Alle inzendingen

op jouw jaardag klinkt muziek als een niet te vermijden symfonie mooi groots en ieder meeslepend dankzij de specifieke Melse sound het levensjaar dat achter jou ligt kende mooie en lelijke gezichten bracht na hoop het grootste verlies dat een kind zich voorstellen kan toch lonkt gelijktijdig ook toekomst daar waar eens jouw opa nog woonde…

vrede op aarde ik zou niet weten waar het enige van waarde is 'n gevoelige snaar  vrede op aarde roepend in de woestijn 'n monster zonder waarde te mooi om waar(?) te zijn vrede op aarde geen macht die zoiets wil hoop van generlei waarde zo van "kikker in je bil" vrede op aarde je lacht je toch kapot geloof je het zelf eerwaarde…

De blauwe vlinders leven op honing uit de toverwereld van veranderingen - het weer en de wind en de vleugelslagen van al de lichamen met meer of minder geluk opgelopen schade en tranen om ongewenste aflopen Ik masseer mijn zere buik vol vampiermotten Zolang ik leef zullen er blauwe vlinders opvliegen uit de schoot van mijn genegenheid…

ik ben van jongs af aan gekleed met maatschappelijke drachten waarvan men kan verwachten dat zij affiniteit en een groepsbinding hebben in leven taal en opvattingen maar in de loop der tijd is het strikte van scheiding verlaten en vrijheid heeft al vele gaten gedicht met keuzes die richting geven aan eigen leven door het persoonlijk…

Zo vlak voor Kerst sla ik aan ´t contempleren De ballen in de boom de kaarsjes aan Ook de kalkoen kan in de oven gaan Een flesje wijn is al aan het chambreren Ik overdenk het afgelopen jaar En had het best weer aardig voor elkaar…

Alle ramen zijn open. De geluiden van binnen en buiten mengen zich; mengen zich met het licht en de gedachten. Uiterst verwonderlijk is deze lijdzaamheid. Met handen waarin geen zand en ogen onder leden wachten we lang. Het zeggen is bijkomstig. In de verste stilste hoeken is er plaats voor, tussen het gebeuren, naast het wachten. Er beweegt…

Laat de luiken geloken zijn wiege wiegele weine en de stilte onverbroken zijn wiege wiegele wee. Wen het kindje gedogen wil moe en tevreeën, dat de blinkende ogen stil toe zijn gegleeën, dan zal komen de dromenvrouw zacht over de grond zij de vrome, die schromen zou zo zij wakenden vond. En zij zal in de lange nacht aan het hoofd…

De winterzonnewende is aanstaande 's Nachts reikt de zon tot haar ultieme punt Dan staat zij stil in het solstitium Waarheen de weg liep die 'k naar jou toe baande De langste nacht, de minste daglichturen Heeft zij het op de wintervorst gemunt? Verwacht dit jaar geen al te grote stunt Van koning winter, ook als 't had gekund Want…

Ja zelfs Homerus liet wel steekjes vallen Ook mij werden wat missers niet bespaard Ik heb het nog niet eerder aangekaart Maar nu ga ik bazuinen laten schallen Houd op met ieders leesplezier vergallen Taal moet met spoed sacraal worden verklaard Ja zelfs Homerus liet wel steekjes vallen Ook mij werden wat missers niet bespaard Poëten, gij literatuurvazallen…

Hoe droevig is dit stil verdriet want hier op aarde ben je niet in de hemel geniet jij zoete spijzen tussen armoedzaaiers en dode wijzen wat fijn dat je toch nog aan me denkt en mij deze mooie kerstkaart schenkt ik zal in vrede deze dagen vieren met dank aan mensen en aan dieren hoe blij ben ik dat ik dit lees te lang was ik een eenzame…

In het bijna voorbije jaar is er geen huis zo vaak op Funda bekeken als dat in Blaricum van Paul de Leeuw. Maar één spant de kroon - een kapitale boerderij in Drenthe... __________________________________ De nederige stulp van Paul de Leeuw Staat volgens Funda al zes maand te koop De hoogste bieder dreigde al met sloop Dat ging hem dus niet…

ik hoor de regen vlagen over ons huis de stormwind rukt aan onze luiken en ik weet je buiten in het donker ziek je jaagt je wagen door het zwarte water vechtauto's schieten jou voorbij jij rijdt verder door de nacht naar die altijd luide stad ik wacht…

de schaduw van de maan toont beweging op het gras het schijnsel door de bomen maakt licht wat donker was de schaduw van de maan speelt met mijn gedachten graaft in de herinnering wat we samen verwachtten de schaduw van de maan maakt lucide dromen wakker ontmoeting was geen toeval jij zocht in mij een makker de schaduw van de maan…

als ik denk aan de mannen vrouwen en kinderen in oorlogstijd dan is er een gevoel van schaamte ik heb de mogelijkheid om me rot te voelen in vrede en in een welvaartstijd ik heb genoeg te eten heb warmte en een dak boven mijn hoofd ik kan slapen zonder de reële angst dat iemand mij van het leven berooft toch leef ik moeilijk…

ik heb ze weer gezien de spaans sprekende duiven hun ruiven vol middagzon in verlaten siësta tijd een balkonnetje op het zuiden en het voorzichtig luiden van de klokjes in de ijle morgenstond waar landarbeiders al uren bezig zijn met de aardbeioogst waarvan smaak en geur het knapperig stokbrood feestelijk rood kleurt hier…

