2979 resultaten.
Hoogtijdagen van de herfst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 99 Paddenstoelenpracht
een lichaam met teer hoedje
elke herfst opnieuw
Wanneer ik word meegedragen door de
dynamische golvende lijnen van een zachte frisse wind
die ook nog eens mijn jeugd doet herleven, met heel veel vreugde en
trots scheert zij langs het lichaam van waar wilde haren nog niet zijn weggevlogen.
Met overtuigende stemmen…
[ Ik ben even stil ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 62 Ik ben even stil
als de windstille wereld --
in de najaarszon.…
Herfstgeluk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 Buiten ruikt de lucht
naar herfstgeluk.
Gevleugelde woorden
spiegelen de weemoed
van een oude zomer.
Haar ogen
zacht en breekbaar
turen naar wolken
voorbij drijvend
als zeilboten
stuurloos.....trekken
ze naar het zuiden
geruisloos, geen geluiden.
In haarzelf verzonken
schrijft ze als herinnering
een deel van haar verhaal,…
Hemelboog kweeperen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 Hoe de wind door het foliagebladerte
de seizoenen doet geuren
en kleuren als leaves of grass
en grass of leaves
Om de ganse biodiversiteit
telkenmale een metamorfose
te laten ondergaan
Hoe het foliagebladerte
het ranonkelend struweel
van smaragdgroen scharlaken
tot saffraangeel
in nieuw licht zet en het
van zwaarte ontdoet…
Scharlaken en smaragd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Ondervindt u ook soms hinder
in dit neervaljaargetijde
van spontaan opborrelende
imaginaire woorden
fantasiebeelden of beide
als bruisend mineraal bronwater
met pfizeringrediënten
of wat bubbelend moderna,
Laat dan de feuilles maar mortes
gelijk de indian summer
evenals de dode eikels,
platgetreden glands mortes…
Wat herfst met mij doet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 Komen naar buiten
herfst prikkelt mijn zintuigen
keren naar binnen
Hoe ontspannend en verfrissend het is om te
proeven van een herfst die haar zoveelste hoogtepunt
heeft bereikt waarbij ieder van ons kan genieten van paletten met
authentieke en ongedwongen kleuren van waar tinten perfect bij elkaar passen.
Op welke wijze heel wat zonnige…
VROEGE HERFST
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 333 Te vroeg was de herfst gekomen
terwijl het nog aan het zomeren was
vielen de bladeren van de bomen
verschroeid en verdord lag het gras.
en september die nog moest gloren
op najaarsbloeiers met felle kleuren
die hun steel en kroon waren ontnomen
zelfs de herfstroos ging niet langer geuren.
ook de boer keek met lede ogen naar zijn veld…
Herfstmuziek
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.198 De Herfst is het lied van herinnering,
Hij vlecht om uw voorhoofd de gele laurier,
Hij strooit voor uw voeten de zoete vlier,
Door uw ziel gaat een siddering, -
Uw hart is een viool,
De Herfst vaart zachtjes door de snaren -
Verlaten kind, keer tot de mensen weer!
De herfstwind zingt van een verloren ding,
Bij u weent hij aan een gebroken…
Ode aan de herfst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Ik laat een kus rusten op de oevers van haar lippen
Voel onder haar boezem een onregelmatige hartslag kloppen
De onverwachte zoen van een nieuwe maand zoet smakend naar meer
terwijl allerhande vruchten zoals appels en peren voorbijkomen om van te houden.
Met mijn onschuldige handen heb ik haar wangen gestreeld
tegelijkertijd lees ik op het gezicht…
De stem van de herfst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Wanneer bij het ochtendgloren achter de
grijze wolkenmassa een waterige zon zich verbergt van
waar haar licht langzamerhand vermindert op hetzelfde moment is
omgeving in een overgang waarin andere belangrijke veranderingen plaatsvinden.
