Netgedichten

netgedicht (nr. 41.443):

Dromen

Jouw gedachten sluipen door mijn dromen,
als kringelende rooksliertjes door het gordijn
tussen slapen en waken heen gekomen,
genesteld in de diepte onder mijn bewustzijn.

Ik voel jouw onzichtbare zinderende handen,
als een tedere afdruk op mijn papieren huid,
zachtjes smeulend begint mijn hart te branden,
vlammen laaien op in een koor van stil geluid.

Jouw schaduw, zwevend door mijn lichaam,
vertelt het verhaal geschreven in mijn wezen,
na al die droomloze nachten was ik eenzaam,
tot ik eindelijk jouw ziel weer kon lezen.