103 resultaten.
Nergens van verzekerd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 53 Geld waarmee je pijn verzacht,
levens redt en beter maakt,
blijft spaarzaam in de kas
voor later, voor de oude dag,
voor in te kopen zorg
van de naderende toekomst
die men nalatig borgt.…
Sterven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 244 Wanneer sterven inslapen is
De goede slaap u(w) ge-weten is
Wenst u dan nog op te staan
Wanneer rust ver-leden is
Wanneer sterven lijden en pijn voorafgaat
Onvolmaaktheid ieder treft
Geen vluchtwegen om te ontkomen
Menig hoop gaat verloren
Nalatigheid van een Schepper
Allemachtig in zijn Al-machtig zijn
Troost van gebeden
Smekend te ontglippen…
Ja, één keer nog je leven overdoen (1919)
poëzie
3.0 met 26 stemmen 1.776 Ja, één keer nog je leven overdoen,
En dan op 't toekomst-richtend oogenblik
Nalaten dat gebaar, dat woord, die blik,
Die reis, die brief, die daad, die vraag, die zoen,
Zóó, dat een niet begrepen vizioen
Je zou weerhouden door plots'linge schrik,
Doordat in 't Nu van 't eigenmachtig Ik
Waarschuwend school 't praeëxistente Toen:
Dan…
MISVERSTAND
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.525 Dit is een variatie op een oud mopje; gezien het nieuwsfeit kon ik niet nalaten het te berijmen.…
een gedicht is oude regen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 het moment is de gedachte
tussen wal en schip
de scheepswand is onze huid
-er zitten barstjes in
we moeten onze huid duur verkopen
het is tenslotte al gisteren
laten we een gat in de tijd metselen
voordat we dit nalaten
stel dat we vergeten iets in een
hersenhelft terug te duwen
de huizen waar we te laat
voor school waren zijn van…
Tussen je platen
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.218 Ik wil je niet enkel leegte nalaten
als ik er straks plots niet meer ben
ik wil met dit lied tussen jouw platen
zodat je kunt zeggen: zo klonk z'n stem
ik moet je nog zoveel liefs vertellen
jou zeggen hoe het voor mij is geweest
ik wil je nog zo vaak zomaar bellen
en je doen denken aan ons feest, want
geluk kwam bij ons aan tafel zitten…
alleen in de tuin
gedicht
3.0 met 16 stemmen 5.729 Men zit met zijn schimmen in de tuin, licht
bladert schemer, er ademen oude nalatige vragen
men zwijgt zich tezamen, is sprekend zijn naaste
het is later, onhoorbaar als tijd
men zou dit ingedikt niets willen stillen ontmaken
deze langzame cirkel, dit doodlopend loze moment
willen wissen in scheurende zijde, ontastbare
tastende voeten voorbijgaand…
Vogel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 157 Hier in mijn bomen maak je snel
een in elkaar geflanst nest
van mooie zinnen en gebaren
en ik blij met je komst,
zal mij voor je bewaren,
zal nalaten te denken aan het verlaten,
de vrije vlucht, terug naar je land
door storm en door mist
want altijd kom je weer in de lente
of een vogel, precies dezelfde als jij
met dezelfde geur en gebaren…
Feline
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 177 De kleuren die jij nalaat aan de horizon
is de herinnering aan onze verzoening
als mijn eerste handgeschreven pleidooi
met als titel de schoonheid van jouw naam.…
- Geschilderd -
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 397 afgebladderde greeploze
geteisterde muren,
die hun oude kleur verliezen
een mistroostig
matzwart graniet
met dikwijls sterk beschadigde glans,
die efficiënt verweerd
en oud
in interieur verschillend,
nalaat...wat vroeger was.
Eigenlijk niet beschikbaar wijkt,
van het eigen levenslied.…
in kalligrafie
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 592 en als de nacht sluit
onafwendbaar
ramen overbodig maakt
waarop ik duinen had getekend
een wonderlijke mooie dag
in blauw en bruin
telkens een weinig later en zacht opgewreven
om jouw droom waar te maken
slaap je dan in mij
of schrijf je met een meeuwenveer
dat het duister een wereld nalaat, verder
dan tekens van leven, verborgen…
Aan wie het aandurft:
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Aan wie het aandurft
wat ik nog nooit gedurfd hebt,
wat ik alle dagen nalaat.
Dat als ik knielend in mijn scherven
mezelf weer alleen laat.
dat jij mij hels maar treffend toespuugt:
“Het is nu tijd dat je weer opstaat”.…
De trommel
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.932 Nalatenschap van een eeuw gelee
niet veel, maar meer dan ik nalaat.
Ik had me ingeleefd, leerde ze kennen
voel pijn bij verweerde namen in steen
onvoorspelbaar als de windroos, ween
ik om hun dood, jaren na hun sterven.
