Alle inzendingen

Onze gedachten, onze gevoelens van lief en leed, verlangen en bange kortstondige, even of langer je weet je soms geen raad voeg de woord bij de daad metterdaad en schiet maar raak op het droevige, het verlatene of op het fijne van blijfschap en blijdschap want ze, we houden  van elkaar daar hoort dan ook dankbaarheid bij dat wil…

Zo'n prinses uit het oosten cleopatra thisbe roxanne, gelijk aphrodite astarte al vóór echnaton toet-anch-amon als oog en verstand verblindende sfinks hart en ziel verbijsterend ten tonele gevoerd zelfs aeneas en caesar als een weke pyramus kort of lang bezweken voor haar diepste mysterie: haar schoonheid was volgens de bronnen…

Herfstloof kleurt en valt; daarbij tonen talloze bloesems zich te vroeg. SPIEGELING Takken, kaal en grauw, hangen over de vijver, glanzen daar onder.…

- Ach Europa! - Hans Magnus Enzensberger is de naam in 't Duits in 't Frans in 't Pools en uiteraard in 't Iers en Engels, in 't Far-Öers en Schots Mijn naam klinkt luid, staat stevig op een rots gebeiteld in Gibraltar en Odessa van Boekarest Milaan Venezia van Genua Valencia tot Brest H.M. staat voor Hans Magnus en de rest…

Is dit oud worden? Zijn? Vaker en vaker je familieleden oproepen, je klasgenoten. De levenden. Meer en meer de doden.…

Laat je niet ontmoedigen zeg je terwijl je met jouw handarbeid over mijn wulpse vormen streelt je neemt het afscheid van een ego tot je een laatste kus, een warme wang je schenkt voor jezelf een borrel in om de geesten te bezweren het is nu geen tijd voor twijfels we moeten onze tanden erin zetten trots als een pauw, sterk als een beer…

We vechten elke dag. Dat zeggen ze. Maar niemand ziet wat er in ons beweegt. De kleine breuken. De vragen die blijven hangen. De blik in de spiegel die je liever ontwijkt. Het zijn die kleine dingen die vastklampen aan de rand van je gedachten: twijfel, schuld, oud zeer dat nooit zijn naam is kwijtgeraakt. Maar de echte confrontatie…

Zonnestralen zullen je vinden Ook al zit je in het duister In je donkere wereld Waar niets goed voelt Ze zullen je vinden en omhelzen Nemen je mee naar helder licht Laten je zien wat vreugde is Maken van je kou een warme plek Wees niet bang voor zonnestralen Ze zijn er voor jou plezier Binnenkort zal je weer lachen En je wereld anders…

hoe het object zich belichaamt tot houvast een ziel zich onteigent in vleesverworven geest ten tijde van vooruitgeschoven bestaan als geboorterecht daar komen de vervangende vragen vandaan zonder tegenwoord hoe zinnebeeld zich versteent tot materie een strijd eindigt met ontleding tot onderwerp aan eeuwigdurend vooraf…

Vandaag verjaar ik, en niemand merkt het, behalve de muren die mijn adem tellen. De klok tikt stil, blijft stil, zoals een hond die niet meer blaft. De geur van vroeger in het koude brood, in het glas dat ik niet vul. Er komen berichten, woorden vol goede bedoelingen, maar ik hoor mezelf niet antwoorden. Ik glimlach voor de vorm,…

Wacht eerst nog even de decemberstorm af der enige echte diehard idealisten de fervente miljoenen uit goud hout gesneden roodgeverfde zwartharige blondkrullende stedendwingend bos en akkers besluipende wolven en wolvinnen megastallen vernielend pfas verwijderend van kankerveroorzakende ziektekiemen met één voet in het heden…

Binnen de heg loop ik rondjes om mijn tuin te verdedigen Kwajongens en vandalen denken dat ik gek ben en hier niet thuishoor Vanaf de nok speur ik de omgeving af, de buren komen kijken, ik blijf zitten niet banger dan ik wil zijn Als ik val, ligt het aan mijzelf ook al wil ik niet wegglijden over de gladde pannen Beneden me bespreken…

Ach Viking, waarom weer die donald duck die gij hier telkens ten tonele voert gelijk een duif die 't zelfde deuntje koert als joris goedbloed danwel guus geluk... je hangt toch niet als penslaaf aan z'n lippen? ga nou eens uit een ànder sausje dippen!…

vleugels van stralen geweven dragen mij zo effen en zacht licht zonder schaduw te geven dwaal ik rond in lucide vacht beschermen zonder te slapen stil waken en onzichtbaar nabij wacht op de komende taken zonder mij geen dag voorbij gedragen door licht van liefde waar angst en pijn verdwijnt was ongeloof dat mij griefde tot je bede aan…

Alles komt goed Aan werkelijk alles komt een eind Vecht ervoor en wees maar niet bang Slapeloze nachten duren geen tijden lang Alles komt goed Geloof mij De stress en depressies gaan ooit voorbij Alles komt goed Droog je tranen Vreugde en verdriet delen we samen Alles komt goed…

Ik kijk in de zon, Ik zie ’t licht van het leven, Ik wou dat ik kon, Jou dit ook laten beleven. Ik faal bij mijn kijken, Zie niet wat rond mij geschiedt, Mijn blik moet wijken Voor wat ik wel en zij niet ziet. Als de zon achter de kim schuilt, Ziet zij dan ’t licht, Achter de tranen die zij huilt, Wijl ik in te nachtelijk duister,…

