat je slechts voor je zelf vecht En schrijf ook nooit of te nimmer je leven Een gedicht achterstevoren Ook niet als je hiermee misschien…

AAN welke god gelooft ge dan toch?’ Zo vroeg zij op angstige toon. Aan onze lieve vrouw Venus, mijn kind, En aan hare zalige zoon. -------------------------- uit: Verzen (1926)…

De illegaal ziet met de kerst ook licht Uit naastenliefde mag u ze wat geven Dat wordt u deze keer niet aangewreven Men doet uit empathie een oogje dicht Maar na de kerst wordt soep vast nietsontziend Heter gegeten als ooit opgediend…

Toen ik voor het eerst De ogen opende Was jij daar Met het prijskaartje er nog aan 143 dagen nadien Had je een groot deel van de wereld gezien Onder mijn armen Een plek om je op te warmen Samen zouden we ver raken We versloegen alle draken Lieten andere monsters niet aan zet En veroverden de wereld met ons ballet Theepartijtjes wanneer…

Er zijn ochtenden waarop de onrust als warme lava door mij heen zakt - niet boos, niet fel, maar zoekend naar een plek om even neer te dwarrelen. Dan teken ik cirkels, logo’s, lijnen die niets van mij willen, behalve dat ik er ben. Ik leer dat herstel niet loopt, maar wiegt, golft, me soms neervlijt in een mellow mist waar series mij vasthouden…

Ik ridderde mijzelf en ging uit huis om het onbekende tot het mijne te maken Beducht voor gevaren trok ik steeds verder hopend op een hand en op de geruststelling: Blijf, hier ben je veilig hier is een plek voor jou een eigen plek geen nis in een van de portalen waar je een vreemde blijft voor de gezanten en de raadgevers Je hoeft…

Zout op mijn huid blijft de zee weet wat ik vergat ik luister stil mee Het eiland ligt niet op de kaart, maar onder mijn oogleden. Elke golf die tegen de rotsen slaat is een echo van verlangen - naar stilte die je bewaart als een schelp tegen je hart, tikkend op herinnering. Ik wandel de grens af tussen zand en zee, waar zwijgende horizon…

Het is een vorm van Japan die gevuld wil Hij wordt eruit gezet en vecht zich dan terug naar binnen Hij is bijzonder kwetsbaar vooral aan de hoeken waar nagels zitten Wat doet hier toch dat leger buigzwammen? Maken ze geen misbruik van hun peen en van hun slag? O - het leeuwendeel van de overmacht plooit zich dubbel en dan terug Weer…

Als blonde kindren hupplen de Seconden De poort des Morgens uit, vol lichtgeluk. Als kreunende ouden, steunende op hun kruk, Strompelen traag de zware Middagstonden. Hoofdschuddend, zuchtend, droef-eentonig druk, Tonen zij bloot de nooitgenezen wonden, Tekenen rood op schouderen geschonden Door 't eens zo trots getorste levensjuk.…

Stop Islamitische staat Een echte Moslim wil geen geweld En keurt het af Het kwaad Vele mensen al gedood De mensen zitten echt in nood Stop Islamitische staat De hele Islam wordt over één kam geschoren Zodat mensen een vooroordeel hebben En horen wat ze willen horen Een echte Moslim wil geen geweld Ook daar is er vrede wat telt Stop…

Geheimen van ik wel weet, Maar niet weten wil, Verborgen zijn in mijn hart, Over oorlogsleed. Nochtans kan ik mijn ogen Noch mijn oren sluiten, Voor 't leed door oorlogen, Uit louter machtswellust, Van narcisten, Op eigen ego eer belust, Door geoogklepde strooplikkers, En verblinde aanbidders, Gesteund en ten uitvoer gebracht.…

Er lag een kaart in mijn bus zonder naam, sneeuw die niet valt, een handschrift dat mij nergens naartoe bracht. “Warme feestdagen,” alsof warmte iets is dat men kan verzenden zonder afzender, zonder bewijs van leven. De envelop rook naar niets: geen huis, geen keuken, geen verleden. Alleen papier dat doet alsof het iets betekent.…

Vechten voor je toekomst Doe dat voordat je gaat Doe je het niet ben je te laat Deze wereld draait om macht, status en knaken Dat is niet voor iedereen weggelegd Maar probeer er toch iets van te maken Vechten voor je toekomst De ene is tevreden met dit en de andere met dat Al gaat het nog zo goed of kan het zo goed gaan Het leven tart…

