Alle inzendingen over eenzaamheid

Eenzaamheid had een te diepe wonde in zijn ziel geslagen verlaten in zijn droefheid baande hij zich een weg in het nachtwoud waar hij fantaseerde over erotische dwergen kabouters hielpen hem met het opruimen van zijn verpauperde uitgewoonde woning de huurschuld werd betaald door een stinkrijke mecenas die begon te kwijlen bij de neurotische…

Kom bij ons met je pijn om je last te delen. We slaan vleugels om je heen en dan onverwacht een dolksteek.…

De dingen zijn in het tijdelijke blijven hangen, zoals wijzers stokken op een verstofte plaat waar zelfs de wind geen acht op slaat. Er klinkt geen roep die verder leidt dan de dag die doodloopt in een cirkelgang van taken, buiten de incidentele aanlooppoes die om wat aandacht vraagt. Tot boven het dak stijgt warme damp vanuit de ingeperkte…

Ik dwaalde weer eens door de Albert Heijn in Gouda-Goverwelle rond, traag als altijd, op mijn welbekende slakkengangmanier. Ik at wat gratis druifjes en ik nam een gratis cappuccino uit het nieuw aangeschafte apparaat. De kaasafdeling liep ik voorbij, omdat ik na kaasinname steevast moet braken. Iets met vet en lactose. Bij het bierassortiment…

ik zag haar in de morgenstond neen, niet oog in oog, slechts in de marge de afstand was in velerlei opzichten onoverbrugbaar of zomaar te ver om het kompas op te richten niet dat ik maar een letter verstond vermoeid legde zij wat woorden in haar mond die op slapen duidden; het was opnieuw de nacht inluiden de dag aansluitend heb ik maar…

Ik wil lopen zonder voetsporen ik wil gewichtloos zijn laat me vliegen laat me alsjeblieft vliegen Ik wil voelen zonder tranen ik wil stappen zetten zonder weggefluisterd te worden waar verdwijn ik naartoe? Ik ben leeg ik ben versplinterd het is niet meer aan mij help me alsjeblieft zie me zie me, alsjeblieft want ik zie niet meer…

Zwarte bladzijden uit vergeten boeken herinneren leegte in ondankbare dromen en in vleugelloos vliegen blijven onvergetelijke nachten liefdeloos ondergaan wat er zonder woorden ademt achter stilte van ’t bodemloos antwoord door niemand gegeven.…

Ik ben wie ik ben dat wil jij nog zeggen nu jouw vrienden zijn verdwenen je trekt je terug in de gevaarlijke bekoring van een emotieloze natuur een laatste peuk in handen in diepere sobere kilte eenzaam in jouw gedachten in dit festijn van leegte jouw ziel nog één beweging een verzonnen dialoog.…

’t Breed grauw gelaat van de Afrikaanse kust, Na eeuwen van een ondoorgrondelijk wee Gekomen tot een onaantastbre rust, Staart steil terneer op de gekwelde zee. Ons blijft ’t verneedrend smachten naar de ree. Geen oceaan heeft onze drift geblust, En niets op aard, ook zwerven niet, geeft rust, En de enige toevlucht de prostituee. Bij…

wanneer als oude vriend het duister van de nacht zich weer bij mij voegt kruipt zachtjes naast mij de herinnering aan jou om in geluid van stilte weer met mij te praten rusteloos zijn de dromen waarin ik loop alleen over geplaveide kinderkopjes door straatjes en steegjes waar nauwelijks nog het lichtend schijnsel komt van het lantaren…

Kluistergestraft aan de hartmonitor Gekneveld aan catheter en tube Ligt Levensnevelend in limbo De wrakende dupe En kind noch kraai bezet De ziekbedrand waaraan ik "de horror" Met stokkende lippen prevel Tot zijn duikerklokkig oog Het bolsegment priemend uit de kom Dat afgezonderd in een nopend noumenon Ik seuterig bij zijn…

Als leegte pijn doet rauw schuurt over de ziel ligt eenzaamheid op de loer leegte doet pijn wanneer het bezit van je dreigt te nemen soms is er gebrek aan een goed gesprek of aan iemand die recht kijkt in je ogen en oprecht vraagt hoe het met je gaat dan blijkt dat je eenzaamheid kunt delen het kan werken als helende balsem sta even…

Je bent een geestelijk gehandicapte. Je mist belangrijke gereedschappen om te communiceren. Er zitten talloze schroefjes los en de scharnieren zijn bij voorbaat al verroest. Hoezeer je ook contact met anderen wilt, je bent gedoemd om alleen en eenzaam te blijven. Jouw angsten verpesten zelfs het kleine, wat je dacht te hebben opgebouwd. Je…

ik kan jou niet verstaan, want ik hoor jouw stem niet, maar ook jouw leven is gegaan, met vallen, opstaan en verdriet, kijk naar buiten, kijk daar, de zon, oh en kijk, die vlieg op jouw ruiten, ik wilde dat ik die even wezen kon, dan zou ik kunnen horen mijn lief mens, waarom, waarom jouw hart soms huilt, dan wist ik jouw aller diepste…

