Netgedichten

netgedicht (nr. 28.621):

- Gemeden -

Inwoner van de tosende stad,
druk is het, traumatisch de stress
een angstvallig gemeden aspect,
ongezien bruisend kort het leven.
Toenemend de druk om indruk
te maken, idealistische ruimte
de uitgestotene mindere te geven,
luister naar mijn woorden even.

Het kleine meisje in de straat,
de kindertijd van onze cultuur,
de oude man die mankend gaat.
Gemeden, ongezien uitgesloten
door hun bewegende omgeving.
Negatieve spiraal, concurrentie
sociaal-kritisch besmettelijk ziek.

Verschoppeling, dikke werkcollega
veel te zwak om op te staan,
morele kwelling op het werkterrein
elke dag weer moeten ondergaan.
Publiek verstopt en weggepest,
zo zal het dagelijks verder gaan.
Misbruik van de macht uit onmacht,
intimidatie is pure frustratie.

Niemand die dit fluistern hoort.
Ik heb gemeden, jij hebt gemeden,
hij heeft gemeden, wij hebben
gemeden, diep schuldig allemaal.
Opmerkelijk het zondebokfenomeen
Zo nalatig zonder gedachten, wie
durft eerst de andere verachten?