Alle inzendingen over diepte interview

De oude wind beweent met as de gouden zee daarop traag en treurend drijft de dag weg het sterft het streng en trouw gesprek en een zucht verheft zich tussen de donkere doornen wit schichtig de tred van de maan In de diepte en onder zwijgzaamheid trekken toekomstige handen naar het werk aan waters en aan de wortel.…

Een zwarte vogel tuurt in de diepte van de nacht, verscherpt zijn blik. Een eenzame ster licht even op. Druppels doorschijnen een bleke maan. Het is even eeuwen ouder doch schimmen komen en gaan.…

Het leven is een grote lange zoektocht Maar ik heb mijn eindbestemming gevonden Zonder voorbehoud of tegenzin Heb ik mijn hart aan deze plek verbonden In jouw armen heb ik me genesteld De ruimte daartussen me eigen gemaakt Waarover altijd zo liefdevol wordt verteld Heb ik nu voor mezelf en het is volmaakt Mezelf verliezen in de diepte Die…

jij hebt dat magische van zwemkampioenen zij klieven door het water dat zich sluit om hun huid met een rust en in ontzag over zoveel mystieke kracht waar zij passeren sluiten golven in verbazing het oppervlak dat alleen nog in diepte verplaatste kolken laat zien waar jij binnenkomt is die bewondering ook te bespeuren in…

kneepjes al snel herkent het lijkt je allemaal vlot af te gaan maar jij als perfectionist is het je eer te na om zomaar wat te broddelen gelikt is je werk wat jij met pen en zinnen doet raakt emoties van de ziel verschuift werkelijkheid naar volmaakte expressie waarbij normaal saaiheid verliest buiten de grenzen gaat en diepte…

vele geledingen doordrenken mijn denken en feitelijk bestaan ze brengen zo vaak verwarring in de weg die ik ja ik, moet gaan soms trekt mijn verdriet mij naar binnen of geniet ik intens van mijn zinnen om het lijfelijk genot te beminnen soms wip ik in de speeltuin van het leven naar verre hoogten en duivelse diepten of…

zij rolden haar snel uit het grote 5g tapijt snelheid en geluid alleen nog met publieke ruis in strak zender en antenneframe leek de stad een stalen bos maar de co2 uitstoot bleek een grote flop straling bereikte grote hoogte omdat wij steeds scherper wilden kijken ook diepte bracht ons onbekende ziektes hopelijk zijn die…

ik heb de polsslag van het leven zien vibreren in de stilte van jouw magisch realisme de ingehouden adem gevoeld van de explosieve krachten die jij met machtige penseelstreken bedwong in karaktervolle diepte passeerden ongekende perspectieven die hun mystieke ladingen in schaduwen verborgen in jouw kleuren contrasteerden meerdere…

het was een heel diepe sprong de diepte was haar niet bekend maar groot was de liefde die haar vangen zou ze hoorde de echo sterven de kinderen die ze achterliet mama, mama, mama......…

Reizend door vreemde zeeën van gedachten, alleen… Op zoek naar haar in wier ogen ik vrede zal vinden Over vergrendelde diepten dwaalt haar glimlach, zet de stilte van de wereld in vuur en vlam. Kalm en diep als de oceaan lacht zij in de golven, waar schoonheid geboren wordt in de ruisende klanken van haar gelaat.…

en waar in de knopen van je spieren en pezen als in een gestokte beweging Zien wat jij denkt en wanneer in het aura van je geest in je ogen als een spiegel die laat zien wat er is Horen wat ik hoor in de wind die ruist de bellen van fietsers een hond die blaft aan de overkant Een koepel geluid vol stilte Een kaatsende diepte…

Een hopeloze strijd die ik vlug verliezen zal Als ik uitgeput en verdooft in de onbekende diepte val De kleuren verdwijnen langzaam uit de nacht Angst en wanhoop omdat ik al zo lang wacht Stekende pijn die me helemaal verblind De kracht die de ziekte langzaam verslindt. Ik geef me over, laat me Alleen ……

Waar ik naar hunker Is een vrouw Waarbij onze zielen Elkaar kunnen liefkozen En strelen en De diepte van de ziel Kunnen doorgronden Om dan samen af te dalen In bezielde echte authentieke Passie waarbij ook de zielen Tot een orgasme kunnen komen Dit is waar ik naar hunker Een vrouw die eveneens Eerst de liefde wil bedrijven op zielsniveau…

Waar ik naar hunker Is een vrouw Waarbij onze zielen Elkaar kunnen liefkozen En strelen en De diepte van de ziel Kunnen doorgronden Om dan samen af te dalen In bezielde echte authentieke Passie waarbij ook de zielen Tot een orgasme kunnen komen Dit is waar ik naar hunker Een vrouw die eveneens Eerste de liefde wil bedrijven op zielsniveau…

