WINTERAVOND
poëzie
Storm en raas, ô Westenwind!
Dagen, nachten lang;
Pak uw zwaarste wolken samen,
Bulder langs de rammelende ramen,
Huil door schouw en gang;
Mij en ’t uitverkoren kind
Kozende aan mijn zij
De' arm deren niet uw ongestuime vlagen —
Veilig schuilen wij.
Turend hoe de vlam zich windt,
Snorrend opwaart schiet,
Knettert in een vlucht van vonken…