Alle inzendingen

ik zag je ogen donker dromend sluimeren jij die eindeloos van de wereld hield met je lange warme armen open handen en een hart dat de wereld overstraalt tot achter in het universum nog ben je bezig met zoeken naar woorden die bij de veelheid van jouw emoties passen zonder een directe duidende naam overweldigd door de behoefte aan…

lief slachtoffer vaak moet jij veel energie verspillen om erkenning te krijgen oh wat een strijd de dader blijft ontkennen hanteert ook het recht soms aangaande het zwijgen laat dit een troost voor jou zijn mensen zij die een gebed opdragen naar de heilige hoge Rechter houd moed dappere vechter de dader hult zich in…

Mark heeft het weer eens prima voor elkaar Wellicht dat hij hem toch nog even kneep Maar hij trok ook die drie over de streep Met gulle lach en joviaal gebaar In losse flodders schieten was hij sterk Maar nu met scherp de kogel door de kerk…

in woorden vangen wat niet uit te leggen valt maar wel laat voelen…

Hij zei al eens heel trots dat hij kan luisteren zonder te luisteren dus praat zij nu tegen een slaapkamerwand die na iedere zin geïnteresseerd snurkt Zij weet zij heeft geen luisteraar nodig maar moed om weer te horen mijn stem zwijgend in haar hoofd haar fantasie ------------------------------------------------------- uit: 'Liefde…

'k Wil 't wel weten dat Klorinde Me in het hart bestorven ligt; 'k Val wat blo, en toch 'k beleed haar Mijn gevoel door lonk en dicht. Maar ja wel! Ze is niet hardhorend Of onvatbaar, zo 'k geloof - Voor mijn zuchten en mijn zangen Blijft nochtans Klorinde doof. 'k Dacht: ik was nog al kapabel; 'k Werd begerig naar een ambt, 'k…

Zo voel ik mij veel verborgen voor andere Maar het vreet wel aan mij elke keer overwinig behalen Is een gevecht in mij niemand hoeft te weten Het blijft in mij ben gesloten persoon Stil en wachtend op dingen die gebeuren gaan Al voel ik mij ondergaan ik kan mij helaas niet uiten wie ik ben waar ben ik dan vraagt mij zelf af STIL vraagt…

Overschie dorp in Rotterdam Overschie waar ik altijd graag kwam Overschie met je bruggen en monumenten huis Dat is nog van me familie geweest In Overschie voel ik me thuis Overschie waar ik graag kwam Overschie het mooiste dorp van Rotterdam Mijn wieg heeft er niet gestaan Maar mijn familie komt er vandaan Daarom hou ik van Overschie…

ik heb het woord bewaard ik kan het niet gebruiken want het was alleen van ons af en toe dient het zich aan maar ik kan het niet uitspreken het vergt te veel uitleg soms is er onverwacht iemand die van niets weet en het zomaar zegt…

Het gedrang werpt me in zijn armen, we lachen -- en ik raak hem kwijt.…

Op de langste dag zijn je dromen het kortste over wintertijd…

iedereen weet dat er stemmen bestaan waarvan het geluid nooit verloren gaat waarvan de dictie en karakteristieken zijn vastgelegd net als de melodie van een muziekstuk niet de technisch vastgelegde en reproduceerbare versies maar geluid vers van de stem waarin afkomst specifieke familie klanken in toonhoogte en temperament…

Mijn sixpack heb ik nimmer laten zien, Van rare dansjes wilde ik niks weten, Nooit heb ik mij verlaagd tot oerwoudkreten. Beschaafd riep ik “Hiep hoi”, maar bovendien: Had ik daarbij mijn shirtje uitgetrokken, Dan schoot ik na een goal ook nog eens bokken.…

Er rest mij soms maar deze éne behoefte, te rusten, en met een bloem tussen mijn tenen en een ring van zonlicht op een knie niets te zijn.…

Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem in donkre kamer 's nachts, een bloem, een bloem - vèr òm der stede opschokkend gedoem, dicht òm der stilte suiskokend gezoem - een lichte rode bloem, een witte bloem. Gij zijt mijn hart, mijn eenzaam levend hart, de daden van mijn lijf slaan rondom hard, wreed klaterende stem veinst vreugd en smart…

Het dunne penseel ontmoet een nieuw stralend palet van blauwe lichte kleuren in iedere druppel hemelwater het penseel streelt het papier waar warme liefde haar heldere momentum heeft het lichaam schuilend in vertrouwde emoties het dunne schilderspenseel aait zacht papier ze schildert regen omdat het regent met het natte…

