Een dag die groter is dan ik

Het bruin blauwtje rust
op zacht geel boerenwormkruid
licht danst op mijn huid


Soms is het genoeg om
de zon op mijn huid te voelen dringen,
het licht door bladeren te zien spelen, het zachte zoemen
te horen van een bij die even bij me blijft alsof ik deel ben van dit ritme.

Ik hoef niets te verklaren,
alleen te ademen in de warmte, waar
een breekbare vlinder in traag gebaar langs mijn arm
dwarrelt en het zacht gras onder mijn voeten koelte schenkt die mij verankert.

De kleuren spreken luid en
zacht tegelijk — een blauw dat ruimte opent,
een geel dat straalt in mijn borst, groen dat vrede fluistert, en
rood dat mij herinnert aan het volle leven dat ik soms bijna niet durf te dragen.

Ik kijk, ik luister, ik voel — en
laat het tedere seizoen mij omarmen zonder
vragen, zonder haast, alleen dit moment dat groter is dan ik,
en toch in mij past: een dag die mijn binnenste met gefilterd licht vult, zoals ik ben.

Biografie van deze schrijver

Zomer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.4 met 9 stemmen 205