15267 resultaten.
Nacht in het sparrenbos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Dicht in het bos verscholen
Waar een eenzaam boshuisje staat
Tussen Douglassparren waar dassen wonen
Menig regendruppel, op takken, in spagaat
Neerdalend vocht op ramen en kozijnen
En de dakgoot overuren maakt
Torenhoge Douglas-sparren groeiend in rechte lijnen
Een onweersbui heeft een oude boom gekraakt
Regendruppels tikkend op het raam…
Nesteldrang
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 613 De oude boom beweegt
door het wuiven van de wind
mijn schoenen knarsen
op de kiezels van het grind
Een raam staart mij
moedeloos aan
terwijl ik de oude voordeur
uitnodigend open zie staan
Het verlaten tuintje
glijbaan en een oude trog
daar was de keuken
de gehaktballen ruik ik nog
Ik hoor het huis zuchten
en aan de…
treurzang in het park
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 195 met bloedrode stippen op hun stam stonden ze er
treuriger bij, alsof ze voelden wat er komen ging
want hoe vertel je oude bomen dat zij overbodig
waren, moesten wijken voor een ruimer zicht
wellicht waren ze liever een natuurlijke dood
gestorven, doorheen de tijd vanzelf omgewaaid
nog lang klonk na het harde geluid van de zaag
hun zacht…
Passé
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 207 teruggaan naar het punt waarna ik dwaalde
kan niet meer, die dag is verstreken
en nieuw zaad schiet in de nacht
ik loop langs oude bomen met gedachten
als slingers verstrikt in takken na een feest
dat anders uitpakt dan verwacht
trek de lijnen mee naar morgen
steek mijn pen in de vervaalde vlaggen
waarop gisteren zijn kleuren bracht…
de wind
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 201 de wind beukt het land
waar oude bomen
buigen grijs en stram
die door het dralen
in zien verworden en
geen horizon meer zien
maar de wind
beweegt en zweeft
eindeloos...…
- Herfst is de kleur van de oude dagen -
netgedicht
4.0 met 66 stemmen 2.965 Herfst is de kleur van de oude dagen
bloedrood de bladeren..goud de rand.
De oude boom ..hij telt zijn vruchten
grijs zijn wijsheid, diepgroen het rijpe band.
Brons nog onvoltooid in patinageurige gaarden
voorbij het pastel, goudgeel de voorbije jaren.…
Reservaat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 265 Met de eenvoudigen woon ik
als een schamel struikje
aan de boorden van het verstand
de oude bomen hier
overheersen het bospaneel
ze broeden op slangeneieren
langs het lome pad
zijn de dagen verlaten stranden
verschroeid zand vol littekens
soms, heel even, tilt
een milde regen van herkenning
mij in het ritme van de vergezichten
veegt…
Tijd vertragen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 99 De oude dichter is gaan zitten.
Oude bomen leven om hem heen.
Hij voelt en ziet en luistert.
De tijd is stil gaan staan.…
Een zilveren lint
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 Als zilveren lint tussen bomen,
Ruisend, als zingt het een lied.
Door dalen tussen heuvels stromen,
Waar menig dier van zijn frisheid geniet.
Stromend langs eeuwen oude bomen.…
Stilte van verzadiging
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 345 bomen
tegen de avond aan, er hing een
stilte van verzadiging over de aarde.…
Witte steen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 234 bomen
traag bewegend in de najaarswind
troostwoorden fluisteren
heb daar de witte steen
zacht als een Memoriam
aan zijn voeten neergelegd…
Grijze merel
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 1.018 Verkleuring, nieuwe kleine knoppen
embryo van `t eerste, luikend groen
doen harten sneller kloppen
aprilmoppen worden uitgedacht
brengt nu een volle lach straks verwacht
hoor de oude grijze merel hopend zingen
blijkbaar niet gevonden hij die zoekt
geblinddoekt zingt hij door het platte land
belandt in kerkenhoge oude boom
vermoeid valt…
Vlakke stilte
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 784 waarom zeg jij niets
laat je de stilte weerklinken
als een uitgestrekte vlakte
waar leven zichzelf verloren heeft
waar vergane en blindgeworden zichten
zwerven langs oude bomen
met de dood achter zich aan
waarom zeg jij niets
laat je mijn stappen zinken
naast de langzaam stervende morgen
blootsvoets in het achteruitgaan
oneindig ver…
Begraven geheimen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 boom zit
en naar me kijkt
Gebiedend wenkt hij me
wijzend naar zijn waterfles
en ik besef
dat hij de antwoorden weet
op de vragen die ik zal stellen
wanneer hij er niet meer is…
Een laatste schrijven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 68 de oude bomen van het park zien?
Nu ik de laatste keer aan je schrijf
nu jouw ziel andere wegen gekozen heeft
zal je dan de vrijheid vinden in dit witte zweven?
onze mensentranen begrijpen?…
De vaderlijke boom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.311 Ik zie het leven in de oude boom,
in de wortels, de takken, en z'n kruin,
de levenssappen in een trage stroom,
de knoestige stam herfststormachtig schuin
en reikend tot in de blauwe hemelboog
als ik kijk met ’t oog van de spruiteling.