In de Oud-Katholieke Kerk van Gouda zong de jazzzangeres Nina Yip haar eerste live-concert en het lukte haar om een Nina Simone te zijn, maar dan zonder bipolaire stoornis, drank en drugs. De pianist had een groot aandeel in het opzwepende karakter. Als fado-vrouw en eeuwige treurwilg met haar strakke, zwarte jurk verhulde Nina haar…

part one Buiten is het koud en donker in het park de wind steekt op, er komt een bui, je huivert en versnelt je pas je doet je sjaal over je jas En dan opeens hoor je wat flarden oude dixielandmuziek je luistert, blijf heel even staan en krijgt een warm gevoel dat zegt, kom laat ik daar naar binnen gaan…

Onacceptabel is de overlast Die passagiers en buschauffeurs al jaren Van Emmen naar ter Apel toe ervaren Maar nu zijn de tarieven ‘aangepast’. Wie emmert en gewoon maar door blijft zeiken Kan letterlijk voor niks zijn doel bereiken.…

Kom herders laat ons tezamen gaan daar naar die kleine stal in het veld van Bethlehem daar, naar waar die ster is stil blijven staan, gewezen door de wonderschone engelenstem. Daar vinden wij de moeder en haar kind ons vele eeuwen reeds belooft het heilig teken dat God ons bemint Zijn belofte aan ieder mens die steeds heeft gelooft. Laat…

Niet dat ik met mijn laatste haren en mijn wormstekig everinnen paren niet meer wil maar er bekruipt mij onverschil nu de jaren meer rag dan roem vergaren en ik erfelijk belast op de tast van mijn bombast en geen drank te dol moet komen uit mijn alco hol. Te diep gezonken levenslang te zwaar beschonken ben ik als de dood zo bang…

In het grote dorp Drachten verrijst plechtig een gebouw waarin een gemeenschap van geestelijke broeders wil leven en werken tot eer van hun God zegen rust op de arbeid in boomgaard en groentetuin zending straalt over omstreken en reist over de wereld het klooster krijgt ander bestaan geboorte huwelijk en overlijden van mensen…

Moet je horen, wereldwijd klinkt straks het jubilee niet woordeloos maar oorverdovend stil in 's mensen wee de smarten in de harten overstemmen orgelspel de kitsch van poedersneeuw en rendier voor de arreslee Ook in dronebedreigde loopgraafgreppels tentdoekstallen en desondanks die rabiate fröbelraadwoordquiz van bisjkek tot rangoon van bangkok…

De dagen gaan zo vlug voorbij al tellen alle dagen evenveel uren, we zijn op tocht naar Kerstmis en daarna naar de nieuwjaarsvuren. Wat houdt ons bezig: wachten en hopen op weer wat meer vrede, verdraagzaamheid en ook ontferming, al zien we dat nog niet tot heden. Wat kunnen we dan zelf toch doen? Misschien de buurvrouw even groeten en…

Mama voor jou blijf ik leven Hoe moeilijk het ook is Ik kan het jou niet aandoen Om zelfmoord te plegen Want hoe moeten jullie thuis dan verder leven Elke dag strijd elke dag geven elke dag van de pijn overleven Mama voor jou blijf ik leven Al heb ik in het leven niet gekregen wat ik verdiende Ik heb me er doorheen geslagen Met veel…

de struik om de hoek piepkleine rode bloemen de hazelaar bloeit…

Welke trits had mij destijds in schier onheuglijke tijden danig te pakken - aan het denken gezet, dwalend als zoekende geest ondergedompeld in het hoge noorderlicht? De angst voor het zijn versus niet zijn en dan met name de twijfel en het grote niets der vertwijfeling O neen! Niet zij, de Noorderlingen Belcampo, het nihilisme…

In de mensa luisterde ik naar de gesprekken aan tafel Een van de studenten stelde me vragen en hij vroeg me mee Ik ging mee, ik wilde een beslissing, een relatie voor de rest van mijn leven Als voorschot wende ik aan zijn gezelschap Af en toe lichtte ik een slip van mijn gedachten op en nog steeds probeer ik hem duidelijk te maken…