Ik maakte vrienden en verloor ze
in dezelfde rimpel van de tijd.…
Percentage
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.049 De wereld is cijfermatig
De mens op vele fronten nalatig
We eren geleerden veel te statig
We geloven in evolutie berekend met kans
Niemand ontspringt de dans
Kijk eens naar het geheel
Grote aantallen produceren veel
Ik geloof niet dat ik theorieën steel
We zijn niet intelligenter dan voorheen
Er zijn meer mogelijkheden dan wijsheden geslagen…
jong hoofd oud woord en het komaf maken
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 249 jaren worden vermeerderd
door het spiegelen
in gebroken scherven
nog een paar era gisten
dan zal mijn echte gezicht
door mijn voorhoofd persen
het zal wel wat sporen nalaten
een paar lijnen of zeventien
maar ik
zal niet meer klinken als wat
hol fruit dat zijn eigen vruchtvlees
niet kan bezwangeren en mijn stem
zal voorbij mijn huig schieten…
Boven de taalgrens
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 152 Tergend langzaam worden
gedachten weer begaanbaar,
verbleken metaforen in de tijd,
zwerven purper deeltjes taal
in kortstondige regenbogen,
gekastijd door toevalligheid,
kwinkslagen schieten droom –
kastelen aan flarden, associaties
van herinneringen uit het niets en
uit wollige kluwens van overtal
en hernieuwde nalatigheid.…
Voor de meeste mensen gek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 402 ik droom veel
met ogen open zie ik
stukjes blauwe lucht
maar altijd weer die regen
op mijn kop voel nattigheid
weet nalatend zijn en zucht
maar net als jij
trotseer ik alle buien
en grijp de wind met
stormkracht in zijn nek
ben het kind dat buiten speelt
en voor de meeste mensen gek
ook in extremen vraag
ik je me mee te nemen
naar…
Geweigerd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 het antwoord
moest ik schuldig blijven
en ik voelde
mijn lichaam verstijven
hoewel ik wist
dat hij wel om mij gaf
volgde op deze nalatigheid
onverbiddelijk straf
ik stotterde
lichtelijk overstuur
dat ik hoopte
op het vagevuur
geërgerd toornde hij:
‘Ken jij de feiten wel?…
Zeegolvende artieste
hartenkreet
1.0 met 8 stemmen 463 Je zuchtte
uit als een miskende koningin, terwijl
je engelenvleugels opgevouwen werden,
gestrijkt en wel opgeborgen, omdat
ware genie geen sporen nalaat.…
Terugblik
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 70 Burgers waren
verbijsterd door dit geheel,
de politiek is
nalatig.
Nu maar kijken hoe het
verder gaat.
Vandaag weer een
prachtige dag,
geniet van de zonnige
uurtjes.
Mooie dag allen.
Foto Dick Voogd…
Zal je dan nog van me houden ?
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 241 'Van een spotvogel in de lucht
die in rakelingse vlucht aan ons voorbij scheert
en slechts wolkenstilte nalaat in het hoge gras...!…
Speelbal?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 59 Alle dagen zou ik willen
terughalen, wat fout
ging, gesmoord in ketening
van onschuldig bloed, een
keuze te maken om alle
consequenties ten spijt
excuus op voorhand te
maken en uitkomsten
ook humaniteit vermijdt
alle leed dat straffeloos
werd afgedaan in al het gene
van ambities bleek de uitslag
naïef en nalatig was, de uitkomst
stond…
Liquidatie…
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.246 In Sicilië is deze term al ingeburgerd
en schrikt men niet meer van bloed
Het woord maffia is al jaren een begrip
die zich als een parasiet voordoet
Nederland is door bloed wakker gekust
Dit kleine land is doordrenkt met haat
Zeg maar “nee” dan krijg je een kogelzee
dat een ongekend bloedspoor nalaat
Vier lichamen worden ter aarde gelaten…
1940-1945
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 521 Ons erfgoed is dat wat men ons nalaat,
de erfenis van de oorlog een gebeuren
wat men haat.
Doden ontelbare doden hebben
die oorlog tot gevolg gehad,
doden die we herdenken.
Dat is ons erfgoed en geven we
onze kinderen mee.
Diezelfde kinderen die geen notie hebben
van oorlog en verminkingen.…
Regie deel 11
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 161 ‘k Regisseer m’ n eigen leven,
‘k bepaal wat of ‘k doe of nalaat.
Natuurlijk baal ik wel eens even,
sta toch de volgende dag weer paraat.
De regie van wel of niks doen,
ligt frank en klip, & klaar bij mij,
als regisseur van mijn eigen leven
ben ‘k als een vogeltje zo vrij.…
Zoekende ziel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Ik houd in de hand
waar mijn zoekende ziel
heden is beland
het kleine codicil
vol kerven van ´t leven
voorzichtig is het streven
nalatig zou zij kruimelen
en in een warrige windvlaag
tollend kunnen tuimelen
zo diep en oneindig traag
verwaait en vervaagt
jouw rauwe rouw de resten
nog kan het niet
het is veel gevraagd
door regen…
Wat ik tegenkwam 2
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Ik kwam vooral mezelf tegen
hoe ik alles wilde onthouen,
mijn lijf niet voelde
alleen het schuren hoorde 'k
van mouwen,
geboeid hoe bomen
een vrouwelijk geslacht nalaten,
nadat ze gesnoeid
ze spreiden hun stammen als dijen
Zag een man in zwart
met wit wollen hondjes,
die opzij ging voor mij door hun kwaadaardig keffen
'k Hoorde iets…
- Zweven op het rose van Rosé -
netgedicht
3.0 met 75 stemmen 1.373 Opgelucht haald de fles kruidige rose wijn
met leeg etiket, lucht, om kurk uit te spugen,
die het frisse herfstarrangement, de kleur
van een zachte herfstwandelingstint nalaat.…
Als de storm spreekt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 41 Luiden deze bijzondere ongewone omstandig-
heden de komst van andere tijden in en zal men tegelijkertijd
zijn sporen nalaten in ieder van ons of is er misschien nog een vleugje hoop
Hoe dan ook, deze onstuimige en natte vlagen zijn in mij ingedrongen; het hart diep geraakt.…
- Gemeden -
netgedicht
4.0 met 69 stemmen 1.102 Opmerkelijk het zondebokfenomeen
Zo nalatig zonder gedachten, wie
durft eerst de andere verachten?…