Alle inzendingen over ster

Maria moest haar kindje kopen op de grond Jozef wist niet wat gedaan met dat kleine wicht in 't midden van de nacht een engel kwam zag het probleem dat jozef had hij nam het kind en verschoonde het lachte naar Jozef en sprak dit is geen mannenwerk Jozef ging een slokje drinken van kontentement aan de hemel scheen de mooiste ster…

Jij mijn lege hemel, ooit stoeide daar het absolute licht rond, want zoveel ruimte…. Jij mijn lege hemel er was een tijd dat elk denkbare maan afnam of aanwies …. Jij mijn lege hemel eens straalde in de vele van je sferen een evenaar aan kleuren …. Jij mijn lege hemel, nu zijn er alleen nog puntjepuntjes aan een verdwijnhorizon…

Ik, zijn Tito, geniet en mijn fiere borst zwelt, eens wordt mijn kleine seven, een grote NBA ster.…

Kijk mama, allemaal sterren, woont papa nu op een mooie ster? Dan moet ik héél hoog klimmen, waarom is de hemel toch zo ver? Als ik nu eens heel lief ben, ziet papa mij dan wel? En wat nu als ik stout ben, kom ik dan in de hel? Zijn er hier boven in de hemel ook mensen met kiespijn?…

(terwijl ze feitelijk de was moet strijken) Haar tranen laat ze vrijuit stromen tijdens de STER belt ze met een vriendin verheugt zich op wat nog gaat komen pakt nootjes tussen twee programma's in. Ja, ze heeft echt genoten. Nu naar bed. Wanneer hij thuis komt slaapt ze al half.…

jou Beloftes die de wind meeneemt En die niet terugkomen En door jou, ben ik rustig Ik heb je mijn liefde verklaard en je mijn waarheid verteld Blijft alleen de herinneringen en de pijn Maar, ik blijf zoeken en zal het nog een keer proberen Als je gaat Zal ik mijn vleugels uit moeten slaan om te vliegen Het leven is als een vallende ster…

Ze wist het zeker, ze werd een echte ster Met haar zangtalent kwam ze vast heel ver Schreef zich overal in, maar hoe ze ook zong Nergens brak ze door, met geen enkele song Ze kreeg wel een fan, die trouw kwam luisteren Met handgebaren leek hij haar iets toe te fluisteren Terwijl anderen floten van afkeuring om haar zingen Stond hij bovenop…

Een ster die nu is uitgedoofd, het ontbreken van de maan, ik denk steeds aan die pijn, toen jij bent heengegaan. Zenden van gevoelens, hopend op een antwoord, het doorboren van mijn hart, mijn ziel die werd vermoord. Hoe moeilijk het ook was, ik heb je laten gaan, weerskanten die verloren, toen jij bent heengegaan.…

Ik moet weer op zee gaan, een goed schip en in 't verschiet Een ster om op aan te sturen, anders verlang ik niet. Het rukken van 't wiel, 't gekraak van het hout, het zeil er tegen, Als de dag aanbreekt over grauwe zee, door een mist van regen.…

meester Uckhard werkt zich op naar gerenommeerde dichter hij denkt dat het zo mot met een koor heel vlot dat werkt als applausmachine in de songwereld werkt dit perfect om je wel te voelen moet je met drugs en alcohol je vullen je in anonimiteit hullen tot het moment van de geboorte van je ster schiet je slechts incidenteel op concurrenten…

Ik wil het zelf ook niet geloven zachtjes strijk ik door je haar dwars door duizend-één beloftes we hebben beiden geen bezwaar In de nachtelijke ochtend staat een hemelhoge ster 'k zou 'm voor je willen plukken maar de waarheid ligt te ver 'Nooit meer' is voorgoed verleden wat gebeurd is is 't bewijs er glimmen tranen in je ogen…

mensen staarden uit hun monden ’t zinloze van taal emotieloos en niets was nog te voelen ’t leken wel houten marionetten allemaal tot plots als was ’t een wonder een onwaarschijnlijk helder licht als flitsend wit zomaar uit ‘t niets greep het naar hen en warmde, omarmende tot zelfs de kleinste angst verdween zo vredig mooi als was ’t een ster…

Kleine Ster, we zijn lichtjaren zo ver van elkaar, als polen op een oude planeet, een stap zo dichtbij, als het oude – en het nieuwe jaar, duidelijk gericht op twee profielen uit één gedicht, versmelting van parallelle gedachten, verschrompelt tot een doel van beider harten, drinkbaar uit de poel van klare wijn, een volmaakte afdronk,…

De nacht is stil, de nacht is pikzwart geen ster, die nu aan de hemel prijkt De diepe stilte, volkomen zonder hart die thans bijna mijn innerlijk bereikt De nacht is stil, de nacht is ijskoud een huivering schiet ijlings over mij Het koude koud maakt mij benauwd als ik mij in ‘t iel portiekje neervlij De nacht is stil, de nacht is zo ledig…

