inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 13.946):

Luisteren aan het einde

De koude wind van het einde
waait mij om de oren.
Doodgaan is het ergste niet –
dat is: niet te horen
waarom en waarvoor je
gekomen bent, hier, waar
vandaan je nu gaat vertrekken.
Wie of wat heb je gezocht ?
Geen doelgerichte tocht,
geen heldere koers doet zich
voor, achteraf of alsnog,
naar een bestemming, een naam.
De bladeren van de platanen
gaan vallen en weten van niks-
Blad geweest, klaar!

Eén troost: wat ik had moeten vinden,
ik had het niet kunnen vinden!
Het een deed zich voor, het ander
deed zich voor,
ik had weinig of niets te vertellen.
Ik weet nu: het stuurwiel dat wij omklemmen
staat met geen roer in verbinding.

De koude wind van het einde waait mij om de oren.
Ik luister naar het suizen; iets te horen?

Schrijver: boeuck
Inzender: gerard kind, 3 januari 2007


Geplaatst in de categorie: filosofie

1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 411

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
boeuck
Datum:
6 januari 2007
Email:
Dankjewel ladylove,
welke dichter hoort dat niet graag.
Naam:
LadyLove
Datum:
6 januari 2007
Email:
milenko1994hotmail.com
Vind 'm bijzonder mooi, en zeer treffend. Met plezier gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)