Hoe op een kale tak ik de gezangen van een
huismus hoor wier akkoorden en toonsoorten zich laten mee-
stromen…
Ademloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 In oogverblindend witte wolken
De zielen van vermeende doden
Zij observeren onze noden
Maar ook de vreugde van bevolken
Zij zien de gele stoppelvelden
Hollandse herfst die speels de bomen
Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen
Het bladgroen moet het gaan ontgelden
Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…
Ademloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 In oogverblindend witte wolken
De zielen van vermeende doden
Zij observeren onze noden
Maar ook de vreugde van bevolken
Zij zien de gele stoppelvelden
Hollandse herfst die speels de bomen
Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen
Het bladgroen moet het gaan ontgelden
Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…
Herfstmaan
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 113 Een herfstmaan schijnt over de velden
daar aan de oevers van haar haar liefdesboek
moet hij zich bezinnen over het strand
en het feit dat hij geen kleren draagt
hoog aan de hemel glanzend
schijnt de maan over de daken
het is nu herfst, in leeftijd en in ouderdom
in seizoen en in vergankelijkheid
kom we lopen naar de dikke deur
verdwijnen…
Nazomer
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 99 iemand vroeg om ademruimte, vloedlijn en
grensvlak tussen voorbij en toekomend
naar vlechtpatroon van het absolute nu en
het ultieme ter plekke, naijlend als nulpunt
doorschijnend als middaguur, met een
zachtheid die woorden vloeiend maakt
in verlengde van voorbode, sluitstuk van
voorbijgaande aard, zolang het nog kan…
Herfstliedje
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.867 Vaarwel, vaarwel.
De laatste bladren bruinen,
De zon verguldt de tuinen,
en maakt hun sterfuur hel.
Vaarwel, vaarwel.
O, schoonste groet,
Van reislust, zuidelijke oorden,
Van afscheid aan het Noorden,
Of zich een vogel spoedt,
O, schoonste groet.
Groet van de dood,
Reeds stalwaarts gaan de kuddden,
en wie de takken schudden
Hun geurt…
IN MEMORIAM
gedicht
4.0 met 57 stemmen 29.457 De blaren vallen in de gele grachten;
Weer keert het najaar en het najaarsweer
Op de aarde, waar de donkre harten smachten
Der levenden. Hij ziet het nimmermeer.
Hoe had hij dit bemind, die duistre straten,
Die atmosfeer van mist en zaligheid,
Wanneer het avond wordt en het verlaten
Plaveisel vochtig is en vreemd en wijd.
Hij was geboren…
Sap
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 Tussen buien, regenbogen
heb ik gezien hoe hoge takken bogen,
door appels zwaar gewogen
En niet gelogen,
bewogen kreeg ik mededogen met de boom,
hoe de dunne takken
mooie appels tillen mogen,
ondanks schralig vocht,
't groeiproces gedogen
Bijna had ik natte ogen,
maar na een moment was ook dat vervlogen
Ik heb overwogen ze te delen…
Het is bijna herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Nieuw jaargetijde
licht slinkt langzaam maar gestaag
het najaar ontspruit.
Het herfstgetijde in al zijn pracht waarin je
kennis maakt met sfeer en verrassende momenten
Een lauwe zon speelt met lichtschakeringen en schaduwspel
Stad en land bedekt onder een goudgekleurde tot rood getinte tapijt.
