Alle inzendingen over tergen

Elke nacht wordt aan het boek een nieuwe bladzij toegevoegd hij bladert langs verfletste plaatjes op de zwarte bladen dood en verdriet op de witte bladen vreugde en onschuld het groeiend boek wordt stilaan zwarter het lichaam voelt de geest en antwoordt met gebreken de geest laat zich tergen tot hij ontploft in desperate woede en op een…

Verzonken idealen dwepen mijn slaap in ongewilde wentelingen welke tergen het matras omsluit mijn zwetend lijf rouleert in een vergeten droom De nacht asemt zijn verbeten angst door de poriën van een gekwelde ziel verdrukkende strekking bindt zich vast en vertonen druppels van verzuring Een plengende tranenzee ontsprint gedachten dringen…

Heer Bommel toeft in een gastvrije blokhut, hoog op de zuiv're besneeuwde bergen, waar een gedachte hem steeds komt tergen: slagen, meer worden, heel de wereld tot groot nut? Hij tracht vol tomeloos razende fut onbekende krachten van zich te vergen, maar wil zijn eigen wezen verbergen, zakt weg in een verderfelijke put...…

donkere kamer onthullen zich bij tijd en wijle beelden van onbekende aard ook al lijkt de waarneming zuiver en belicht onder de juiste hoek soms groeit er ongewild een boze duistere geest waarvoor ik ernstig huiver zou een slang zich verbergen duivels van zin die plots enkel schaduwen baart en, zo lijkt, mij met stuurloosheid willen tergen…

Gij die, daar duizend wereldbollen, Geregeld, om hunne assen rollen, De kracht van hunne werking voedt: Gij die, tot op de verste palen Der schepping, waar geen zonnen stralen, aan 't Niet uw aanzijn voelen doet: Gij, op wiens wenk, uit 't hol der bergen, Die met hun spits de hemel tergen…

ik zal blijven zoeken naar de tekens die ergens liggen begraven waarop mijn glazen kist wacht, de teugels die het leven tergen. tot een gehoornde hengst de merrie van de nacht verleid zal ik dat spoor volgen en de duivelskunsten vullen in hun vacht.…

Oh, waarom moet jij mij nou zo tergen, Als jij niet bij me bent roep ik je naam. Ik beklim jouw mooie golvende haren, En kom aan bij jouw getuitte mond, Een getongde zoen zal jouw liefde baren, En een genezing voor mijn diepe wond. Waarom ben jij zo vreselijk schoon, Geen gevlekte smet op jouw ziel.…

De zwarte randen Tergen maagdelijk Blauwe luchten, Hopeloze wolken spuiten bitter hun gal. Aarzelende, angstige handen, Fladderend in het niets, als verdwaalde, verloren vogels Op een lange trektocht. Het vuur is toch langzaam gedoofd, Hun lijven zijn Gevuld met witte watten. Ze gaven zich over Zonder witte vlag.…

Ik dichtte met jou in de onrustige nachten, een rijmende dichtregel om en om, we lagen beiden in de steriele kamer van een psychiatrisch hospitaal, later belde je me op vanuit je stamkroeg in het zwaar-christelijke Barneveld, of ik zin had om te komen, maar mijn vader stak daar een stokje voor, dacht dat je de duivel was, die mij wilde tergen…

aan, trekt zich terug En beukt met hernieuwde kracht Tegen het heftig tegenspartelende lichaam Overwinnen De duisternis gaapt nauwe spelonken Aan de binnenkant van oogleden Machteloos Daar zijn ze al Pijnlijke nachtmerries Vol langvergeten waarheden Glijden langzaam de geest in Vergiftigen opnieuw Verwarde klauwen doen zeer Tergen…

Kleine, kleine stouterik, zoudt ge moeder tergen? Wacht ik zal hem roepen, ik, uit de zwarte bergen. Grijp, grap, grimmeland, zonder lip of zonder tand, Grijp, grap, grauw! de bietebauw! Hoor hem, met zijn berenkop, op de deuren bonzen. Krak! Hij kruipt de zolder op, oei, oei, oei, de onze!…

