Een bad vol tranen

Hij gaf mij een thuis vol
liefde en vleugels
Een buik vol vlinders en een altijd
Smeulend vuur

Dompelde mij onder woorden waarvan ik
de betekenis niet kende
Zette mij op een troon en maakte
mij zijn koningin

Betrad ongeplaveide wegen en opende
deuren waarvan ik het bestaan
niet vermoedde

Met eindeloos geduld ruimde hij
puin, wiste met zachte hand
sporen van verleden,
bouwde een fundament van
vertrouwen

Gaf mij zijn sleutel,
deelde vol vertrouwen zijn
diep verborgen pijn

Daar waar ik eens allenig tot in
De einder fietste,
Kromt nu mijn weg als een oude boom
Door weer en wind gevormd
Nog niet geveld

Liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 4 stemmen 422