Ooit zag ik echt een paardenbloem. Langdurig en intens. Haar ontstaan, omhoogkomen, zwellen, opengaan. Haar stralenpracht. Ooit zag ik een paardenbloem, van de wereld door zoveel levenskracht.…

het was niet dat ze zijn stem niet hoorde ze voelde alleen de kilte die haar lijf besloop het was niet dat ze hem niet zag ze staarde alleen naar zijn bewegende mond het was niet dat ze niet op hem reageerde ze glimlachte alleen flauw knikte ja of nee zoals verwacht het was niet dat ze te lang bleef zitten toen…

Bep van Klaveren De bokslegende uit Crooswijk Hij bokste zich toen rijk The dutch windmill werd hij toen genoemd Zijn klappen waren tot in Amerika beroemd Bep van Klaveren Je standbeeld staat in de stad De Olympische titel zit bij iedereen in het bokshart…

ik ben uit een mouw geschud neergedwarreld op een andere plek dan ze eigenlijk bedoelden en daar blijven liggen ik kreeg een step en een poesje om me zoet te houden en ik moest leren rekenen en stil zijn tijdens het nieuws ik werkte overal omheen maar trok soms toch aandacht dan paste ik mijn tactiek aan en zo verstreek de tijd hun…

Oorverdovend oogverblindend oeverloze oergeluiden overal maar nergens vindend klok noch klepel horen luiden Er brult een leeuw de beer is los schiet eerst verkoop daarna z'n huiden overal en nergens dierlijke orgastische geluiden…

Een zuivere taal spreken jouw ogen, jouw hoofd -- heeft geen mond nodig.…

Her poolschip Aurora vervoert zes professoren op zoek naar een wondereiland brok van een gevallen ster de uiterst geleerde heren laten hun ingewikkeld wellicht overladen denken tijdens de koude reis wegzweven over de IJszee bij deinen op golven ontzag voor ijsbergen doen nieuwe kennis op als kapitein Haddock beschonken vrijuit…

ik heb je zien kappeh en hakkeh met lijf en ledematen strak bonken alle spanning en agressie op het laaiend vuur van hartstochtelijk bewegen gelegd wilde haren wapperden ogen blonken met mda gestimuleerd en haalde zo de ochtendwake om dan snel bij te slapen voor het finale festijn de stilte daarna is orgastisch fijn…

Ik zou je kunnen zeggen dat het ging, toen ik na 45 uur uit die hel van een coma ontwaakte kortetermijngeheugen gebombardeerd, ge- devalueerd trainen, trainen en nog eens trainen; per- fect wordt 't niet maar verloren daarentegen eveneens geenszins duivels lachten sardonisch en trokken zich terug terwijl de andere kant zegevierend lachte…

Het weer is soms te koud en soms te nat, En dan is het zo warm als nooit tevoren, Iets lijkt wat wij gewend zijn te verstoren, Ook nu in juni is het niet je dat. Maar eigenlijk is het zo slecht niet hoor: Want wát zou het hier dooien als het vroor!…

Mijn herinnering heet Willy Dullens Je kreeg het als Limburger voor elkaar In 1966 Nederlands voetballer van het jaar Cruyff werdt de beste Omdat Willy Dullens geblesseerd raakte In aanleg de beste voetballer We zullen er voor altijd aan moeten wennen Dat de voetbalwereld zijn beste voetballer aller tijden nooit echt heeft leren kennen…

Soms voel ik me een bouwvakker Stevig met het onderhoud Van huis, tuin en keuken Soms voel ik me een huisman Stevig met de (af)was Van vandaag en gisteren Soms voel ik me een Koning Sierlijk soms zelfs protserig Voor en boven m'n omgeving Soms voel ik me een slaaf En soms ook verslaafd Aan dat wat niet goed was en is Soms voel ik…

met doffe huid gingen wij door geweld door ijzer en ijs duizendmaal gaven we tol om door te kunnen gaan onze ogenglans was gebroken we zagen een gouden schijn op de vleugels van de roofvogel daarboven we braken bloemen in het gras we zouden wachten op het rijzen van de dag op het wijken van de tijd de tijd was iets en niets…

beminnen wij elkaar als vroeger nog zijn wij twee lichten nog van één licht passen wij samen nog in één gedicht of minnen wij enkel maar de weemoed weg zijn wij samen eenzaam nog of zelfs dat niet meer…