Door onwetendheid onherstelbaar gekrenkt Na verlangen tot in schaduw aangetast In een poel van afschuw diep gedrenkt Heeft het hart de liefde afgelast…

de hand die ik je reik is warm maar wat schuw voor de koude, die van jou je vingers zijn bevangen de wind stormt door verstilde wouden waar de waarheid is gekrompen en ik enkel luister naar ijzige gezangen die als het ware ieder blad bevriezen en letterlijk de liefde afstompen, levende takken alsmaar meer doen verliezen de macht die…

de tijd loopt op voeten van lood de knagende pijn jou te moeten missen snijdt als ijzerdraad dwars door mijn ziel zie, de zon verrijst rood en omfloerst boven het lege landschap van mijn dromen waar ik jou hoop te ontmoeten daar ergens moet jij zijn jij bent aanwezig in iedere vezel van mijn gedachten daar krijg ik jou, als ik dat…

geen vorm en geen kader geen begin en geen einde geen zwart en geen wit geen goed en geen slecht geen waken en geen slapen geen geven en geen ontvangen fluisterend deze regels dromend drijvend op de gewichtsloze stilte denk ik aan de naamloze gedachten die wapperen in de wind loze wereld het ontstaan moet nog worden bedacht in het…

Ik zag je aankomen Iedere dag Op straat Liep je met een heimelijke glimlach Je moest nergens echt heen Zat op een bankje Totdat je weer Uit mijn blikveld verdween We zeiden goedendag Naar elkaar Glimlachten Als een gebaar Van elkaar zien Elkaar Mogen Onze hoofden die even naar elkaar bogen De blik in jou ogen deden mij iets Het was…

Die dag komt weer Ik ben alleen het gaat niet weg waar ben je heen een ieder zegt is lang genoeg maar ja voor mij nog steeds te vroeg ik mis je bij alles wat ik doe ik overleef weet soms niet hoe…

Geen mens heeft grip op wat dit leven geeft, wie god mag zijn of minder wordt bedeeld. Er is dat lijf, dat mankementen heeft, en ook een lot, dat keihard met jou speelt, dat ronduit kwelt en aftast wat jij veelt … Maar hoe dan ook, wie is daarbij gebaat, een mens die schuilt om hoe het hem vergaat, die wanhoop voelt van onvolmaakt te zijn, alleen…

een verlaten dorpje in de Cevennen natuurlijke troosteloosheid, intense hitte en 's winters koude je moet wel heel erg van deze plek houden hier te moeten wonen zal buitenlanders nooit wennen slecht een kleine oude woning staat er nog te koop restant van de huizen is reeds tot ruïnes vervallen daarvan resten nog slechts muren en afgebrokkelde…

de kleine jongen die je vroeger was zit diep in je verborgen, zit stilletjes in een hoekje te wachten op je komst je wilt hem zeggen dat hij moed moet houden, dat hij al zijn zorgen met je mag delen, dat hij nergens bang voor hoeft te zijn, dat hij steeds op je kan rekenen, dat je er altijd voor hem bent vooral, echter, wil je hem laten…

je stapt de helverlichte nacht in, blijft verstoken van dromen die anders zouden komen je voetstappen weerklinken tegen de gevels van de huizen je raakt de weg kwijt in je gedachten je hoort of ziet niets meer, merkt niet eens dat sommigen je aanstaren, dan haastig doorlopen je praat zachtjes in jezelf, gesticuleert met beide handen…

zomaar een dag zitten aan tafel somber, zoals wel vaker opstaan, jas aantrekken lopen richting station broodje met kaas eerste de beste trein uitstappen in Antwerpen een buitenland vlakbij de zon schijnt warempel wordt het toch nog een leuke dag…

zomaar een dag zitten aan tafel somber, zoals wel vaker opstaan, jas aantrekken lopen richting station broodje met kaas eerste de beste trein uitstappen in Antwerpen een buitenland vlakbij de zon schijnt warempel wordt het toch nog een leuke dag…

zij is gevraagd en gegaan met ogen en lach een surprise die iedereen mag altijd in een allercharmantste verpakking die nooit helemaal de inhoud laat zien in afscheid voelen mensen haar warme hart in woorden vol emoties kus en bedankjes apart nog in de wolken rijdt zij naar huis waar leegte koud aanvoelt ook zij mist de…

De stenen engel aan de Kathedraal heft zijn balans te middernacht voor die bezwijken. Het heir der luizen kraakt. De katten zeiken in kromme gangen waar geen tocht door jaagt. Gelegerd op de terpen van het zwijgen, ten voeten uit onder een schors van slaap, het strottenbloed gestremd, de schedel kaal geplukt, stinken de Hanen van het…

toen je laatst mijn deur uit liep met luid kabaal mijn deur slopend zo hard dat mijn buurvrouw even ging kijken achter haar gordijn stilstaand toen vergat je iets je vergat mijn lever nieren, longen en darmen als je namelijk de deur uitloopt op mijn hart stapt het tot een bloederig papje verwerkt doe het dan goed en neem de rest ook maar…

De pijn is reeds ondraaglijk, prevelen de stemmen. Met veel esoterische gedachten alom, sidderend van angst; het is effenaf hopeloos.…