118 resultaten.
Rustig lied
gedicht
3.0 met 94 stemmen 60.550 Onder het raam, in de aarde, die sporen
die me dierbaar zijn
Toen hij kwam, wie zond hem weg? Ik zond hem weg:
het deed geen pijn.
Het deed geen pijn; maar iets verdwenen
of dood in mij;
mijn gedachten staan als soldaten gehoorzaam,
in rechte rij.
Op een nacht valt de sneeuw,
maakt de aarde wit, maakt de aarde rein.
De randen van mijn…
Afscheid
gedicht
3.0 met 18 stemmen 13.058 Vergeet mij maar. Doe mij maar weg
uit Uw herinnering.
Tot eens, bij toeval nog, gij leest:
'in alle stilte plaatsgevonden',
en schudt het hoofd, en gaat Uws weegs.…
Ring
gedicht
2.0 met 153 stemmen 69.751 Wil je mijn ring zoeken, vraag je,
mijn vingers worden zo smal.
We zoeken eenzelvig, beangst
om wat ons ontglippen zal.
Je gaat staan naast het bed
op leden zo dun en onmachtig
dat je er niet op kunt staan,
maten ooit zo krachtig.
En je valt in mijn armen
als ooit, onvindbaar alleen,
en ik leg je weer neer, gebroken
een ring om je heen…
Vaarwel
gedicht
3.0 met 74 stemmen 34.605 En al die tijd lag daar
Dat heel gewone stukje papier;
Niemand wist
Dat er zo'n vreselijke afscheidsbrief
Op zou worden geschreven.
--------------------------------------------------------
uit: 'Dierentalen en andere gedichten', 2003.…
DOOD
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.397 Ik zal mijn dood niet zien
in de laatste seconde
als mijn lichaam neerblijft.
Ik zal niet weten hoe kracht
van het liggen naar
het dromen wegdrijft.
Ik zal niet zijn die ik was
als de dood mij leegdroomt
en tot de laatste leden stijft.
Maar dit verwart mij het meest:
het oog dat nu leest, zag
nooit de hand die nu schrijft.…
Afscheid
gedicht
2.0 met 490 stemmen 124.672 Hoe verlicht is het bestaan om vijf uur
in de morgen als slaap haar dieptepunt
of hoogtevrees bereikt? De chemokuur
slaat niet aan. Doe nog een keer wat je kunt.
Beklim manmoedig het Ballumer punt
dat je liefhebt: de Blinkert. Een standmuur
van zand met wolkentoppen die het gemunt
schijnen te hebben op de zee voor de duur
van opeengestapelde…
Vooravond
gedicht
3.0 met 82 stemmen 74.810 Dood is mijn vriend. Nog altijd schijnt de maan
Naar binnen, uit zijn asbak kringelt rook,
er ligt een boek, de radio staat aan.
De rozen die hij kocht zijn nog bedauwd.
Een scheermesje, een spiegel en wat coke
Staan op tafel klaar voor zo meteen.
De kachel doet haar best, maar hij blijft koud.
Alles is nog precies zo om hem heen -
Maar…
Graven
gedicht
3.0 met 40 stemmen 65.822 Ach de graven. Niet die in het zand
niet de lange gaten in oogverblindend witte muren
niet de gevulde urnen of de sarcofagen
aan het eind van een onderaardse gang
maar de graven in de hoofden, de ongebalsemde beelden
die 's nachts tot leven komen.
De monden die zich laten horen als het stil is.
Geheimen die zich openbaren. Paden
die niet…
Oude tuin
gedicht
1.0 met 699 stemmen 91.344 Tussen de schuttingen berijpt
je rust, je magerte die pronkt met
een tweelingroos lachwekkend verfrommeld.
Over je border zijn alleen maar
winters gekomen, lijkt het. Schabbig
lig je erbij. Een zootje stengels
rest je, dat niets draagt, niets dan die
ene margriet, in haar iele dans soms
kwansuis kussend je platte gras.
-------------…
Het klappen van de zeis
gedicht
3.0 met 122 stemmen 67.977 Dood: daar schrik je
niet meer van. Opa,
mamma's oma en oom Gijs.
Twee katten, een hond
en alle kippen. Je kent
het klappen van de zeis.
Vanmiddag dus bijna verveeld
gekeken hoe vader haar
het hok uit trok. Ze was
zo stijf als een ding.
Geen traan gelaten
toen hij haar begroef
maar later liep je langs
het hok, begon in neus en…
Afscheid
gedicht
3.0 met 237 stemmen 121.143 Maar ook zonder ons samen
draait de wereld wel door,
al weet ik niet waarom.
