132 resultaten.
De dichter
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.792 Hij stond voor de spleet van zijn venster,
In ’t zonnig middaguur,
En keek naar de bloeiende fruitboom,
Aan de overkant op de muur.
Wat mocht hij daar bespieden,
Dat al zijn aandacht nam?
Het was een kleine vogel,
Die telkens wederkwam.…
beiaard
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 233 De wind speelt door de spleten,
het lied op zijn eigen manier,
maar de klokken overstemmen,
de wind verdwijnt in het niet.
De beiaardier kent de kunst,
om de zuiverheid te aanhoren
en alle oneffenheden in
de kiem te smoren.
Hij speelt de noten zonder na te denken,
of aandacht aan de omgeving te schenken.…
70 jaar verder
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 176 Hoewel de tijd vaak als zon
en soms als maan zijn ronde doet
schenen die vijf jaren
vaak zwart
Licht begon door spleten te kieren
toen doden besloten niet meer
door de vijand te gaan
sterven…
Poolhaas
gedicht
5.0 met 3 stemmen 696 Voor de ijsbeer duikt hij weg in spleten
vindt daar nog uitlopers van wilgen
korstmos en als de kust weer veilig is
rent hij snel naar het water, knabbelt aan zeewier.
Een raadsel is: waarom raakt bij het paren
de moerhaas ernstig gewond?…
angst
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 2.245 mijn naam is angst
genesteld
in spleten van
je rusteloze geest
mijzelf voedend
met alles wat je vreest
je ruikt mij in je zweet
mijn naam is angst
stil wurgend
en vretend aan
je uitgeholde kracht
inwendig woedend
heb ik je in mijn macht
gebruik ik wat ik weet
mijn naam is angst
vrijwillig
geketend aan
je sneller kloppend hart
onzichtbaar…
Verzoening
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 921 Je spleet de taal
je penetreerde het water,
je hield het in je handen
zwervend, je gaf je over en zei
dit is mijn lichaam, dat
gedompeld werd, wat mij raakte,
een mismaakt gevoel zonder averij,
getekend door verval, eroderend
in getal, vergaan tot in de schoot
van dat bestaan.…
Waar de strandboulevard
gedicht
3.0 met 25 stemmen 12.185 Waar de strandboulevard
naar de stad toebuigt
de zee de rug toekeert
gaat een pad langs de kust
oud asfalt gras in spleten
geen plastic banken daar
geen sierstenen
na het gras van een tennisveld
en de hagen van hogerliggende huizen
na het achtererf van een werkplaats
alleen de rotsen de duinen
een stuk grond tussen doornstruiken
met…
doortocht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 65 de vreugde was kortstondig
ze spleet het meer
en de kristallen stilte
duizendvoudig
tot ijle rimpeling
van leegte
toen viel weer stilte
hoorbaar als een waterdruppel…
Weegboom
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 45 Ze heeft me, ze zal me
opsluiten met slangen
of spinnen of levend
villen, roosteren, leegzuigen
of beheksen, ik ben verloren
Waarom waagde ik me
in de boom, wurmde ik
me door de spleet
nieuwsgierig, misschien
al betoverd
Wat zocht ik hier?…
Duisternis
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 85 Wanneer ik op het punt sta te schreeuwen, schieten mijn ogen open en zie ik door de spleten van de gordijnen, de zonsopgang met een wondermooie gloed erond.
Een nieuwe dag begint!…
Bergland
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.955 Dwalend over de hoogten
gaat het lichaam zijn zwaarte vergeten;
vaag herinnert het zich, dat in de spleten
halverwege de top kleine roofvogels huizen
en hoe de nesten zich vastklampen tegen de steilten;
in het dal moeten de huizen staan
en vreedzame dieren gaan
grazend over de weiden.…
Naar het Evoluon.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Meteen bij aankomst al spleten mijn ogen toe.
Een ufo zwevend boven een kraakhelder gazon.
Een kerk voor techneuten. Compleet met carillon.
Ik ging er met opa en oma naar de toekomst toe.
Van bijna alles weet ik sinds die dag het hoe.
En dat de expositie ergens bovenaan begon.
