Alle inzendingen

Liefste, hart en woorden Houden voor jou stil, Jij blinde vlek in mijn vermoorden Van wat ik vergeten wil. Kleine vink, lieve kleine kinkel - De liefde speelt mij parten - Baby-face, bijou, scharminkel Voor wie ik alles weer wil tarten Tot ik, als vroeger, blind van pijn Weer neerlig, eenzaam in het laken Het gaat niet om het zijn…

zij komt uit een oude wereld iedere straatventer had zijn eigen zangerige roep zij schrijft verkruimelde berichten spreekt met verbrokkelde stem in het spel van het licht en de wind sloft zij door het straatje van gebroken dromen waar alles zonder samenhang verschijnt en verdwijnt met het verstrijken van de laatste zonnestralen…

Maakt het uit als ik een mooie carrière heb kunnen behalen Als ik geen vrienden heb om erover te praten? Als ik geen partner kan krijgen in mijn leven? Als ik met niemand dit blije gevoel kan delen?…

Laat je innerlijk dansen op het ritme van mooie woorden en het brein blijft soepel...…

De stad groeit vanzelf, alsof er geen werklui zijn -- maar een tovenaar.…

wij hebben met handenvol emoties gespeeld meestal met liefde en vaak niet alleen voorzichtig zonder ons te bezeren juist liefde zal ons dit snel leren want diep van binnen raken de eerste toetsen in aftasten de weg naar een hemelse symfonie pas daar waar het lichaam de swung van muziek aanvoelt wordt dansen close for ever…

nog niet van werkelijkheid ontdaan klonk onvervalst een nagelaten refrein voordat alles bestond koortsachtig en nachtelijk met ontwaken als overweging gewoon, omdat dit zo liep in ivoren ochtendstond…

De voetbalzotheid is constant te horen Een maand lang doemen matches op tv!!! Geen bal aan, toch joelt het publiek luid mee Die tak van sport kon mij al nooit bekoren Ik hou het liever bij de triatlon Van denken, lezen, dromen op ‘t gazon…

licht laat leven waardoor alles stroomt het water door rivieren sappen die de bomen voeden zoals bloed dat doet door onze aderen alle wezens op aarde de aarde zelf en de zon allemaal zijn we stukjes heelal het klinkt dan wel wazig als in een droom maar alles beweegt komt en gaat allemaal verkeren we in een eindeloze stroom…

Vader, hier zijn de kleine Bomen waar de mandarijnen Groeien van het plezier. "Het is als Perzië hier." Ja, vader, de witte Kleine Arabieren zitten Lachende bij de fontein. 'Weet je nog waar we zijn?' ------------------------------------------ uit: 'Verzamelde Gedichten', 1996.…

De laatste keer dat hij hier levend was, lag hij voor me op de knieën, want groen en paars ergerde hij zich: wie laat gras rondom de tegels z'n onwerk doen. Hij had een oude broek van me aan toen hij daar ingespannen zonder stropdas voor me kroop, langzaamaan. Zijn linkerschoen plat en de rechter loodrecht. Het gekras was niet van de lucht.…

Mijn dank, Rala, is schier oneindig groot waar wacht gij echter op, is het Godot? of was het op die ene zonnespat uit biedermeiers wolkenhemelsferen Waart gij die mijmeraar in zomerkleren die dacht ik neem een gratis zonnebad totdat het klankspel van de beiaard zwijgt al duurt het tot de zon ter kimme neigt? De zomer brak dinsdag jongstleden…

Met liefde geplukt In dankbaarheid ontvangen Uit de Aarde schoot Met zorg gezegend Door alle elementen Bij Zon, Ster en Maan Vuur, Water, Aarde Lucht en Heilige Geestkracht Bescherm huis en haard…

Het kabinet wordt omgevolkt, een kongsi zelfbenoemde vrienden van ’t ongehoorde volk bevolkt het kabinet. Wordt ‘omgevolkt’ beleidsterm? Kiezer, dit vertolkt de onderbuik van ’t Volksempfinden, een kongsi zelfbenoemde vrienden: het kabinet wordt omgevolkt ……

De zon verschool zich in een clair-obscur Van wolkenrijke kille regendagen Alleen de volle maan kon dit verdragen Kort was haar glans in 't zonnewende-uur Lang misten wij de kracht der bron van licht Zelfs op de langste dag bleef hij uit zicht…

