121 resultaten.
Was vroeger alles beter?
gedicht
3.5 met 45 stemmen
25.001 Vroeger,
toen ik klein was,
was de sneeuw
veel witter
Maar ook
veel roder,
als mijn vader mij
bij min vijf buiten
een bloedneus sloeg
Vroeger
toen ik klein was,
scheen de zon
veel meer
Maar ook
was ze veel heter
als mijn vader mij,
op het middaguur,
buiten
had vastgebonden
aan een paal
Vroeger,
toen hij jonger was,
had…
Vaders
gedicht
3.8 met 48 stemmen
21.805 Knuffelen gaat niet zo goed.
Ze roepen hé joh, je weet het hè,
en lezen de krant.
Over de rand kijken ze mee
hoe je je huiswerk doet
of niet.
Je staat versteld van
wat ze weten over de wereld.
Meer dan van jou bijvoorbeeld.
Vaders zijn zo. Ze laten niets merken
tot er iets is.
Dan leer je ze kennen als moeders.
------------------…
Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over
gedicht
3.6 met 37 stemmen
20.073 Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over,
larielijders allerlei, killers en kaalslagers.
Er zijn zoveel moegemaakten, klemgeraakten;
uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek.
Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers,
regelneefjes en meters van Nut.
Alles hier rept en roert zich, maar in het gedaver…
VADER EN ZOON IN HEVIGE REGEN
gedicht
4.0 met 23 stemmen
9.733 Je zoon op je schouders.
Boven hem je paraplu
een lopend torentje
In regen van nu.
Zelf wees geweest
en wees gebleven
zit je daar zelf
op schouders
van ouders, zelf
in de vorm
van een zoontje,
en boven de hoofden
een ronde en kleine
maar troostende droogte.
--------------------------
uit: Botshol (1980)…
Soms
gedicht
3.6 met 33 stemmen
19.568 Als ik op een stoel zit bij de radio
de benen iets te scherp over elkaar geslagen
het hoofd wat scheef, kin in de hand
ben ik, nee niet: lijk ik
soms ben ik hem, heeft hij ineens
bezit genomen, is mijn huid
zijn huid, kijken zijn ogen
uit mijn kassen dezelfde wereld in.
Ik houd me dan doodstil, verbaasd
dat niemand hem hier ziet, mijn spel…
Vakwerk
gedicht
3.1 met 24 stemmen
15.590 'Praat me niet van sneeuw en ijs'
sprak mijn meelbestoven vader
terwijl hij witbrood in de rijs-
kast schoof, 'daar komt maar dooi van'.
Maar toen hij 's avonds in de maan-
overgoten kerstetalage van zijn tuin
heenkeek over het poedersuikeren
gazon, de borstplaten vijver,
de marsepeinen beelden op hun
sokkels van fondant, knorde hij…
In dit huis wil je blijven wonen en sterven.
gedicht
3.3 met 64 stemmen
23.963 In dit huis wil je blijven wonen en sterven.
Je moeder schonk je de luiken, je vader
Heeft tot zijn tachtigste in de tuin gespit.
Nu zijn ze verdwenen ergens in jou, op een plek
Waar ze niet moeten dubben en peinzen
En waar ze in een lieve stilte luisteren
Naar een lang ironisch verhaal.
Ze overwegen te verhuizen naar je kinderen.
----…
Wasdag
gedicht
2.9 met 70 stemmen
24.053 Mijn moeder zingt. Zij is alleen
en hangt de was op lange lijnen.
Achter de schuur zit ik. Steeds weer verschijnen
haar handen om de waslijn heen.
God is mijn licht, ik wandel op zijn pad
zingt zij. De lijnen raken vol.
De zon legt om haar hoofd een aureool
van goud dat zij nooit eerder had.
Dan is ze weg. Ik hoor de achterdeur
eerst opengaan…
Mijn vader had een stoel in zijn kantoor
gedicht
3.6 met 65 stemmen
23.344 Mijn vader had een stoel in zijn kantoor
waar hij het langst in woonde. Als hij schreef
mocht ik, wanneer ik met hem zweeg
tegen zijn benen zitten. Het kwam voor
dat wij vergaten waar we waren.
Dan las ik over Remy of oom Tom.
Ik weet nog dat het leek alsof hij zong.
Ook streelde hij een keer mijn haren.
Later heb ik gehuild om wat niet…
Van deze plaats af kan ik alles horen
gedicht
3.6 met 71 stemmen
29.914 Van deze plaats af kan ik alles horen.
Ik hoor de tafel kraken onder het gewicht van borden.
Ik hoor dat er kinderen worden geboren.