Vlaandren, o welig huis waar we zijn als genoden aan rijke taaflen! - daar nu gloeiend zijn de weien van zomer-granen die hunne aêmende ebbe breien naar malvend ooste' en statig dagerade-roden, de wijl de morge' ontwaakt ten hemel en ter Leie -: wie kan u weten, en in 't harte niet verblijen, niet danke' om dagen, schoon als jonge zege-goden…

Voortreffelijke boeken kocht ik. Zij willen graag mijn koop belonen. Maar ongelezen wachten zij, Want steeds verwijlt mijn geest het meest Bij jullie - Schonen. -------------------------------------------- uit: Verzamelde gedichten (1958)…

Europa wordt voor ons een hinderpaal Die leiders daar bestaan uit zwakke lieden Ze hebben Uncle Sam weinig te bieden En gaan met onze centen aan de haal Aldus de knapste man op deze aarde Nu nog de ereprijs "superbejaarde"…

het is nooit mijn bedoeling geweest noch zal zijn de lezer te behagen een klein plezier te doen een verstilling in de verdrukking der dagen door een vertraging in de tijd aan te leggen tussen zinnen laag voor laag de werkelijkheid indringend een ademzachte fluistering lang stil te laten staan om exact dat op die fractie van die ene…

Hoe vaak heb je nou weer gegooid, O ZeeBee? Hoeveel eenzaam maar niet alleen vallende sterren verzamel je met een lucky strike van je driedubbelovergehaalde dobbelsteen zijn het er meer dan ONE-HUNDRED-AND-EIGHTY of tweeëntwintig of twaalf maal twee? 1 is wel weinig, staat vast voor 'bladstil' muisje in doodsnood - geen kick of gegil…

Zee fluistert zachtjes horizon nodigt mij uit adem vol van licht Even teruggetrokken uit woorden die te druk, te hard of te luid bewegen, ademt de ruimte tussen muren rust, en stilte legt zich als een warm weefsel om mijn overvolle zintuigen. Een trage ademhaling kan iets in mij laten openen, alsof mijn borstkas zich herinnert hoe lichtheid…

In elke mens een stille bron, een kern die ouder is dan naam of tijd. Mystici fluisteren door de eeuwen heen dat wij meer zijn dan losse golven op de zee. Het licht dat door de ramen valt verkleurt in vormen, maar blijft hetzelfde licht. Boeddha onder de boom, Eckhart in zijn cel, het zijn sporen van één en dezelfde stilte. Niet van…

mijn poëzie verdraagt de werkelijkheid niet meer zinnen breken onder druk van echt leven alleen woorden kunnen de scheuren nog schragen zo beklagenswaardig grauw als alles is was het maar de herfst die de wereld verkleurde maar het is een lentezon die alle hoop verbrandt lang voordat de winter überhaupt keurig een beurt krijgt…

Ik heb me leven wel geleefd Veel gezien genoten alles meegemaakt en Overal geweest Rijk ben ik niet Mijn leven en mijn vrijheid is het belangrijkste nog meer dan geld Vroeger had ik alles kunnen hebben maar dat is afgenomen Maar Overal waar ik kom of komen zal blijf ik die beroemdheid en held Mijn leven is en blijft carnaval en feest Ik…

In het kader van onze oudejaarsconference hebben wij als duo bram pijl en vlam stoker ons voorgenomen vlak voor 't verstrijken van dit - ook voor ons - zeer onstuimig jaar een drone met soepterrine neer te laten in de tuinen van Camminghaburen  en de stoffige wandelgangen  van Sickemastaete met onze hartelijke groet aan…

Ik ben slechts een raam en kijk naar mijn eigen tuin, die langzaam verandert in iets dat ik niet herken of een naam kan geven. Het klimt op in een bloedrode berg, en niets vindt een plek om te rusten— geen veilige haven, geen zachte morgen, alleen een wereld die wegglijdt. En nu barst mijn raam, verpletterd in duizend vergevingen- alle…

Toen ie ’t in zich voelde, Wist hij het meteen, Hij moest hoognodig Doen hij niet laten kon. Ook zij was er door getroffen, Wist ook wat het was, Had dezelfde behoefte, Dus dat was voor beiden boffen, Dat zij beiden elkander vonden, In hun gedeelde behoeften, En ervan genoten vele stonden, Maar ’t niet bij die ene keer bleef, Ze…

Ik loop in mijn eentje door het land waar ze mijn moeder hebben vermoord opgehitst door de politieke knechten van het grootkapitaal, ons land ....dat mijn gedachten vormt ....en mijn verlangende lichaam ....en jouw verlangende lichaam ....verbergt onder collectieve angst ........dat nog steeds gegijzeld wordt ........door de veelkoppige…

Ik loop naast jou, maar jij ziet niks. Niet mijn ogen, niet mijn stilte, niet dat ik breek in elke ademteug. Ik praat, maar m’n woorden vallen op de grond, als glasscherven zonder hoop. Ik besta niet meer, niet in jouw wereld, niet in die van hen. Ik ben vervaagd, uitgegumd, vergeten voor ik kon schreeuwen. Je liep weg alsof ik…