71 resultaten.
Door contrast gekust
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 89 ik staar
naar een
stokoude vijgenboom
droom er zand
en heuvels bij wat
gebergte verder op rij
het zon
doorstoofde land
vraagt een verfrissend bad
in overgeërfde
kleuren spreken
decennia hun rust
de helderheid
van licht is door
contrast gekust
voel historische
gebeurtenissen uit
het stof herrijzen
hoor generaties
in bloed…
GOEDE BEDELING
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 116 De gebergten
in het hart van Europa
hebben geurige weiden
vol zacht en diep groen gras
verrukkelijk eten voor het vee
dat rijkelijk gedrenkt wordt
door kleine rivieren
als de Reuss en de Neckar
wilden deze stromen méér zijn
wellicht al het water
van de Rijn vervoeren
dan
schiepen ze gevaarlijke moerassen
armoede om hen heen
spoelden…
Voor de chaos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 154 niemand kent de noorderzon
waar de fluittoon galmt en droomt
uit de trilling spoort het licht
door de dalen van gebergten
iemand wekt de taak der taken
om de wereld neer te leggen
water vuur en aarde buigen
om elkaar en strijken tijd
toen er brak een zwaar gelaat
door elementen die het zwart
van de zon met woorden weefden
en een straal…
Mummie
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.496 Heerser van sphingisch wich'lend wereldrijk,
Die uit verre gebergten had gesticht
Ongenaakbaarheid tot het laatst Gericht,
Buiten heiligschennend mensenbereik,
Diep op de bodem slaapt van de eeuwigheid
Uw vrome chrysalide, en wacht, en wacht:
Ik wilde, dat voleindigd was de tijd,
Die verned'ring aan uw weerloosheid bracht,
En opsteeg naar…
Oeral
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 Slapend land uit mijn dromen
gebied geogra-
fisch zeer uitgestrekt
van de
Oeral tot Grote
Oceaan, van IJszee
tot de bergketens
van Central-Asia
exceptioneel rijk aan
In tijd haar gegund
Krachtdadig opgetreden
spoorwissel van breed
naar ruimdenkend
Rusland, juni 2001…
geef leven en bezieling
gedicht
3.0 met 8 stemmen 5.927 laat vliegen, laat haar vliegen
de witte sluier met blauwe kraaltjes
naar het luchtruim van mijn geliefde Anatolië
laat gaan, laat zweven naar verre landen
met brandend verlangen
de geur van tijm, de geur van mint
de wilde rozen van het Taurus-gebergte
omhul mijn witte sluier met blauwe kraaltjes
met de sfeer die je meebrengt uit Ephese…
Vrees niet!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 242 Haar jong nest in de hoogte der gebergte
moest goed worden onderhouden.
Lang genoeg was heel haar kroost uitgebroed
en moest nu góed worden gevoed.
Zij, Petra adelaarsvrouw had immer
de meeste moed!…
De Zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 Een ochtendbries wentelt zich in een zalig zuchten
dat het mulle zand bestuift en landwaarts gaat,
diep het gebergte in, een wemelend suizen
klagen van stervende baren, vastklampend aan de levensbron,
uitgerolde golven met wee verguizen
vol verlangen naar de troon van Oberon.…
verre echo's (3)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 283 hoog boven de
dampkring draait
de ruimtereiziger
elk anderhalf uur
een keer om
de aarde
woestijnen
gebergte oerbossen
en oceanen
vanuit de ruimte overziet
hij het allemaal:
de wereld waar we wonen
de aarde is een
fragiel blauw
bolletje waar de
dampkring als een
dun schilletje
omheen hangt
een verre echo uit
de kosmos…
leven als een sinusoïde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Het schijnt me soms toe de keuze
is een mond in de einder om er vaagweg in aan te belanden
ieder begeeft zich in een berglandschap
als je in het dal aankomt zie je de toppen
van je tocht al opdoemen mistige schemer en al
als je kunt kiezen tussen het imposante himalaya gebergte
sta me toe liever dan de heuveltjes van mijn vrouw
de functie van…
Hotel Panaramic, Bad Lauterberg, Duitsland
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 208 De kleuren van de balcons vallen op
roze, dieprood en nog dieper rood
tegen een achtergrond van groene bergen
als de zon en de wolken hun spel spelen
van licht en schaduw, schaduw en licht
