117 resultaten.
Ronde van Vlaanderen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.382 onder Zuidvlaamse wolken
met rauwe grauwe grijns
suizen ontieglijk vroeg
verbeten Flandriens
gekromd zoals de bomen
vernijdigt zich de strijd
over kasseien wegen
windop tegen de tijd
melkkoeien slaan op hol
door 't heuv'lend platteland
wanneer de waaier spint
en zich bergop verkrampt
lichtvoetig over muren
bemerkt de favoriet
hoe…
Licht
gedicht
2.0 met 49 stemmen 21.563 We wilden licht meer licht
we kapten de boom die in zijn eigen reiken
ons verlangen in de weg stond
de boom kreunde kermde kraakte
zijn laatste vezel scheurde
en met een razend suizen van zijn blaadjes
sleurde hij zijn leven neer
de wind die hem bespeelde
week geschrokken uit
eindelijk hadden we licht in de kamer
in dat licht keken we elkaar…
Noorderlicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 met het noorderlicht
in aanschouw
vliegt het voorbije leven
langs mij heen
zo dierbaar en
voor altijd in
mijn hart
zoete herinneringen
suizen langs mijn oren
om voor immer op mijn
vleugels mee te dragen
met mijn ogen gericht naar
de horizon
trekt de ijskou aan mij voorbij
zie ik aan de evenaar
de zon weer schijnen…
Gedachtenvruchten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 193 Ze volgen kronkelige takken
vanuit de hersenstam
die zijn voedsel haalt
via schimmige wortels
uit verstilde wateren
in de diepe ondergrond
van het zoetzure verleden
Ik vlinder achter liefde aan
op zoek naar een nectarbron
bemest het eeuwig zuur
met schone zoete zaken
overstem het zwarte suizen
met een vrolijker lied
blus aldus de meeste…
Verwonde bladeren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 215 Samen om te suizen, te ruizen;
wat zo heerlijk was. Leven!
Liefde is de kleur
van verwonde bladeren.
Wees niet bang,
je bent vrij. Dans!
Dans op de wind
waar alle melodieën dromen
over stilte. Zuivere stilte. Amen!
Er is meer. Eeuwig meer.
Ga nu maar. Ik blaas je verder,
hoger dan het hemelsblauw.…
Fagus sylvatica (beuk)
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.005 Onder glanzende schors suizen
zonder twijfel fijnmazige kwartetten;
een glasheldere piano, violen, een cello.
Waarschijnlijk een kleinood van Brahms.
------------------------------
uit: 'Raster poëzie', 2004.…
Explod
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 kussen druilen onder mijn huid
ze gonzen alle kanten op
Mijn armen en benen hijgen
Jouw adem voel ik fluisteren
dat ik voorgoed betoverd ben
Mijn verlangen zucht naar meer
Jouw handen klaterkletteren
ze ruisen mij helemaal natternat
Mijn zweet gutst in jouw mond
Jouw spieren dansen en dreunen
ze zwavelen onweer in mijn neus
Mijn oren suizen…
Voor Melodie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 Jij legde jouw oor te luister
op mijn buik en hoorde muziek
van de spijsvertering in de holle
ingewanden, het ruisen van bloed
van het pulseren van het hart
dat haast onvermoeibaar klopte
regelmatig de ademhaling van longen
het suizen van de longblaasjes
Jij glimlachte hierbij en zei
dat ik nu voor altijd bij je hoorde
nooit meer weg kon…
In limbo
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 106 strijken we neer een ieder zwijgend
het stroeve licht ons lot beklijvend
in dit godverloren oord
we trekken soep van oude botten
staren elkaar in starre ogen
het is alsof wolken vonken stelen
uit onze kruinen, wijd geopend
weigert de nacht de zucht naar sterren
en sterven gebeden op dansend vuur
van vers gevelde kruisen, zwelt
het suizen…
't Hoeft toch niet miljarden te kosten ?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 Ik wil racen over banen
als een speer over wegen gaan
vliegen over bergen
als adelaar mijn vleugels uitslaan
als een vis door ’t water schieten
als leeuw op de savanne jagen
of olifant door ‘t dichte woud
misschien een ijsbeer, ook al is dat koud
in een raket naar Venus suizen
door de ruimte met een schip
heel de kosmos gaan verkennen…
De zwaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 225 Zijn vleugelslag wiekt hoog boven de huizen
de nek ver uitgestrekt aan kop
Voorlopig nog geen zwanenzang
als de verre stemmen in zijn oren suizen
Een ogenblik kijk ik naar boven
het lange witte lijf in zicht
Traag maar soepel in het ochtendlicht
bewegen vleugels die goden loven
Dan ontnemen daken mijn staren
Voorbij is de getergde vogel…
GRAZIE MILLE FIAT UNO !
