De laatste glimp van 't avondrood Vloeit langs de strakke muur, En schuchter duikt de maanschijf op Aan 't bleek en fijn azuur Wat wekt ge, sombre steenkolos! Die van uw glans verviel, En eenzaam op de rotspunt rust, Wat wekt gij in mijn ziel? Versteende stem van vroeger tijd! Wat spreekt gij tot mijn hart, En wekt er droevig echo's…