Alle inzendingen over Hells

Yes he can and what the hell who are you guys in this place you look like a poet my friend you are yes, i can awel, ja wij zijn van Vlaanderen ieverans vlak bij de ruisende zee waar leeuwen tussen koeien staan zij kunnen er wat van zunne die Vlamingen, ze blijven bougeren look, there’s the river in his fall surrounded by yellow leafs…

Aanraking van haar koude hand - even maar Het stille sein, de oudste bukt, alle vier kiezen zij een hoek Zwoegen, steunen is hun klaagzang Zij mag niet hellen - zacht en recht schuift zij door de smalle gang Veilig huis voorzichtig uitgedragen Van ver klinkt krassen van een kraai Achter het raam in spiegelluchten - waar zij zwaaiend…

Hier lig ik dan een poosje met mijn kleine wijzerdoosje omgekanteld in een slootje tussen kikkers en libellen kan de vogels in de lucht zien en de horizon zien hellen en vanuit mijn Deux-Chevauxtje zestien koeienpoten tellen Wijzerdoosje, Wijzerdoosje waarom liet je mij zieltogen zie de ruitenwissers wissen zie het prikkeldraad verbogen…

Ik beroer je teder, liefde vlamt op als een eeuwig brandend helle vuur. Niet te blussen hartstocht, verzonken in mijn gedachten maar verslonden door hitte. Ik lach je toe, Verstrengelde lichamen vormen eenheid. Je kijkt mij aan ogen halfgesloten, een door hitte beroerde glimlach.…

En zijn plotselingen helle kaamren op de maanbeglansde zee? In de koele en verzielde toon Staan de dingen stil en schoon Dingen zonder naam, maar zo vertrouwd Dat wij geen behoefte voelen Hen met namen te bedoelen, En geen klokken tellen tijds verloren goud...…

Gij hebt in blind bestaan Uw oud geheim verraên: Geen kan meer in uw duisternis geloven, Nu ge die helle lampen stal, Die heel de reis door schaduwdal Niet zijn te doven.…

Uit hellen en hemelen klimt Uw leven naar U op over de brug van licht die Uw Zoon naar ons sloeg tot elke grens van ruimte en tijd weer in de hoogste hemelen is opgeheven. En eindelijk voor anker gegaan, voorbij alle leed en alle pijn, zullen wij als goden zijn, de droom van het bestaan ontstegen.…

Daar reist de Circe op, wijl in haar oog een vonk der helle gloeit en, in een spotlach, 't glas geheven, roept zij, met hese stem: 'Der Liefde deze dronk!' -------------------------------------------------------- Circe - tovenares die de tochtgenoten van Odysseus betoverde / verleidster nimb' = nimbus - wolk; stralenkrans…

Ogen, in wier diepte helle nacht Droomt en lokt, als er de rust uit lacht - Grondelozen, gij, die smeekt en smacht, Al wie oogt naar u, droomt met u mede... Voor uw toverende wonder-macht Wordt de ziel van mannen zonder kracht, En wiens kracht ùw kracht ten onder bracht, Diens gehele ziel wordt éne bede.…

Hoe zulk een, die veroverd had van aarde-oppervlak tot aan de helle hoogten van gebergt', de diepten van de Oceaan, Die des turkooizen hemels vriend en onbeperkte gunsteling de verste grens van het heelal in zijn grootmeesterschap omving, En zeggen kon: mijn stalen arm noopt de bevolkte wereld gans, dat hij zijn opgebrachte cijns uitstorten…

Al na een duistere avond, Ter helle middernacht. Mocht ik een lied vernemen Dat gaf mij nieuwe kracht. Ik hoorde een engel blazen Op zijn kleine trompet; Ik zag een engel blazen Op een kleine trompet. Al in een groenen morgen Ontwaakte ik, mijn bed Was tussen bloem en palmen In helder licht gezet. En was het wel de morgen?…

Dat Eva die God diende, In 't zalig paradijs, uit weelde, zonder nood Der hellen roffiaan het ledig ore bood En om te worden kloek des Heeren vloek verdiende! Wat wederhorigheid!…

Nu weer de schepping hoogtijd viert In helle zonneschijn. Hoe blauwe verft de hemel schoon, Zo blauw als blauw satijn! Hoe rood de morgenzon haar woon, Zo rood als karmozijn. Bij dageraad, als karmozijn, Druppelt de dauwe neer. Daar plooit de grijze mistgordijn; Ontwaakt is 't vooglenheer.…