het was een museum waar alles mocht en kon.…
Paardenbloem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 In een spleet tussen de stenen op ons terras
groeide je op in de maand april
op een onooglijke plek dicht bij de muur
achteloos liet ik je er staan
Nu in mei besloot ik het onkruid te wieden
ik kwam je tegen als een steel
met een pluizige bol erop
een ronde vorm met punten en draden
Een fijn weefsel glinsterend in het licht
ik keek in dit…
In de hal van mijn moeder
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 3.264 In de hal van mijn moeder stond
een grote, bruine, aardenwerken pot
met mutsen erin
Schuin onder de kapstok
in een kleine inham tegen een muurtje
prikkend in je kinderzin
van achter de streep, de scheur in de groene tegel
mikte ik op de spleet
van muur en pot en als de stuiter ertussen bleef
weerklonk de overwinningskreet
Ik was altijd…
De Wind
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.609 Getekend door allerlei handen
met de klank van gloeiende kreten –
vliegt hij binnen door de spleten
en verleidt mijn oog,
Leidt mij daarheen waar de golven
de hemelse dampen zoenen,
De Maan fronst zuur haar voorhoofd,
en in het water fonkelt iets,
De Oceaan hijgt.…
gebroken val
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 549 met kristal
op een gekreukte kegel van rots
een baken van trots
ik kruipklim op stalen stekels
tegen een graat op
over de wervels van de berg
met blauwe lippen
op bevrozen tenen
een gordel aan de heup
schroef ik een doorn in ijs
de slagtand van een houweel
tast het verraad van de sneeuw af
de weerhaak zet het anker klem in een spleet…
lijnenspel
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 181 Zie, het bloed als rivieren
kruipt tussen spleten, langs
afgronden en de diepe dalen
weerspiegelt alles averechts
in dubbelzinnige verhalen.…
Zondag
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 137 Bewust de zondagsrust beleven binnen
zonder lust naar buiten toe te gaan
door binnen dromen
de dag zien door te komen
steeds weer kijkend door een spleet
of de regen al van stoppen weet.…
huisslaaf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 683 haar stofvod vlot over de spijlen van het bed
het kleffe hout, de boord van de kleerkast
ze wist de duimafdruk van de spiegel
slaat geen muffe spleet, geen hoek over
zij sluipt nederig op teenkussens
maar het parket kraakt
ze luistert naar de knagende worm
genesteld in een gang in de schoorsteenmantel
ze hinkt binnen de voegen van…
Le village abandonné
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 605 Het alpine dorp ligt in ruïne
Hier hebben mannen, vrouwen liefgehad
Maar konden er de kost niet meer verdienen
De wilde tijm kan je van ver al ruiken
De hop hoept schril en onverstoord
Geen leven meer achter vervallen luiken
De krekels hebben hier het laatste woord
De bron, die leven gaf, is opgedroogd
De hagedissen vluchten in smalle spleten…
Nocturne
gedicht
2.0 met 17 stemmen 5.101 Bidt de mond den appelbeet te vieren,
wijkt de blik te wimper voor gevaar,
waait de scheemring over lustrivieren,
wenkt het lied over de nachtgitaar,
beeft het woud onder den roep der stieren,
wiegt de slang – de melodie gewaar –
weiflend over spleten zich en wieren:
schrijft de vleermuis met nerveuze zwieren
mij den wil voor van…
Winter in San Clemente (Rome)
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.967 Ik denk aan Mithras, eens tot licht geboren
maar in de duistere crypt voorgoed bezworen,
en hoor de wind die door de spleten fluit.…
De Gek
gedicht
4.0 met 6 stemmen 8.207 Zijn ogen in het wit gezicht
Waren twee doffe, weggezonken spleten.
Hij liep gedoken als een moede vogel
Langs de haven, waar de vissers stonden.
Daar schuw voorbij. Voor hem lag grauw en wijd
De zee en fluisterde als uit duizend monden.
Hij hief het hoofd en leek te luistren even.…
Hanetange
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 of Hahnentange
niet in één naam
te vangen
een rij boerderijen
aan weerszijden
de grenslijn sneed
tussenbeiden
schuin door het gehucht
en spleet geducht
twee huizen geheel
in een Duits
en een Nederlands deel
dat gaf teveel
gedoe, dus is
de grens nu niet meer recht
er in een hoekje in gelegd
helemaal Duits
zijn de twee huizen
je wordt…
Het water de stank
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.016 Het tankschip dat daar voer
spleet langzaam open, alsof het moest baren.
Het baarde een olievlek, met veel rumoer,
en wat ik rook wist ik dat walmen waren.
O, dacht ik, o, hier helpt geen mallemoer.
Ons lot ligt in de hand van klapsigaren.
----------------------------------------
uit: 'onherstelbaar verbeterd', 1994.…
DUIZENDPOOT
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 66 Men ziet met afgrijzen het kleine dier,
dat op vele kriebelpootjes voort gaat
over de kamervloer, speurt tussen huisraad,
zijn verblijf vindt in nauwe spleet of kier.
Menige handdoek gaat als een woeste stier
naar de griezel, plet zonder enig beraad
het tere lijfje. Een helper vergaat,
woning schoon maken zou dat schepsel hier.…
sneeuwpret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 de nachtelijke hemel is grijswit
als een ondoorzichtig stofblad
zweeft zij ons boven de daken
tot het zich zacht vallend nestelt
in het licht van het avondverkeer
het sluipt in kieren en spleten
stapelt zich op vensterbanken
dwarrelt op takken en twijgen
het fladdert over stad en land
welke zij zo in witte lakens legt
als de wereld…
In de (schilde) rij
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 485 bewonderaars
heeft mij beroemd gemaakt
mijn meester had mij
snel vervaard'
ik rust nu op linnen
heel bedaard
in drommen komen ze voorbij
stappen naar voren
en weer opzij
lopen wat naar achter
kijken schuin omhoog
en ik berust
zonder knipperend oog
ik kijk ze onbevangen aan
gapers met hun ah's en oh's
met hun ogen
verwrongen tot spleten…
Sterre der Zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 223 Gesneden boegbeeld van een trots
galjoen, de borsten monter vooruit
klapperende zeilen als de jurken
van de hoeren aan de Taag
hun keurs omhooggeduwd
met buigzame walvis baleinen
Zij stoppen zilvergeld
in de spleet van een offerkist
dankbaar buigt het negerbeeld
met tekst voor behouden vaart
smeken de zegen af van Isis
beschermvrouwe…
Achter Diek en ' t Hooge Laand. ( Mijn Wad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 145 Hoezo, werveling van lucht en vrees
wanneer de rode adem daalt op het
weke water en verre ogen haar
bewonderen met lens en spleten licht
zij is de dame die buitengaats kolvend
haar jongen voedt met schuim van zee
en overvloedig moed, ze is het vermogen
van mijn drijvend ruim
' k zou in haar willen sterven, me verdrinken
in haar nood,…