tintel ik van vreugde en dankbaarheid
dat dit prachtige Harz-gebergte
sinds november 1989 voor alle Duitsers
grenzenloos is opengesteld
in de ruime…
Bekentenis
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.898 De bron van warmte en licht was zacht gezonken
Op 't ver gebergte en tintte d'avondstond,
In iedre vezel waarde weelde rond,
Die met de koele dauw werd ingedronken:
Wij doolden om: haar starende ogen blonken,
Een blijde glimlach glinsterde om haar mond,
't Was, of me aan haar geheel een leven bond...…
Jeugdhaven
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 373 Er liggen zes boten
aan een steiger
in de haven van mijn jeugd
ieder met een eigen zeil
een buitenboordmotor en roeispanen
een kiel, een roer, en een reddingsboei
soms spring ik in het prille water
van het meer, met minder herinneringen
bevaar ik oceanen in mijn fantasie
waar mijn moeder plots een eiland wordt
en mijn vader een gebergte…
Longe Exul
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.796 -Van 't westen, van 't gebergte!
-Die weg is zwaar!
Wees welkom... ach,
Wat is uw ros bestuifd, bezweet!
-Maar o mijn land...
Eer dat ik ú vergeet'!
-O vreemdling met uw zacht gelaat,
Waarheen?
-De bergen over, naar de zee!
-Gij zijt alléen,
De nacht begint,
Er dreigt gevaar, dat gij niet weet!
-Maar o mijn land...…
Langzaam wringt zich 't water door 't steile dal
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.044 Gestrikt om rotspunt, waait de waterval,
Vlag van 't gebergte uit luchtig wapp'rend kant:
Zijn kleurig beeld in 't ijle stuifsel brandt
'T van licht onzichtbaar centrum van 't heelal.
Machtig langs aangewezen helling gaat
Naar rust van verre, diepe dood de daad,
Oorsprong en drager van het mensenlot.…
Lang rolt, een bol van klank, de knal van 't schot
poëzie
4.0 met 20 stemmen 1.346 Lang rolt, een bol van klank, de knal van 't schot,
Bonzend van wand tot wand, 't gebergte rond:
Het dier, door 't vals onzichtbare gewond,
Kruipt, om de rand, in scheef verlichte grot;
En pijnlijk trekt hij met verbrijzeld bot,
Hinkend, een smal rood streepje over de grond;
Diep, ver van 't bos, waar hij zijn voedsel vond,
Daar gaat hij…
Zomer (I)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.088 'T aardoppervlak zie 'k als een schedelhuid:
Zweetstralen, sijp'len stinkende rivieren,
Waarlangs vuil-groenig roos en schimmel tieren;
Gebergten schurft steken er boven uit;
Mens-luizen, in hun nesten meest op buit
Rondkrauw'lend, zie 'k land'lijke blijdschap vieren.…
Maanopgang
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.479 'T is of een hefboom draait om de aarde als as:
Hij draagt in 't west en 't oost doorzicht'ge schalen,
In de een blauwgroen gebergte van opalen,
In de and're een enk'le bol van chrysopras:
'T lijkt of 't een wedstrijd van juwelen was,
Wie 't zwaarst en kostbaarst de and're omhoog zal halen;
Of moet veeleer onwillig de ene dalen,
Nu…
't Aardoppervlak zie 'k als een schedelhuid
poëzie
5.0 met 3 stemmen 457 't Aardoppervlak zie 'k als een schedelhuid:
Zweetstralen, sijp'len stinkende rivieren,
Waarlangs vuil-groenig roos en schimmel tieren;
Gebergten schurft steken er boven uit;
Mens-luizen, in hun nesten meest op buit
Rondkrauw'lend, zie 'k land'lijke blijdschap vieren,
Verpletterd soms, als 't trekken van wat spieren
De rotsen…
De aardbei
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 546 Het verwaandste is een aardbei, want…
Zij maakt het delicaat verschil op veel traktaties,
Toetjes, cake, gebak en taartjes
de wilde aardbei is een Koningin,
heel hoog, geworteld in wat schrale aarde,
tussen blokken rots van woest gebergte in,
toont zij zich een onvervaarde,
schuilend onder fijn generfde groene bladeren.…
KROKODIL
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 380 Als de opwarming, naar
men zegt, onomkeerbaar
zal zijn, duidelijk niet
Dan loopt water in stromen
en huilt het gebergte
echt geen krokodil
Waarom doen wij ons dommer voor
en balken de ezels
die zeker, heel intelligent
onze lasten willen dragen
Mannen met kloten en vrou-
wen met ballen, weten
inmiddels echt wat te doen
Zou die sneeuw…
de schoonheid van jou..
