De bijl
poëzie
Die ’t vatten kan, die vatt’ de kneep.
De Bijl (wie weet hoe lang geleden!)
Nog zonder steel, kwam ’t bos intreden,
En keek onnozel als een Lam,
En groette zelfs de kleinste stam;
Sprak voorts eerbiedig tot de bomen,
D’Eerste in rang: Ik ben gekomen,
O Eedle stammen, die uw kruin…