Steeds hoor ik kinderen geboren worden.
De kamer vult zich met geluid.
Ik hoor het roesten van het slot.
Ik hoor het rotten van het fruit.
Steeds hoor ik hoe het fruit verrot.
Ik kan alleen maar luisteren en…
Verjaardag
gedicht
3.7 met 38 stemmen
25.059 De laatste keer dat hij hier levend was,
lag hij voor me op de knieën, want groen
en paars ergerde hij zich: wie laat gras
rondom de tegels z'n onwerk doen.
Hij had een oude broek van me aan toen
hij daar ingespannen zonder stropdas
voor me kroop, langzaamaan. Zijn linkerschoen
plat en de rechter loodrecht. Het gekras
was niet van de lucht.…
Geste van stervende
gedicht
2.4 met 55 stemmen
13.597 (in trance zijn zoons hand vasthoudend)
Nadat ik gestorven ben moet je zien dat je benoemd wordt
tot officieel historicus en na je benoeming niet vergeten
het Boek te schrijven dat ik zelf schrijven wilde. Er waren
onophoudelijk oorlogen. Nu echter heeft Han het rijk herenigd
maar ik, de officieel historicus, heb de daden van onze grandes…
Weglopen
gedicht
3.4 met 22 stemmen
7.144 Ik loop de weg steeds verder weg.
Nu ben ik zonder huis.
En ieder woord dat is gezegd.
Duwt me vooruit.
De avond doet de gordijnen dicht.
De wind trekt aan mijn haar.
Het regent wat op mijn gezicht.
Of huil ik nou?- Wat raar!
Er komt een fietser op de dijk.
Wat doet die hier zo laat?
Ik wil niet kijken maar ik kijk
tot vader voor me staat…
Vogels voeren
gedicht
2.6 met 38 stemmen
20.285 Toen Oma bijna doodging
werd ze vogelklein en vederlicht.
Eten kon ze niet meer zien:
ze lachte blij met verre ogen
en haar grote kunstgebit.
Regeltantes schikten alles.
Kraaien krasten in ons hoofd
en de dood werd weggegeten
met kalkoen. Het was
december, tenslotte.
------------------------------------
uit: 'Postkantoor'.…
Vader
gedicht
3.6 met 20 stemmen
17.840 vader kocht ooit
een verzameld werk
een bundel gedichten
van degelijk merk
bij wat hij mooi vond
zette hij strepen
een enkele keer
een uitroepteken
bij tijd en wijle
herlees ik die
zeer summiere
biografie
in een code
van strepen en stippen
steeg het water
hem naar de lippen
-----------------------------------------
uit: 'Goejanverwellesluis…
DE KLEINE ZIGEUNERPRINSES
gedicht
3.9 met 41 stemmen
17.180 Ik ben de kleine zigeunerprinses.
Mijn vader heeft een gevaarlijk mes.
Mijn moeder had oorbellen, prachtig rood.
Nu draag ik ze zelf. Moeder is dood.
Haar kralen heb ik ook om de hals.
Ze schold mijn vader voor vuil en vals.
Mijn mooiste speelgoed heeft zij gebroken
En toen heeft vader…
Zondagmiddag
gedicht
2.5 met 58 stemmen
20.277 Zondagmiddag, de krekels naaien de stilte.
Ik volg de spoorbaan, de brandnetels bloeien,
de bramen smaken naar niets en naar bloed.
Het dorp ligt verscholen in dichte grijzen.
Ik herken het, dit lopen: zo kwam ik thuis.
Van het nog warme huis staan de ramen wijd open.
Het bijna doorzichtige hoofd in de kamer
is van mijn vader, hij kijkt niet…
Vuilniszakken
gedicht
4.1 met 7 stemmen
4.735 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aangeleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
--------------------------------
uit: Echo van een echo, 1990…
ZIEKENBEZOEK
gedicht
3.0 met 202 stemmen
43.654 Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed.
Toen hij zijn hoed had opgezet
zei ik, nou, dit gesprek
is makkelijk te resumeren.
Nee, zei hij, nee toch niet,
je moet het maar eens proberen.
-------------------------------
uit: Beemdgras (1968)…
Heel iemand anders
gedicht
3.3 met 103 stemmen
36.355 Volgens de bovenmeester was ik een mulo-kandidaat
voorbeeld van grijze middelmaat, onopvallend
verlegen, tot niet bijster veel in staat
Toen mijn vader verhaal kwam halen
keek meester peinzend voor zich uit
zat zo'n jongen werkelijk in zijn klas?
Vader kwam briesend thuis: hij wist
niet eens je naam of wie je was
ik knikte maar wist: meester…