Fluisterstemmen in de nacht, woorden van een andere oever, van bomen die de knoesten pellen wachtend op het laatste veer, om de geroeste schakels van hun strijd in de kettingen te tellen, in het zicht van de nog te ontdekken bakens om in een ander licht naar hun bestemming te schrijden, in een uitgeslepen stroom, met een voorbepaalde diepte…

rozen als een ballade dans medicijn op lichte voeten en oren is een souvenir voor jou (is geen prullaria) nee, is meer dan dat ik dicht het je toe in een poëem vanuit mijn hart zachtmoedig dek ik de tafel met stilte schuif maar aan er is plaats genoeg (lentebeelden wijzen de weg voor jou en de jouwen) dit is een lied wat in de diepte…

het moge u nu al duidelijk zijn dat het gaat over een ongrijpbaar fenomeen haast met een psychologische diepte een wezen wroetend door zijn wereld dát heeft hij met ons bestaan nagenoeg gemeen buiten schot baant hij zijn weg doch kan veel stof doen opwaaien knaagt blindelings vaak aan edele kunst weet zichzelf in de leegte om te draaien voor…

Wonder dat in 't leven is Voor mij zelf geheimenis, Ik, die steeds bespeeld weer word, Die van hoogte in diepte stort, Wonder 'k weet u mij gemeenzaam Zonder U voel ik mij eenzaam, Maar waarom gij komt en vliedt Wonder, ach, dat weet ik niet.…

Zij lachen en luisteren niet, daar aan de bovenkant van de diepte, aan de overkant van de tijd. --------------------------------- uit: 'Soldatenliederen, 1991.…

wat heb ik moeten lachen vandaag over de diepten van mijn lijden zo blij was ik van binnen uit het diepst van mijn hart terwijl mijn stille geest klapwiekt over de oceanen zonder te botsen tegen de deur tegen het raam het plafond van mijn woede zonder voorstelling van de dood zonder na te denken over de verslaving van de luxe…

Jouw gedachten sluipen door mijn dromen, als kringelende rooksliertjes door het gordijn tussen slapen en waken heen gekomen, genesteld in de diepte onder mijn bewustzijn.…

glas verzameld van vette vingers en lippenstift verweesd echter, gevangen door drukkende angst eenparig af te zinken naar zandige bodems bovendien verwikkeld in onbeschreven toedracht van de vrije val in gapend grauw boezemt vloeibare aarde bezwaar in, ontegenzeggelijk ook al ligt verzamelde regen als versteende zee in vergrendelde diepten…

ik zwalk best vaak tussen kanalen, zij snijden beangstigend rechthoekig door fijnmazige hersenluwte ik zie in de verte een soort begin van een vaste wal aandrijven maar zelden vallen begin en eind in één ruk samen, ook weer niet eindeloos, niet de vrije val van diepte, de nietigheid van vingers in groeven van weerbarstige steilranden, niet…

Schittering op torens van wit ivoor Van waaruit een zingen klinkt In de diepte een sirene zingt Zij die bevestigt wat ik graag hoor Zij verleidt mij met ontelbare woorden Een kunstenares met de taal Zowel op papier als verbaal Als muziek met ongekende akkoorden Haar lokzang brengt mij in vervoering Met gevoelens van de eeuwigheid Waarheen…

de maan is uit de sterren buitelen en vallen strepen je wenst graveert verlangen in een koele nacht je gaat toch niet verdwalen in het donker als het licht wordt in je hoofd je hebt gekozen maar maakt je passen veel te groot omdat je bang bent voor de schaduw ik zie je lopen op de rand de blauwe bovenkant van eindeloze diepte…

de maan is uit sterren buitelen en vallen strepen je wens graveert verlangen in een koele nacht je gaat toch niet verdwalen in het donker als het licht wordt in je hoofd je hebt gekozen maakt je passen veel te groot omdat je bang bent voor de schaduw zie je balanceren op de rand de blauwe bovenkant van eindeloze diepte ik heb…

Valse plooien Tussen plooien van emoties waarin zorgen waren verborgen bewoog zacht een sluier heen en weer zag soms de realiteit niet meer nam alles goed in ogenschouw het een en ander glad gestreken bleef hier en daar een valse vouw de diepte kreeg ze niet meer glad de spiegel echter zei het ware deed me openbaren en ervaren dat…

Zie je in de diepte van de stad, auto in, auto uit alleen maar kortsluiting terwijl je een vrouw wilt die daar boven staat, vies van gedoe op een achterbank? Waarom droom je ervan te ontsnappen? Wat maakt een kooi van haar nest van mijn genegenheid? Waarom droom je van Mona Lisa? Is er geen stroom daar?…

Toen de taal nog mens was, Klanken werden aangeblazen Door adem die uit de diepten Van een levend lichaam werd Voortgebracht, Er woorden werden gesproken Met toon en klank en kleur - Toen het leven nog mens was En ogen zagen wat er gebeurde Was er een taal met Reuk en smaak en geur, Was ze onvergelijkbaar Met die van vandaag…

worden het leven van het kind staat stil groeit niet het kan niet bewegen een lege ruimte in het kind waar niets bestaat waar zelfs geen lucht is in de wachtkamer van de dood blijven tijd en ruimte steken in één zeldzame zin: mama slaat koortsachtig gezocht antwoorden een testimonium paupertatis breken af in het kind de diepste diepten…