Waar takken ademen

Takken vol adem
regen rust op oude schors
stilte draagt het licht


Langzaam opent de
boom zijn takken, elk blad vangt het
licht dat vloeiend door de lucht glijdt. In de gedempte
schors voel ik de stilte van eeuwen, een zekerheid die in mij weerklinkt.

Diepe wortels zoeken
hun weg door donkere aarde, houden
me vast als de wereld beweegt. Ik buig mee met de
opkomende wind en ervaar hoe kwetsbaarheid geleidelijk kracht wordt.

Regen glijdt ritmisch en
rustig van de bladeren, een tedere
stroom van vallen en verdwijnen. Elke druppel draagt
een stille boodschap, en ik adem de tijd die door mij heen beweegt.

In het avondlicht lichten
sierlijke takken op, wiegende schaduwen
spelen langs mijn innerlijk pad. Ik ben wortel en blad tegelijk,
stil, ontvankelijk, en laat het zachte licht mijn wezen van binnenuit vullen.

... Tussen takken en licht vind ik stilte en verbondenheid. Wortels dragen, bladeren ademen, en regen fluistert een zachte wijsheid die de tijd vertraagt. ...

Biografie van deze schrijver

Bomen Verbondenheid Verstilling

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 15