Voor vriendschap is verhuizen
als de dood. En ik blijf stom
omdat ik stoer en sterk moet zijn,
zoals wij waren. Maar stil
durf ik een onbeholpen woord:
enzovoort, enzovoort, enzovoort.
----------------------------------------
uit: 'Van, Als & Och'…
buurtbezoek
gedicht
2.0 met 64 stemmen 56.554 zijn familie en wij buren
ineens allemaal tegelijk
op bezoek in zijn kamer
de spullen onder ons
verdeeld. alleen de brief
in het linkervakje
van de zelfgemaakte
groene, houten kast
durven we
weg te gooien
noch te posten
of te lezen
een week later
loop ik
onder het erfstuk,
zijn paraplu
door zijn regen…
Afscheid
gedicht
2.0 met 195 stemmen 92.720 Het roze aderwerk: de lijnen met een dun penseel gezet,
en hoe het aan de slapen marmert. Ledematen
die in steen verstomden- de vingertoppen broos, in kringen
heeft de tijd korstmossen, algen afgezet op schouderblad, een
borstbeen dat, nog niet gebarsten, lijkt te spreken-
nee, alles is stil nu. Je staat in de post van de
deur. Geen negatief…
Latento
gedicht
2.0 met 69 stemmen 68.226 Nu wij stilaan voor elkaar vervagen,
zinkend in de armen van de tijd,
rest ons slechts wat schamel praten
op de tak van tederheid.
Niets van dit alles wil ik nog bewaren:
het zacht gestamel van je bloed,
het waanzinnig lichte ademhalen
van de vogels in je schoot, je handen
als gebroken eierschalen, trillend
in de broedplaats van de dood…
Hoe je verder moet
gedicht
3.0 met 104 stemmen 74.091 Stap opgewekt voort
al weet je niet zeker
waar naar toe. Vooruit
over het glimmende asfalt
tussen de kale bomen
hoofd scheef, wuivend
naar het huis dat al in de mist
is verdwenen en straks vergeten.
Je zet een voet vooruit
en dan een andere.
Je kijkt niet naar de spiegeling
in de plassen, het beeld
van de takken waar je
tussen hangt…
AFSCHEID
gedicht
3.0 met 124 stemmen 79.593 Een keer in de veertien dagen
neem ik afscheid
van mijn vader.
Een lange man op het perron
geduldig wachtend bij het raam
daarachter ik.
Van afscheid nemen hou ik niet
en van wachten nog veel minder
maar door het glas
raken mij
zijn vermoeide ogen.
En ik ben druk
ik pak een boek
doe of ik
mijn kaartje zoek
hij wuift en kijkt mij…
Oude vriend
gedicht
2.0 met 658 stemmen 95.775 Ze vallen meestal tegen als je ze herleest,
de boeken, die je ooit (figuurlijk) hebt verslonden,
want wat je daar ook vroeger mooi aan hebt gevonden,
dat blijkt dan op zijn hoogst inmiddels mooi gewéést.
En toch... Je pakt wel eens een bandje uit een kast,
blaast er het stof af en al bij de eerste zinnen
wandel je lang vergeten paradijzen…
Doortocht
gedicht
2.0 met 360 stemmen 87.304 Langs zuring, wolfsmelk en bitterkruid
ga ik, gespijzigd door namen.
Aan de rand van de sloot beweegt speenkruid
en stinkende gouwe. Daaronder, nauwelijks
zichtbaar de zompige grond, als roest
achter spiegelglas. Laat rusten,
roer niet, jaag niet op. Geef alles
een eigen naam. Noem het niet
'Rode Zee'. Maar maak je gereed
en eet haastig…
Vrijmarkt
gedicht
3.0 met 2 stemmen 8.609 Dit is zijn beste jaar. Nooit eerder kon
hij hier zijn Ganzenbord, Electro, Lego,
puzzels, Spirograph, Stratego
en al zijn kinderboeken kwijt.
Vandaag slijt hij zijn kindertijd.
Hij heeft een deken op de stoep gelegd,
daarop zijn waardeloze waar,
die concurreren moet met teddyberen,
encyclopedieën, oude kleren
en meisjes met melodica's.…
Moeders
gedicht
3.0 met 9 stemmen 13.060 Ze houdt het dienblad als rand van een kwijnende
wereld vast en stapt langzaam in het licht
waar zij met donkervloeiende contouren blijft staan
en thee schenkt. Haar lichaam verstilt om het te stromen.
Ik kijk. Zij kijkt me aan. Recht in een oog
dat zich onmiddellijk terugtrekt. Schaduwen
vluchten over het huis dat mij kan onthouden.
Boomtoppen…