Alle inzendingen

Gij blauwgekaakte wolken daar, halfwit, omtrent uw boorden, die gruwzaam in de hemel moêrt, en grimt in ‘t gramme noorden: hoe lange speelt gij, koud en kil, de baas nog hier? ‘t Is half april! ‘t Is onbermhertig koud; en ‘t kan, de zonne ondanks, gebeuren, dat, ‘s morgens, al dat gers is, wit geruwrijmd, staat…

Zo oud niet of hun jeugd treurt in de wilgen, het water spiegelt ze nooit rimpelloos, het gladde blad en niet bladerloos, het is een dak waarover zij zich spreiden, waarop een eend in landschap weggezakt, met een gevluchte in de grond bevriend, laag water zoekt en boven water tracht een nieuwe eend te vinden die haar dient…

Ik heb met mijn handen Alles weer opgebouwd Veel fouten gemaakt Omdat ik teveel mensen had vertrouwd Veel moeten geven In de steek gelaten in het leven Het is ieder voor zich Maar een verleden dat allang achter me ligt Ik ben altijd geleefd Door schade en schande wijs geworden En ik heb het overleefd…

Mijn moeder is nog langs geweest Daags na het feest van het verrijzen Zij kwam mij even op iets wijzen Als altijd was ze jong van geest Was mooi in hemels wit gekleed En danste voor de achterruiten Ze ging zich even snel te buiten Had ik van de natuur wel weet? Vooral van opstaan uit de doden Vond ik haar nieuwe vorm niet mooi Ik las…

De kamer is een troosteloze bak, vol stapels vergeelde boeken en een muffe geur die zelfs de kat niet meer interesseert. Het licht dat binnenvalt is laf en grijs, alsof de zon ook haar dag niet heeft. Buiten krijsen kinderen alsof ze nooit oorlog hebben gekend, ik trek het gordijn nog wat dichter— hun stemmen zijn te scherp voor…

Wantrouw al die grote lieden die luidkeels pretenderen namens het volk te spreken zich wentelend in waarheden die coöperatief mee wentelen zelfs feiten willen zij dicteren in hun protserige preken opdat hun ego wordt aanbeden als ze door de media drentelen wantrouw alles wat ze bieden vroeg volgt de eerste klap voor de zwakste…

Een zwaan op een steiger een meerkoet spiegelt zich bij haar Kaarsen in bomen Bloeiend groot hoefblad Een meerkoet met lange tak in bek een V achterlatend dwars in het kanaal Vrouw die wit brood over brugrand, zonder liefhebbers eindelijk komen er wat meeuwen Gele bloesembloemen aan onderkant van doornige heggetakken Kersen-…

Wie oh wie heeft dit verzonnen is het Zijne Majesteit de Koning of ingefluisterd door de Koningin is het hun regering olv Dick Schoof of de oud Minister President de vrij gezel de heer Marc Rutte nu de Secretaris Generaal van de Navo/Nato Ja, ja, ze willen Nederland op de kaart zetten en daar moet half Nederland voor wijken, zo zal blijken…

Kusjes glippen van je lippen, zacht, als licht dat valt op water, rollen, hollen, vallen op mijn huid, zonder maat, zonder einde, alles is verlangen. Jouw mond — ik zoek hem in de stilte, kusjes als dauw op de ochtend, als regen in het gras, ik voel ze, ik weet ze, ik ben vol van hun licht. En ik wou het zeggen, hoe ik je kussen wil, hoe…

Het onverhoedse heeft toegeslagen eenmalige donderslag bij heldere hemel buenos aires voor miljoenen sorelli et fratelli in ecclesia Ziedaar, herrezen vanonder een wijze steen diepbewogen zijn urbi et orbi in zijn vermoeide ogen anima mundi Ecce homo Buona Pasqua non plus ultra ten leste requiescat pontifex summus…

Met droefheid maar immense dankbaarheid wordt nu afscheid genomen van deze paus. Hij was een herder naar Gods hart, vol mededogen en barmhartigheid, met aandacht voor de kleinen, de zwervers en daklozen, de gevangenen en treurenden. Zo graag zag hij de vrede komen maar was zo machteloos als wij; toch bleef hij moedig en vertrouwvol…

Mensen kunnen veel willen, maar over hun wil -- zijn ze niet de baas.…

van Buenos Aires tot het Sint-Pietersplein klonk herderlijk sereen jouw stem “Een arme kerk voor de armen,” sprak je zacht bracht zo het Evangelie met volle kracht je kwam van het einde van de wereld hier het hart vol liefde, zonder sier of machtsvertoon je woorden eenvoudig, maar diep van zin brachten waar duisternis was wereldwijd hoop…

Wanneer je sprong Van zo hoog het kon Om op jouw knieën Op de dansvloer Neer te komen En je met alle geweld Al het leven uit je lijf Wilde beuken Wanneer je bij nacht Op de rijweg lag Met je voeten Onder je billen Een gitaar solo gaf En elke lijnbus Telkens bij groen Vol gas hoorde gaan Was het je jeugdigheid Die…

in geschreeuw gegrom van onmacht en pure agressie kwamen de scherpste kanten van het lang kort gehouden volk in erupties naar boven naar de afleider die als mikpunt en oorzaak door de stad werd gevoerd met een doornen kroon en het kruis waar aan hij later opgehangen is nog lijken wij humaner maar in essentie is er niets veranderd…