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 209 Het suizen der bomen maakte plaats
voor de huiswaartskerende drommen:
honger en haast, ronkend naast
de koele lanen der oude warande.
Ook wij raakten in een sprint.
Filevorming benam ons de adem:
we moesten remmen, werden krijtwit...
De klap was van metaal en glas -
Maar Superdankbaar stapten we uit.
Onze hond sprong Ongeschonden.…
Hemelvaart
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 484 Satellieten suizen signalen,
aards gevecht tegen de dood.
Ik draai en tol om mijn as,
ik stijg op en wervel
punten zonder wederkeer,
zonde spat van mijn huid.…
Volle maan
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.276 In de verte zacht, melodisch suizen ...
Blanke lijn van 't drooggelopen strand ...
Paarlemoeren plasjes langs de kant,
En in de pinken en de buizen.
Tegen 't duin de lichten van de huizen...
En heel achter aan de verste rand,
Gloeiend als een pas begonnen brand,
Maneschijn op donkre kerkhofkruisen.…
waar vogels spinnen eten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 355 gedekt
het gele zand dat rult
stappen met gedachten vult
ga mee rennen
door het bos en langs de wei
kijk hoe bomen vreemd
hun takken spreiden
om botsen te vermijden
hollen door het tere groen
waar vogels spinnen eten
eekhoorns hun eikeltjes vergeten
verdwalen tot het donker wordt
geluid in stilte smoort
angsten in je bloed gaan suizen…
CIRCULATIE
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 784 de mensen lopen 's avonds naar hun huizen
omdat het buiten regent dat het giet
ze weten dat een woning warmte biedt
door water stromend door verwarmingsbuizen
en binnen horen ze het ijle suizen
van wind, die je wel hoort, maar nergens ziet
dankzij de bomen zingt zij zacht haar lied
verwaait de wolken stof over plavuizen
dan fluit er iemand…
Heimelijk verlangen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.275 zoete stemval
Over en weer praat
En verlangenstekelend lacht, wat noodschiks
In mijn borst het hart mij in angsten opjaagt;
Immers amper zie ik U aan - geen woord meer
Laat zich verklanken,
Maar mijn tong blijft star en gebroken; aanstonds
Onderloopt een sijpelend vuur mijn leden,
Niet meer kan ik zien uit mijn ogen, gonzend
Suizen…
Ik weet niet wat ik heb gedaan
poëzie
4.0 met 4 stemmen 585 - En God, die mij misschien begrijpt,
die om mijn weze' uw stem liet suizen,
is als een vrucht die in me rijpt...
- De vlier-struik geurt naast al de huizen...…
Weekend
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 125 Mijn oren suizen en mijn hart bonst
Dit wordt weer een weekend met pret voor ons.
Samen rijden wij naar de waterkant
Liggend in het gras hand in hand.
Ons geluk kan echt niet op
En onze gesprekken kennen geen stop.