De hoogste heerser, het zelf, heeft honger, behoeft -- schoonheid en liefde.…

ik ben in wit gaan graven omdat zwart geen schaduw kan dragen ook hoogte en diepte ontbreken zonder schepping in zijn vele nuanceringen van de natuur de melodie van schakering die van de harp vingers komt de variaties in kleur oneindig wordt dus altijd nog is er het contrast van tegendeel juist bij zwart wit is de balans…

Oh oh Flakkee Vroeger was het een deel van je leven Keer je op het Eiland terug Oh oh Flakkee Dan heb je weer heimwee Als een buitenstaander leefde je daar je bestaan En hoe je het ook ziet Iedereen op het Eiland kent jouw naam Eén ding moet je weten Al ben ik jaren van het Eiland weg Ze zullen me nooit meer vergeten…

Toen het cement zich sloot boven mijn hoofd viel er toch iets van me af. Rust nu maar uit, dacht ik met de dode dichteres die recht van spreken heeft, je hebt je strijd gestreden. Probeer niet te zwemmen of adem te halen, geniet maar van het koele mortel om je heen, voel of je het begin van verstening meekrijgt voordat je hart zijn vrede vindt…

Gent! Vol klinkt uw naam, Kort als een daad, vast als 't cement Van Vlaandrens wezen en zijn faam. Vechtstad, in heel de wereld staat, Voor goed en kwaad, Geen burcht van koppigheid opeen Als in uw oud stout steen. Eeuwen zijn meegeperst Door elke muur, door elk gewelf. Als ooit dit harde harte berst, Sterft vrijheid zelf. In Gent…

De langste dag? Ik moet u corrigeren Want heeft niet elke dag dezelfde duur? Elk etmaal telt toch vierentwintig uur Waarin dan licht en donker wat rouleren Slechts in oktober, met de wintertijd, Wordt één dag met een uurtje uitgebreid…

de vogels zwegen in de bomen de muren stonden sprakeloos in de wind het stille schip voer binnen onder het oppervlak dreigde de duisternis de leeuwerik viel en zweeg de dood sloeg met zijn hamer het uur met gouden tong zou de jongen spreken hij was geen overtollig mens het laatste zonlicht was vergaan de reis lag verborgen zij…

in de ochtendzon dansend op een hoge steel stralend biggenkruid…

Onkruid bestaat niet zegt een lieve tante uit het rivierenland ze noemt ze wilde planten en je knikt ja wiegt jouw stevige stengel in de zilte winderigheid laat onverwacht jouw stekels zien lokt vogels met jouw rijpe zaden onkruid bestaat niet beaam je nu volmondig en de hongerende wind neemt jouw stuifmeel mee.…

je hield afstand al die tijd ook al streelden je handen mij sprak je liefde zonder woorden omdat het zo was tussen ons ik en jij eindigden wij zonder woorden en was niemand die ooit meer wat hoorde over ons ik en jij voor altijd voorbij...…

Vrijdag, 21 juni 2024, de langste dag, de dag dat ik dit als vader en RijksDichter van Ons Koninkrijk der Nederlanden toevertrouw aan de openbaarheid!! BIO VAKANTIEOORD Zit ik in een film Of in de werkelijkheid De actuele werkelijkheid Van gehandicapte mensen jong en oud Woensdag, 19 juni 1974 Ik kan me goed herinneren van vroeger In…

Faas Wilkes Het was ongekend Je was de beste pingelaar die het voetbal heeft gekend De voetbalster in Italië en Spanje Het jeugdidool van Johan Cruyff Je vormde het gouden binnentrio met Abe Lenstra en Kees Rijvers in Oranje Het Sportpark van Xerxes is naar je vernoemd Voor ons blijf je de beste voetballer Legende en eeuwig Beroemd…

De nacht is voorbij, ik dans nog in het café -- op de glasscherven.…

op een zomerdag lopend langs uitbundig bloeiend gras in het glasheldere noord-hollandse licht denk ik aan jou de onverwachte weelde het grote geschenk dat ik zomaar kreeg maar ook aan alle kamers van de herinnering sommige voorgoed afgesloten versteend in de tijd andere leeg zonder degenen die er horen te wonen als adresboeken waar…

Op de langste dag zijn je dromen het kortste over wintertijd Hoe je ogen in alle zachtheid ontwaken en hun schoonheid onthullen terwijl ik een hart hoor kloppen met nieuwe geluiden badend in een zee van geborgen- en tederheid Wat is het heerlijk ontspannen en rustgevend om nog een poosje naast jou te liggen. Open de twee vensters en hoor…