Het bomenrijk zit in een overgangsperiode,…
Zomereinde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Stranden zijn verlaten
geluiden verstomd
geur van zee en zonnebrand ebt nog na
badpak, zonnebril en bikini kunnen
weer terug in de la
normale temperaturen keren terug
groen wordt weer het gras
zo glijden we vanzelf
de herfst weer in
met paraplu en regenjas…
DE SEPTEMBERDAGEN
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 138 de septemberdagen hangen vol van heimwee
na een hete zomer die nu naar zijn einde gaat
de vakantiesfeer die ons nog even dromen laat
al zorgt de naderende herfst voor rust en vree
lange avonden brengen ons op een nieuw idee
een ongelezen boek dat onze aandacht vraagt
de septemberdagen hangen vol van heimwee
na een hete zomer die nu naar zijn…
De pracht van de seizoenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Zoveel moois en meer
de pracht van de seizoenen
altijd weer anders
Hoe het jaar ontspringt in een prille zonneschijn, een
stille groei waarbij ook plantengroepen hun bladeren ontplooien
Nieuw leven dartelt lekker over de velden en in verschillende luchtstromen
Breekbare pootjes en voetjes zetten kleine stapjes vooruit naar de aankomende zomer…
De pracht van de seizoenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Zoveel moois en meer
de pracht van de seizoenen
elke keer anders
Hoe het jaar ontspringt in een prille zonneschijn, een
stille groei waarbij ook plantengroepen hun bladeren ontplooien
Nieuw leven dartelt lekker over de velden en in verschillende luchtstromen
Breekbare pootjes en voetjes zetten kleine stapjes vooruit naar de aankomende zomer…
Vertakte schoonheid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 77 weer heeft
zomer
een bladzijde
omgeslagen vol
liefde en kleur
zacht blies
de zwoele wind
nog de geur die
wij op handen
hadden gedragen
wij kenden
geen namen maar
hun schoonheid
in samen was
fenomenaal
gestileerd in
vertakte schoonheid
kenden zij de schutkleur
van wereldwijs zonder
opvallend te zijn
geborgen op
geschept…
Vaste Grond
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 150 We leven wel in uiterst vreemde tijden,
Want alles lijkt heel anders dan voordien,
We moeten elke vastigheid herzien,
En mogelijk een nieuw geloof belijden.
Ik weet niet meer wat ik nog moet beginnen;
Straks stroomt bij Lobith níets ons land meer binnen.…
Liefste, kom uit
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.243 Ria spreekt:
Liefste, kom uit,
de harde stenen uit.
Voel mee de teerheid van het kruid.
Hoor, is 't de merel, die daar fluit?
Bloemen, bloemen!
Ze blinken blank en rood en geel.
Een zacht viooltje ontluikt de steel.
Laat staan, er zijn er nog niet veel.
Zie, de linde,
levend goud om 't oude brons.
Er is al groen, getjilp, gegons.…
Augustus
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 139 Een veldboeket en takken zwaar van peren
Dicht ruisend zomerblad, een vergezicht
Wat koeien grazend in fel zonnelicht
En schapen blatend in rustieke sferen
Bos levert schaduw, zitbankjes naar keuze
Een opgeworpen houtwal weigert wind
De bijen zoemen hard en eensgezind
De vlinders eren al het glorieuze
De paarden schudden hoofd en staart…
In de zomerjaren van mijn leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Zomerse golven
zachtjes strelend en voelend
net als je kussen.
Hoe ik word meegedragen door de krullende
dynamische, golvende lijnen van een zachte frisse wind die
ook nog eens mijn jeugd doet herleven, met heel veel vreugde en trots
scheert zij langs mijn lichaam van waar de wilde haren nog niet zijn weggevlogen.
Met overtuigende stemmen…
bloemenpracht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 81 Velden van blijheid
Waarin de blauwe lucht gedijt
Weidse graslandcontouren.
Waar holenduiven in wilgen koeren
In hegemonie van ontspanningssferen
Waar jij een gele Morgenster mag observeren
Tussen bloeiende distels en wat Biggenkruid
Muizenoortjes waar jij op stuit
Muizenissen en zandhagedissen
Talrijke viooltjes die je ogen niet willen…
ZOMERGOD
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.886 Het dorp, het veld, de vruchten,
Bezield, bezonnestraald,
Op landen en op luchten
De zomer zegepraalt!
IJlt tegen, blijde scharen,
De goudgelokte vorst,
Met bloemen in uw haren,
Met bloemen op uw borst.
IJlt tegen,
Hem tegen,
Met zang en groet,
Die weelde brengt en zegen
En liefde in 't jong gemoed.
Plant meien op zijn wegen,
Werpt kransen…
O, zomer!
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.308 O, zomer, met uw lokken, glanzend gouden,
En met uwe ogen, blauw gelijk de wanden
Van 't rondend hemeldak, en sneeuwen handen,
Die bloemenslingers slank gebogen houden!
Wier geurige adem zucht door rijs en wouden,
En gloeien wekt, waar zielen wieken spanden,
Tot die miljoenen traan en leed verbanden,
En lachten, of zij nimmer wenen zouden:…