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 247 ik kom hoe bedwelmen-
der, ik kom zuur- stof - te- kort
misschien moet ik een astronouten-
pak aan om jou te kunnen weerstaan,
heb ik een nieuw frisse blik nodig,
moet ik afstand van jou nemen, moet
ik jou vanaf de maan bekijken, over-
denken, jij, die fascinerend bent
als de slangenrivieren, de continenten,
de diepblauwe zeeën, gebergten…
Hij en ik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 hij mij losgelaten,
En nu waren we samengevallen
Tot één persoon, hij en ik -
We gingen emigreren naar
Een land hier ver vandaan,
De reis nam vier weken
In beslag, maar voor ons gevoel
Was het niet meer dan
Een dag of twee toen we
In de haven van 't nieuwe land
Aankwamen - hoog achter de contouren
Van de stad doemde een woest
Gebergte…
Vallei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 Een immense vallei
op een zaalgrote foto
van het museum
omringd door imposant gebergte
Ik zou je vragen met mij en rugzak,
daarheen te gaan.…
LAATSTE WIL VAN ALEXANDER
poëzie
4.0 met 32 stemmen 1.761 Hoe zulk een, die veroverd had
van aarde-oppervlak tot aan
de helle hoogten van gebergt',
de diepten van de Oceaan,
Die des turkooizen hemels vriend
en onbeperkte gunsteling
de verste grens van het heelal
in zijn grootmeesterschap omving,
En zeggen kon: mijn stalen arm
noopt de bevolkte wereld gans,
dat hij zijn opgebrachte cijns
uitstorten…
Brusque
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 711 omsloten en gevormd
door woest gebergte
woonde een man
oud en versleten
in een huis van steen
hij kwam er nooit
en zou Brusque nooit verlaten
want deze man
kende slechts de paden
rond zijn stenen thuis
zijn levenswerk muren
scheef als een lach
grimassen van steen
waarmee hij vocht
zolang hij zich herinnerde
met de bergen sprak hij…
Februari, Bergen aan Zee
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 244 Nog net niet onder was de zon,
Als een gebergte hingen duinen
diep in muien,
die blauw blonken.
De zandeilandjes verbonden door een sprong
of een natte schoen,
de zee grauw golvend,
ver de pijpen van IJmuiden.
We liepen op een duinpan af,
ik wilde er wel wat met jou,
zomaar in je jas en in de kou......…
HET EILAND MELOS.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 439 Tegen het noorden beveiligd door glooiend gebergte en rotskaap
Holt zich een zeebocht uit, waar 't stormontvlodene vaartuig
Veilige ligplaats vindt of de kleinere boot op het zand rust.…
Wallis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 263 We gingen eens naar Wallis
Waar gebergte heel hoog het geval is
Op weg naar wat weken leken van vertier
Staken we volgestouwd van wal
In onze rode Renault vier
Duitsland door via een voorspoedige weg
Afgelegd met gelukkig geen pech
We konden onze schik niet op
Van doorzijpert stukje laagland
Naar een hemelshoge top
Mam had aan alles lopen…
Hohner
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.500 Het is geen muziek
waarmee mijn broer nu
uit het gebergte van zijn dood
nader treedt
het is een ademen
een ademen alleen
in in in
en een janken
zoals vroeger nooit
door hem
geuit.
---------------------
uit: 'Hohner', 2015.…