Nu de donkere nacht volop de helle dag begroet, welt in mij een kalme lijdzame eenzaamheid. Nu je stem vanuit de verte me weer ontroert, denk ik aan je, verlangend in mijn verlatenheid. Ik denk aan je en zie sterren kwijnend gloeien, niemand weet waarheen mijn dromen vloeien. Ze gaan naar je, gedreven door wind en wolk.…

mopsneuzige halfmanke nietswetende wijsgeer de bloem der natie van stadstaat Athene - volgens zijn machtige bloedzuigers althans - naar de knoppen met al zijn vragenstellerij Het is waar dat het woelen der westerse wereld voor talloos veel miljoenen ondermaanse onlevenslustige aardbodemlingen in onzichtbare visioenen ter helle…

- De venstren blind, de kaemren naakt en ijl de dilte; het huis eens beedlaars, onbetreên en haveloos : aldus mijn ziel in 't land der Stilte ; alwaar ge, alleen ten hemel-tuine een helle roos, een vurig-felle roos in Stilte's donkren lande, staêg-nodend waakt en blaakt, altoos; en ik, met de armoe van mijn hoofd en van mijn handen…

Om ’t helle sterven van wat niets verstond dan leven, En nu niet verder dan zijn schone dood vermoedt, Zouden wij rede als vreemd en onbegeerlijk goed De zekerheid van alle komend voorjaar geven. --------------------------------------------- meluw: zacht en rijp…

Het werd het opeengepakte tijdstip, de dag zonder schoen een razzia, de vrachtwagen, de trein, de barakken en ik trok helle troost uit de dag van ooit. Alles versneeuwde in mijn hart er was geen zalige weide onder het koele dal met boven in mijn kruin een hemel. Toen we terugkwamen woonden anderen in ons huis.…

Onberoerde en versmachte, In de helle sterrenachten Fluistren wij en zuchten: slaap! Troost u dit, dat op hun sponde In verrukkelijke zonde Om u wenen man en knaap?…

En, of de stormwind langs mij joeg En uit het kruiend zwerk De helle bliksem nedersloeg._ 'k Vloog toch op moede vlerk (Al dreigden ook gevaar en dood) Nog hijgend voort door storm en nood Naar u, mijn lief, mijn lust! Dan zonk ik neder in uw schoot, Dáár vond ik rust!…

Schuift over ogen, de welhaast brekende, de helle, van wimper en van lid 't beschuttend, teder schild; ontspant der handen kramp; wordt eindelijk gestild de drift, die 't bloed tot ene stroom doet zwellen?…

Hoeven we alleen nog maar wat achterover te hellen en zitten wij achter de knoppen. Met behulp hiervan kunnen we dan vertellen wie wij zijn en wat bij ons past...…

Vanuit de hoogte kan ik helder zien, hoe we van onze levens hellen maken. Vanuit de diepte zie ik onze wortels, die allen met elkaar verbonden zijn. De trooster in ons hart laat bloed stromen, naar dat grote geheim, naar dat heilig huis, waar ooit de hemel werd gevonden.…

o Wonder Leven, gans opengebloeid rond mijn blij hoofd, dat staat in heel uw helle wisslend gewentel, levenswil die zijt vermeestrend en verreinend steeds uzelf, vlam die vernielt, liefde die schept!…

Maan met helle schaduwstroken Heeft de heemlen overtogen, Dat aan aardes peel gedoken Onze zielen rusten mogen, In de diepe slaap gedoken... Morgen wordt een dag der dagen; Morgen moet gij zeker komen: Schijn en schaûw van duizend vragen Worden morgen weggenomen: Morgen wordt een dag der dagen!…

Let filmpremières go to hell. Ik trek meteen m'n smoking uit. Die rotfilm zien we later wel.' Ze zag wat later in de stad, terwijl hij ongeduldig wachtte, een prachttoilet, dat alles had, waarnaar ze zienderogen smachtte. Het was een luisterrijke tooi, waarin ze graag zou willen prijken. Hij vroeg: 'Vind jij die echt heel mooi?…

Die, in de tijd ook, door de kracht Des Geests, die heilig is, ontvangen Uit Davids koninklijk geslacht, Na aller vaderen verlangen, Geboren werd uit ene Maagd, Maria: zonder schuld moest lijden, En voor Pilatus’ stoel gedaagd In ’t end benauwd van alle zijden, Aan ’t kruis de bittere doodsnik gaf; Gesloten werd in ’t nare graf; Ter helle…

En boven de bomen blonk er Het helle nachtgeflonker Van der gesternten gloed......... ------------------------------------------- uit: Onze Eeuw, jrg 23 (1923)…

Nu is ’t nacht - - zij wacht, het hoofd gebogen de komst, die lichten doet de ogen met vreemde, helle gloed… omdat zij weet, dat zij verleiden moet. Dit is de nacht.…

En jij mijn volle helle maan, wilde jij van sterven leven? Terwijl omringd met sterren de branding jou het vraagt het kwellen en de pijn heeft jouw emoties uitgevaagd.…