Helder blauwe aanblik bij een sprakeloze band, stuurloos in elke richting welke ik wilde varen Verloren in elk kompas bij de eerste hand, spreek je zonder te praten en wijs te verklaren …Een moment daar in de schaduw van de dag, enerzijds de eb anderzijds de vloed der gezelligheid Die ster in de nacht buiten alles in één oogopslag, opende…

Ik voel zéér sterke waardering voor personen die als een ster alles ontstijgen. In de verschijning van deze inzet en het werk komt geen verdwijning meer voor! Het intens liefhebben van een levenstaak met de toewijding ervoor, combineren een kracht der karakter!…

Morgen is ver weg, zover als een ster die staat in het raam. Zonder zorgen beleven we hoe het nu hier is en vragen ons niet af, hoe verder te gaan? Onder een zwart hemeldak voelen we ons op ons gemak. Met een gemoedsrust die zich overdag nauwelijks laat zien. Maar ons dit moment ons beiden als geen ander kent.…

Geen blad verroert: maar hoog en ver Dringt door de stilten heen,- Als 't lichten van een late ster,- Eén jubeltoon alléén! Wie is hij? wie heeft hem aanschouwd? Wie heeft het hart gekend Dat zo, door alle heemlen, zijn Gewiekte hartstocht ment? Wie is hij? die te zeggen waagt In een zó hoge zang Zijn liefde?…

ik zag u steeds van ver, En wist wel dat gij eindlijk komen zoudt; - Woorden, die ik niemand heb betrouwd, Gaan uit als bleke vlammen, - als een ster, Die in 't azuur, maar blanker, lieflijker, Zie 'k in uw lokken liggen 't licht gelaat; 't Mysterie van veel leeds, maar nooit van haat, Droomt in uw ogen; - 'k zag het steeds van ver.…

zwaar van slaap sluiten het pad met donker af het is al laat de lichte trippels van de muis geven de nacht een licht geruis oehoe van uilen vermengt zich met het huilen van de wolven in het bos de fee kijkt samen met de prins naar flonkerende sterren gezichten warm verlicht door manestralen reiken naar omhoog een ster…

Al is de zwarte nacht met wolken overtogen, En zon, noch maan, noch ster aan ’t blauwe welfsel staat, Toch weet de stuurman wel waar ’t scheepje henen gaat. Al heeft hij zon, noch maan, noch sterren in zijn ogen, Hij houdt nochtans zijn streek en vindt zich niet bewogen.…

roepende stem Komend uit verschillende steden Hoever is de reis naar Bethlehem Wie wijst de weg vanuit Nazareth Door dorre vlakte vol noden Heeft ons het goede pad uitgezet En ons alle hulp daar geboden Hoever is de reis vanuit Nazareth Hoe gaan wij, vanaf Jeruzalem Via de weg der drie wijzen Geroepen door hemelse stem Nadat wij Zijn ster…

hoogste gaven uitgedeeld en ons van de zondenlast ontheven het morgengloren wenkt weer in de glimlach van het Kind vanuit een kribbe weerloos, teer dat ons voor immer samenbindt en wij wakende herders naar de stal zien het nimmer dovend Licht van ver vrede en liefde heersen in 't aardse dal stralend uit de hemel, door een goddelijke ster…

wellicht opgewacht op ‘t toverachtig golvend hemels strand Hoor de golven zingen in de woeste zee golven stervend op uitgestrekte stranden Achter een verlaten einder wacht er vree dewelke ik omarm met de beide handen Zie de lichtjes dansen van de sterren ver van de golven, voortdurend aangespoord Door een honderdtal lichtjaren verre ster…

nijd Dat haar smaad en beschimmeld brood gaf te eten Tussen het vreemde volk in haar God verblijdt De wolkkolom vooruit waar het onrecht wordt gemeten Al die dingen eromheen dat de levensvreugde bang maakt In de pijnigende donkere voorsmaak van de dood Belager bitter wrede jager 't is de hemel die waakt Bij dag, en in de nacht als de ster…

in een wonderlijk licht stond het hele heelal een grote ster flikkerde boven een schamele stal een lichtend teken dat het Kind werd geboren die aan ons allen op aarde zou toebehoren….…

door de diepe nacht en volgt vervolgens het lange spoor een man reist alleen in een coupé er is niemand die hem verwacht waarom dan reist hij toch door een koffer torst hij met zich mee gevuld met versteende tranen hij werpt blikken uit het raam hij ziet slechts een zwart gewelf met daarin een vage schim een traan glinstert als een ster…

Allerzij nadert de nacht; in zijn angstig opstandige diepten Word ik geen hemel noch ster, niet enig pad meer gewaar; 't Is of mijn hart als een blad wegwaait in het gulzige donker - Lieve, geef mij de hand, want wij behoeven elkaar.…

‘K ben dan in mijn nachte den vervaghenden ster.…

Alleen met de zee die ebt en vloedt Op haar gezetten tijd, Met de maan die krimpt, met de zon die gloedt, Met het gras dat dort en dijt, Met de avonturen die zijn volbracht Als de luide klok ze seint, Met Orion die laat in de winternacht Rijst statig overeind - Soms denk ik nog hoe tijden her Ik eenzaam was Als zee en zon en maan en ster…