De koning spreekt: „Dat zijn mijn landen Ik ben de Heer, ik draag de kroon Dat zijn mijn bergen en mijn stromen Dat is het erfdeel van mijn zoon" De landheer zegt: „Deze velden waren Ons eigendom van overoud Mijn vader erfde van zijn moeder Die weiden en dat donker woud" Het knaapje toont de vogelkopjes Half weggedoken onder 't mos…

Zij had hare beste kleedren aan, Zij kwam hare pacht betalen. Mijnheer was niet te huis en Mevrouw Ging zelf het handboek halen. Zij keek eens rond: 'Zij hebben toch al Wat de hemel hun aan kan bieden,' Dacht de jonge boerin, en keek weer rond zich, 'Dat zijn toch gelukkige lieden!' Mevrouw was wel trots met de liên van haar stand,…

Zij kwamen hem wekken te middernacht. - Hij ademt zo kalm en hij slaapt zo zacht. Zij zagen die rust op de ruwe spond; Zij riepen hem driemaal voor hij het verstond. Hij opende de ogen en zuchtte zo diep, Hij wist het, het was de dood, die hem riep. Het was een klare zomernacht. Zij hadden hem liever genade gebracht. Zij lazen…

"Wat zal van de kindren geworden?..." Zij zat in het klein vertrek En zag ze buiten spelen; Zij hoorde niet hun gesprek. "Zo moeder eens moest sterven," Zei 't oudste van de drij, "De grote klok zou luiden, De kindren zeggen 't mij." Zijn broerken sprak: "Dan zouden Wij nooit naar school meer gaan En al de boomkens verplanten,…

De najaarszon zonk achter Het donker dennenbos, En wemelde in de stammen, En schitterde op het mos. De vluchtling aâmde dieper, Hij aâmde vrije lucht, Hij brak door braam en blâren, En slaakte een zware zucht. Hij glimlacht als hij weder Zijn strooien dakje ziet, En dwingt terug de trane Die voor zijn blikken schiet. Hij komt: hij…

Zij zag het wiegje op de stroom, Gelijk een schuitje drijven; Dat zag zij in een nare droom, Het hart vol schroom, Zij voelt haar bloed verstijven! Waar of ze 't nu nog wedervindt, Haar zo op eens ontnomen? Een prooi aan 't water en de wind, Hoe kan het kind Aan zulk gevaar ontkomen? Maar zie, ze ontwaakt en 't lacht haar aan, Zij…

Moeder zag het kind verkwijnen, 't Ging sinds lang naar school niet meer, Maar zat treurig ganse dagen Bij het open venster neer. Buiten speelden zijne broerkens Met de handboog en de top, Of zij staken langs de duinen Hunne grote vlieger op. Dáár zat 't kind steeds in zijn leunstoel Bij het venster in de hoek Traag de blaadren om…