Op eerste Paasdag werden enthousiast Wat eieren verstopt en weer gevonden De chocoladen vulden kindermonden De echte kregen kleurtjes door een kwast Zo’n dag vol Paaspoespas verdient applaus Maar nog één voelt teveel. Vond zelfs de Paus…

Er is een wereld van verschil Welke voeten mij betreden De een is warm De ander kil Een halve zool van zweet Een veeg van lik-me-reet En elke voetstap die ik voel Verdwijnt als stof Lost op in 't kleed Zoals het leven doet met lief en leed Ik ken ze allemaal De bakker en de generaal De minnaar en de moordenaar De waarheid…

‘t licht heeft zich nog niet aan ‘t zicht onttrokken als de droge lippen van deze dag staan tot boven ’t aanvaardbaarste dus belach dit (non)sentiment voordat deze diep gegronde momentopname op ‘n onaannemelijke lotsbestemming ‘als wortel opgepeuzeld’ wordt onverkort in de universa-incompletus-hutspot… …gesproken over kruisplanten in kwaliteitsaarde…

Vlieg in het groen stilte rust op tere vleugels de aarde ademt In de ochtend komt de aarde langzaam tot leven. Ze ademt haar geuren uit en schenkt me de klank van haar rust, waar de bomen praten met de lucht en mijn hart trilt met elke zucht die zij voortbrengt. Haar stem is geen geluid dat je hoort: het is de druk van een zachte hand…

Kusjes glippen, Kusjes reegnen, Kusjes zeegnen, Kusjes rollen, Kusjes hollen, Kusjes, kusjes, zonder maat, Al te maal ten mijnen baat. Zie hoe't gaat, En of je mond tot kussen staat. 1876…

kijk papa ik maak een loop dat spreek je uit als een vergrootglas ik ben kwetsbaar als een lek regenjack je hebt een hoed op die iedereen stom vindt en of je 'm nu ophoudt of afzet de boot is aan en niet de hoed maar de critici hebben het gedaan ander voorbeeld ik roerde in mijn soep en je jeremijohee overstemde het tak van m'n pollepel…

Ik heb maling aan wat ze zeggen Hoe ik wil leven Hoef ik niemand uit te leggen Dat zijn mijn levenszaken En daar heeft niemand iets mee te maken Achter gesloten deuren schuilen de grootste geheimen Ze hebben je eerder afgebroken dan opgebouwd Ik heb maling aan wat ze zeggen…

Als de hand zich heft De toorn de top bijna heeft overschreden Vlucht dan ver weg naar de andere kant Want anders roepen ze jouw naam En ben je overleden Dan sluiten zich de wegen Behalve een en daarna geen…

Heer Halewijn zong, ik hoorde zijn stem Al die dat hoorde wou bij hem zijn. Ik vond in jouw ogen mezelf weerom, Als framboos zoet was jouw mond op mijn. Al schrijlings op ’t ros, door ’t bosch ik reed, Zoekend naar wat ik achterliet. Egidius, waer bestu nu gebleven? Mi lanct na di, in dit kortstondig leven. Du coors die doot, zoals allen…

Natuurlijk is zijn bewegen vaderlijk gesproken geschreven Franciscus lied in nachtelijke uren vogeltjes in wandelen armen bezoeken Heilig jaar Open deuren ademen Zalig Pasen De laatste krachten begeven de zegen uitspreken in ochtendgloren Paasmaandag 't lichaam verlaten huiswaarts varen hemels ontwaken bladeren die opwaaien…

een meisje vol dromen, vijftien lentes jong schetst stil en fijn met potlood of penseel als dauw op bloesem in ochtendlicht de werelden in haar hoofd op doek of papier ze leest en dwaalt door verre verhalen in boeken kan zij eindeloos verdwalen alsof de tijd gewoon even stilstaat wanneer zij door haar universum reist waar klaprozen fluisteren…

zij weet nooit wanneer ze weg kan gaan hoe kom je van het een naar het ander? het is als een vraag in spijkerschrift een enkeling slechts kan de tekens lezen het is als hangen in de lucht vergeefs wachten op een onbekende bestemming de tijd verstikt in zanderige uren zij weet nooit wanneer ze weg kan gaan hoe ze van het…

ze omarmt troostend  het kwetsbare kind dat nog binnenin haar leeft…

Hoeveel wolken heb je nodig om een kasteel te bouwen? Hoeveel maskers moet een mens dragen om zichzelf te zien? Het is de wind die iets nieuws verzint. Hoeveel selfies moet je maken om te laten zien dat je bestaat? Hoeveel vragen moet je stellen voordat je een antwoord krijgt? Het is de wind die geen antwoord vindt. Hoeveel moet je…

En nu, nadat je weg weer ‘k mij in herinnering baad in hoe we met de hond liepen sieraden ontknoopten popjes van vuil ontblootten dicht tegen elkaar lagen en sliepen De morgen naar Joodse liedjes op eieren blije gezichten verfden, op èèn een dikke buik waarin kindje en handen op buik Tegelijk ontpopten dagen vol van geluk, ‘k als…