Heel geweldig lijkt hij en heel hoog.…
Het mooiste van al
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.472 Alles is zo mooi
Hoe de wolf verslindt zijn prooi
De sneeuw net voor de dooi
Een broek perfect in de plooi
Schoonheid is wat ik droom
De warmte van een grote oude boom
De trein die rijdt op stoom
De lente en mijn benen voelen loom
Gaat alles gewoon weer rond
Jij was het die daar stond
Ik, volledig en geheel verstomd
Ik wist…
Lettergrepen.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 681 Op de nevelige
heidenvelden
waar, in mijn jeugd
oude bomen
vertelden
over de veldslagen
uit het verleden.
Hoe edelen
elkaar bestreden,
de krijgsbanieren
hieven
leerden elkaars
koppen te klieven,
lijven te doorboren.…
Gedichtendag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 honderd meter
poëzie
ligt er
tussen mij
en de kleine
winkelgalerij
witte tandartsassistentes
die in het laatste tegenlicht
kleumend met de armen gekruisd
wolken rook uitstoten
zeven oude bomen
niets vermoedend
van de kap
in stille overmoed
nog met kale armen
naar de hemel reikend
de diepe plof
van onze wijnfles
op de de bodem…
the circle of light
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 250 ik buig mijn hoofd
voor jou, mijn donkere nacht
het is niet vreemd of ver
ik had je verwacht
je schuilt her en der
in de gleuven van de oude boom;
het is des winters vracht
waarachter het licht, onnavolgbaar leeft
en de dood, op sterven na
stokkende zuchten weeft
terwijl jij en ik
uitzien naar de ochtenstond
waar 't zachte
in de warme…
Samenzang
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.873 De zoete Mei maakt d' oude bomen weer jong.
Dorinde.
Het zij zo: wat wilt gij hiermede dan zeggen?
Z' is Frans, of gij hebt mij die taal uit te leggen.
Gelijkt gij u bij d' oude bomen in 't woud,
Zo sticht hier een kluisje, en wees niet meer stout.
Mopsus.…
Het zwarte moeras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 ik ken de
witte wieven en
het zachte gepruttel
van het gas uit
het zwarte moeras
de vage zuchten
van oude bomen
als de wind is
gaan liggen en takken
vrij kunnen dromen
toch is in de jaren
het donker verdiept
omdat onbereikbaar
bezit heeft genomen van
ruimte ten koste van licht
waar vroeger het bos
zich transparant opende
met…
TERRA INCOGNITA
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.444 Dacht dat je ver was, vader,
een ander land was,
mijn stem daar niet kon horen,
dat je grijs gestold als steen,
grimmig als een oude boom
nors omschorst was.
Ik kijk naar het omlijst gezicht,
de stroeve blik langs mij gericht.…
Nieuw jaar
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.461 Hoe lang staat de oude boom
op taaie wortelen en weert zich, onder alle
die daags bij duizenden rondom hem nedervallen?
Hoe lang en wankelt mijn onafgesleten kracht
niet meer als and'ren meest ter halver wege placht?
Gij weet het, Heer, alleen; en houdt het mij verborgen.…
Ontheemde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 254 Hij spreekt de taal van stad en land
braakt dagelijks kromme zinnen
versteend wordt koudvuur warm binnen
uit zicht houdt haat niet in de hand
vage letters door lange lussen verbonden
verbergen onderhuids zwart gesneden pijn
waar lichamen smelten klinken klanken onrein
spreken des duivels meertalige monden
twee namen gekrast in een oude boom…
vergeet de sluitstenen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 288 een smalle gang
geschaafd uit wilgen
vlucht in beeldspraak
als een impasse
waarin spiegels zich laven aan illusies
over stilte heersen, onafgerond
om verder te golven, tot daar waar stromen spelen
in daggezichten
met wilde vruchten van hoop. wuivend
naar onderweg, naar jonge en oude bomen, naar vlaggen
in de verte
en heerlijk…
Vijftig jaar individu
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 2.010 boom een gezicht
dood en verval liggen in herfst besloten
het masker, reeds jaren afgestoten
krijgt nu een plaats in het museum
iedere letter is voortaan leven.…
Een bad vol tranen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 203 boom
Door weer en wind gevormd
Nog niet geveld…
Aan de oever der rivier
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 47 boom om voor zonsopgang te luisteren
naar de melodieën die hij had geleerd…
Wacht maar...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 313 Als de woedende
noordwesterstorm
de knokige, oude boom
dan eindelijk genadeloos
uit zijn zomerjas joelt,
kijk ik machteloos toe
hoe hij zijn bange,
gewonde armen
wanhopig ten hemel richt
en niets anders kan doen
dan zwijgend, meebuigend
toegeven
aan het valse lachje
van de Grote Woelewaai.…