Laatste woorden voor de slaap gaat, ga je onder verzonken in het donzen dek verholen, hol je mij nog even in laatste woorden en je gaat onder Dag.…

In Breda 's buurt "Heuvel" prijkt een gebouw, toont in zijn zalen schone afbeeldingen van 't winkelpleins gewezen woningen, is vol zachte schemer, wazig, bleek blauw. Hierbinnen daalt stemming als milde dauw neer op gezelschappen en eenlingen. In de ruimte galmt soms welluidend zingen; stemmen luiden plooibaar: wijd, dan weer nauw.…

waar het huisje van vader stond stond jarenlang een oude eik die verhalen kon over onze jeugd zoals hij ook de stille getuige was van de jaren dat pa verder alleen hier zijn passie en leven genoot op die plek bloeide liefde in een klein maar knus wit huisje waar ook ons wiegje stond tot pa en ma net als wij ieder een eigen wegen gingen…

Wat wordt hier veel gemopperd en gemord, Wat zijn we met zijn allen ontevreden Naar die partij van Wilders afgegleden, Waar Geert dan op zijn beurt weer “Stil van wordt”. Helaas blijkt dus dat Geert pas na het krijgen Van alle zetels overgaat tot zwijgen.…

leven na de dood terug naar de eerste klas om te leren vier ogen simpele lesstof een moeilijke school de gouden meester stelt me op de proef valt een blad niet ver van de boom de volgende noot klinkt uit een instrument de schommel in de lucht op een mooie pinksterdag samen in de zon voel ik mij een prinses aan zijn witte hand…

Wat wordt hier veel gemopperd en gemord, Wat zijn we met zijn allen ontevreden Naar die partij van Wilders afgegleden, Waar Geert dan op zijn beurt weer “Stil van wordt”. Helaas blijkt dus dat Geert pas na het krijgen Van alle zetels overgaat tot zwijgen.…

Hoeveel gedaanten wonen in een vraag. Ik weet het niet de hemel waait voorbij. Kalk valt van de muren bomen bergen en rivieren. Hebben we tussen ons bedacht we halen het licht geleidelijk in. Worden sneller dan het geluid duurt eeuwigheid langer. Dan het licht van ons erbarmen?…

't Is nacht. 'k Zit op de hei. Nergens geluid. Over me staat, als transparant kristal rondom een oude berggod in zijn hal een halve bol van stilte, die me omsluit: 'k hoor, hoe heel ver een lang gillende fluit een tunnel boort; mijn berg kraakt overal. Een blaf, ginds, hakt een gat; en recht en smal knapt een spleet open, tot mijn oor hem…

In liefdevolle verbinding komen wij dichterbij de kerstdagen. Het is prachtig, als wij dan aan elkaar denken. In een wereld vol licht en donker heb je nou eenmaal liefde en kleine lichtjes nodig. Velen zoeken verbinding in tijd van donkere dagen. Zorg dat je ervoor elkaar bent en blijft. Het is eigenlijk een kleine moeite…

Wees vrijgevig, geef een 'like' om een 'like', pers het -- de drukke poort door.…

Nog niet met deze X mas 2023 maar nog voor de volgende is het mis met X dus nog voor X Mas 2024!…

Een en zes, zestien Twee cijfers ergens naar toe maar ook weg vandaan de kindertijd nog in je schaduw de volwassenheid slechts een paar passen verder nog even nergens volledig moeten…

Wie ik ben kijk ik af van mijn klasgenoten en ik probeer het op hen uit want ze kennen me nog niet Niet zo goed als mama die al weet wie ik ben en daar commentaar op geeft wat me vaak tegenhoudt om mezelf te zijn, mijn eigen zin te doen, zegt mama dan neem liever een voorbeeld aan je broer of aan ons Ik vind het best een gedoe om…

Recht van spreken recht van zwijgen zich onthouden recht van nee Recht om weken lang te dreigen stem onthouden recht door zee Plan blijft steken Hongarije tegenhouden werkt niet mee Orbans preken niet uitbreiden pas inhouden veto, nee! Overweldigende meerderheid zegt ga naar de wc Oversteken hand uitreiken niet…

jij zong vreemde muziek zonder herkenbaar te maken wat jij dacht voelde of wilde zeggen de noten in hun verschillen leken begrijpen te bouwen waarbij ogen de bruggen sloegen waarmee wij elkaar konden raken om zo een heel bijzonder contact te maken in nieuw communiceren waarbij de integratie van woord en muziek het mogelijk…