de bloem bloost door de vlinderlichte aanraking ze voelt zich geliefd…

dag, ben je daar weer, zei de vlinder tegen de  ontluikende bloem…

Daar sta je, Met je bladeren, van zijde en fluweel. In een tuin vol met bloemen, Een orgie van leven; Eis jij alle aandacht op: "Kijk naar me, bewonder me, aanbid me!" Dwing je met jouw kleuren en geuren af. Jij belichaamt alles wat een mens zijn verstand doet verliezen, en tot waanzin drijft. Alleen al om in jouw aanwezigheid…

Ik hoorde dat de pad door de opwarming voortijdig wakker wordt gekust, zodat hij als hij écht in actie komen moet allang is uitgeblust. De beste suggestie voor die amfibie is daarom padden-poëzie te maken. Zonder ambitie maar wat kwaken. Zo lang als maar kan het ritme radbraken. Zich niet te vertillen of energie te verspillen en zoveel…

De verleiding is groot om te denken dat we met die klimaatopwarming maar moeten leren leven. Dat we er toch niet aan kunnen doen of dat de prijs om ze tegen te gaan te hoog is. Hoe alarmerender de berichten, hoe meer de mens geneigd is om ze te negeren. Laat ons er daarom vanuit gaan dat we die uitdaging wel aankunnen en dat het wel…

Op een tak zit een vogel, hij kijkt peinzend en is alleen. Waar zou hij aan denken, wat gaat er door hem heen? Denkt hij aan zijn vrouwtje, in hun nest bij de bomen. Of denkt hij aan hun eitjes, die nog uit moeten komen. En hoe zal het gaan, als de kleintjes er zijn. Willen ze dan wel eten, zullen ze gezond zijn? Als ze later groot…

Voor het licht schijnt hoor ik de vogels fluiten. Enkele druppels op de ruiten Voor de nacht ontwaakt bloemige ontluiken wisselvallig maretakken palmbomen ontstruiken speelse geluiden licht dat de wissel van verduisterende nachten vreedzaam wil aansluiten sleutelbloemen willen ontsluiten deuren die welkom luiden "Je rusalem lied…

de kersenbloesem wuivend in de zwoele wind straalt in volle pracht…

Het liefst slenter ik door het bos. Kijkend naar al het moois om mij heen. Paadjes, eiken, kastanjes en mos, Groene bladeren, daarvan bijna geen een. Het tikken van de regen, Met daarna de heerlijke geur, Af en toe de wind tegen, Herfst, ik geniet van alle kleur!…

heel dapper en toch zo teer komen de krokusjes weer of geen weer zij vragen niet naar de zin maar zeggen keer op keer er is toch altijd weer een nieuw begin…

Aan de tak hangt één blaadje, dat voelt zich heel alleen. Hij kijkt eens in het rond, waar zijn z’n vriendjes heen? De oude boom bromt: ‘Kijk eens naar de grond, zie je daar die blaadjes liggen?’ ‘O nee, zijn ze gewond?’ ‘Nee,’ zegt de boom, ‘dit is zoals het altijd gaat. Elk blaadje heeft zijn taak gedaan en valt dan gewoon op straat…

3 Kerstdagmiddag, 27 december 2023 Vertrek Amsterdam-Airport Wateroverschot, al 6 weken regen Aankomst Malaga, Zuid-Spanje Waterschaarste, al 6 weken droogte Het lijkt wel de omgekeerde wereld Of dichter bij huis: een omgekeerd Europa Het meest verrassende aan het weer is het weer zelf en dat keer op keer op keer En in toenemende…

Een kleurrijk afscheid van de dag. Kaal de bomen, het zicht steeds meer. De wind houdt nog steeds aan er lijkt geen einde aan te komen.…

haar luiheid toont de zee pas onder de min twee haar golven komen dan tot rust bevroren deining kust de kust…

de bloemen staan nooit meer op de ruiten ’s ochtends nooit meer rijp op je dekens we zijn nu couveusekinderen in onze geïsoleerde huizen en toch voel ik overal een kou in de wereld rondwaren als nooit tevoren…

De lucht is rood gekleurd de avond ligt op de loer De lucht met kou gevuld het ijs nog niet gebroken Het vogelhuis nog onbewoond geschikt voor anti-kraak Het vogelhuis vrij van woningnood wie het eerst komt het eerst maalt…

ze symboliseren de onsterfelijkheid Voor die ons dierbaar zijn geweest bloeien de bloemen ten gepaste tijd ze symboliseren de onsterfelijkheid fleuren de natuur in haar naaktheid zijn voor de vriesnachten bevreesd Ze symboliseren de onsterfelijkheid Voor zij die ons dierbaar zijn geweest…

Ik loop door de duinen Kronkel wegen door de duinen Grote gedeelte zandgrond wat stevig is geworden door de vele regen van de afgelopen tijd Het loopt fijn alsof ik op een zacht stevig tapijt loop Ik wentel me diep in de heerlijke energie van de natuur die loslaat met al zijn kleuren en pracht Een…

Midden de nacht Wakker gemaakt Door de herfstwind kermend, kreunend beukend tegen het raam Gezwoegd had hij Om de bomen In hun naaktheid Rillend van kou Te laten staan de regen deed mee aan zijn verwoed spel met loodzware tranen liet zij de moede blaren neerdwarrelen in het rond ook ik voelde de pijn van mijn geliefd seizoen…

In de donkerste herfstdagen met miezerige regenvlagen liggen landerijen verdronken onder een hemel van loodgrijs en zwart van kauwen gekrijs als zij hun brood hebben gevonden ’s middags een bleke zonnestraal dringt door het keukenraam herfstanemonen hangen in stervenspijn langs het drassige gazongras staat een grote waterplas Die…