Het onderdrukte verlangen blijft ons tergen en zelfs na vele jaren smeedt Cupido ons weer aan elkaar, komen de vulkanen weer in beweging en doen wij opnieuw minstens weer aan astraal vrijen.…

Traag gaat geen woord Er valt iets nader Kamperfoelie staat in bloei Ook ik ben mij bloeiende Ik vergeet de wereld zonder Geweld ik vergeet de naturen Zonder besef der tijden Oorsprong en Genegeerd worden en genegeerd Zijn ontfermd U mijner en dat ik U niet langer terge met mijn zonden.…

Ik heb de pest in de p terg van kramp door de w. Mijn hoofd denkt de x en de verbinding met y. Ogen zien op naar u of volgen ze de auto q? De dingen dansen de d en zingen een zachte g. In de nacht dralen letters langs muren van steden tot woorden zich vormen gedachten zinnen beelden.…

Korte verhalen tergen de eenvoud doorwoelen en groeten ongelukkig de uren vertellen geruisloos wat er was..…

Stikjaloers, omdat hij bij je is, kan mijn verdriet niet langer verbergen, voel je dan niet hoezeer ik je mis, hou toch op me zo te tergen... Maar ik weet het, je doet het niet bewust, dingen zijn gewoon zoals ze zijn, maar de gedachte dat je hem vol liefde kust, doet mij inwendig zo'n vreselijke pijn....…

Houd je ogen op de stoep Zet je Ipod maar wat harder Als de oude man je roept Maar hij zal je zieltje tergen Als hij in je ogen staart Want je kunt je niet verbergen Voor de man Aan het einde van de straat Spuw je gal maar Plant je gif Sluit je ogen Oren dicht Je hebt de wereld uitgedaagd Nooit genade Altijd raak Het ultieme gevecht…

Andren verkleven aan 't purper van knijpende, zuigende lipjes; Leppen het tederste zoet uit een bekoorlijke mond: Scheppen de brandendste kusjes van blozende, gloeiende wangen, Tergen het zwoegend albast van een aanbidlijke borst: Blijven op 't dons, door de wellust, aan poezele tedere leden Samengeschakeld, geklemd, boezem op boezem gedrukt…

Word groot en goed; Win treflijk aan in kracht en moed Om lot en leed te tergen; En, wie u 't eerloos hoofd moog' biên, Laat, jongen, laat uw tanden zien, Waar eer en plicht het vergen. Groei op, word braaf, bekroon zijn doel: Laat vroeg uw ziel van diep gevoel Voor recht en waarheid branden!…

De stugge knoppen tergen hem, de maanbrieven met hoge getallen, een dreigend en beleefd schelden op een dik vel, verfraaid met een merkteken. 3 In het portiek heft zij de schouders, een vrouw met een sierlijk silhouet. Men waant haar fataal omdat de minnaars uit bed rollen, uitgemergeld en vaal en moe.…

banken, niet in de gedachten maar daar voorbij, daarachter, haast mystiek Het zijn de legers, legioenen, tronen van oude heersers uit een temps passé toen primitieve strijders, als demonen te voorschijn kropen uit de wereldzee Cyclopen en giganten, reuzen, dwergen, gedrochten uit de diepten der vulkaan die nu nog steeds ons teisteren en tergen…

slechts niet bezwijken onder 't juk, noch laat de ellende niet te zeer onz' broosheid tergen, noch meer dan het vermag wilt niet uw schepsel vergen.…

slaven van de weg, verbeten koppen Bekampen hitte, pijn en de Glandon De toppers kunnen traag naar boven komen Veel knechten hebben slinks de bus genomen 19-Saint-Jean-de-Maurienne Een prachtparcours met hemelhoge bergen Het kruis van roestend ijzer houdt de wacht Een roedel achtervolgers gaat op jacht Om Froome en paladijnen nog te tergen…