Hoe fijn dat wij elkaar hebben gevonden
Een geschenk door god naar ons gezonden.…
Luisteren aan het einde
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 411 Ik luister naar het suizen; iets te horen?…
Thans is het uur dat schaduwen neigen
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.723 Thans is het uur dat schaduwen neigen,
En de avond, als een teder lied,
Om huize’ en zielen zacht komt zijgen,
En moede durend, stil vervliet
In de open schoot van ’t schemer-zwijgen…
Thans is in al de zielen vreê,
En dank-gebed in al de huizen;
En zelfs wie wránge dagen leê
Voelt in zijn wezen kalmte suizen
Als een slaap-zware zomer-zee……
KLOEKE WOONPLAATS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Gammel aanzien en achteloosheid suizen
door straten, worden door stenen vastgepakt,
spreken van verborgen kracht, die nimmer knakt.
De stad houdt stand, al kan zij soms vergruizen.
Na verwoesting, altijd spoedig hersteld,
stralen bedaagde bouwwerken verjongd,
waaruit onoverwinlijke moed welt.…
De Zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 198 Een ochtendbries wentelt zich in een zalig zuchten
dat het mulle zand bestuift en landwaarts gaat,
diep het gebergte in, een wemelend suizen
klagen van stervende baren, vastklampend aan de levensbron,
uitgerolde golven met wee verguizen
vol verlangen naar de troon van Oberon.…
Nachtleven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 In het suizen in mijn oude oren.
In het stromen van mijn adem.
In het tikken van de klok.
Ik zie, hoe dode dingen leven.
In kleuren die kleuren gaan.
In de nerven van de tafel.
In tulpen in een vaas.
Ik ervaar, hoe stil de stilte werkt.
In gedachten die in mijn hoofd ontstaan.
In boeken die op nieuwe lezers wachten.…
Elf steden
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 156 In het ruime, blankgevroren Friesland
suizen schaatsers van de grote wedstrijd
over wenkend ijs, dikwijls hemelwijd,
soms smal, door strenge stadswallen omrand.
Opgewonden toeschouwers op de kant
sporen luid roepend aan, kwaad of verblijd.
Het voortjagende ijzer hakt en snijdt
lange gleuven, houdt onverstoorbaar stand.…
AVOND IN DE STAD
poëzie
3.0 met 38 stemmen 5.440 Mijn lamp blijft peinzend suizen.…
Nu zàl er stilte zijn, mijn leven lang
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.532 Nu zàl er stilte zijn, mijn leven lang;
De tijd zal, voorzichtig, zijn vlucht vertragen,
Dat niet zijn ijlste suizen mocht verjagen,
Wat dwaas ik koos boven haar sprookjeszang:
Stilte, als toen moeder dood was weggedragen
Met vreemd geschuifel door eind'loze gang,
En door het huis mijn halfbewuste drang
Rondliep om haar te zoeken, hele dagen…
VEREDELDE VONDST
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 Wijnkruiken, waar nooit uit werd gedronken,
ontluiken, stijgen snel, suizen opgewekt,
dankzij een toestel, door nieuw vernuft verstrekt,
liggen droog, glanzen vol hemelse vonken.
Hier heeft jonge kunde gezegevierd,
geeft eer aan plots opkomende oudheid,
die zin en genot der zoekenden siert.…
Onze taal
poëzie
4.0 met 29 stemmen 2.951 Kan ze in wilde stromen bruisen,
Plettrend, waar ze weerstand vindt -
Strelend ook als lentewind
Kan ze fluisteren, kan ze suizen,
Wáár zij, in 't bekorend lied,
Deugd en Schoonheid hulde biedt.
Neerland! leen uw luistrend oor
Aan de zangen van 't Verleden: -
Dring de rijke taal van 't Heden
Diep in ziel en zinnen door!…
Vaders wil is wet...
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 1.494 Vader was een man, van heel erg
weinig woorden, wanneer je hem
dan niet begreep was 't suizen
van z'n handen zo ongeveer 't
énige wat je hoorde...
Vader was een liefdeloze bruut
die niets van kinderen wilde weten,
maar ja, voorbehoedsmiddelen
bestonden toen nog niet en dus
werd het éne na het andere kind op
de wereld gesmeten...…