inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 61.777):

Toen de taal nog mens was

Toen de taal nog mens was,
Klanken werden aangeblazen

Door adem die uit de diepten
Van een levend lichaam werd

Voortgebracht,

Er woorden werden gesproken
Met toon en klank en kleur -

Toen het leven nog mens was
En ogen zagen wat er gebeurde

Was er een taal met
Reuk en smaak en geur,

Was ze onvergelijkbaar
Met die van vandaag -

De taal van nu is geen mens meer,
Heeft geen adem meer, maar wordt

Geregeerd door louter cijfers,
Kent alleen nog levenloze letters,

Ze is stil en klinkt niet meer,
Is tot een taal verworden

Die de beelden niet meer
Ziet, maar uitsluitend registreert,

Zonder dat er ook nog maar
Eén vertogen woord

Valt.

... Inspiratie: Simon Vinkenoog, Atonaal, uit: Land zonder Nacht, 1952, Querido Amsterdam. ...

Schrijver: Bert Weggemans, 14 januari 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 203

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
17 januari 2017
'toen de taal nog mens was'...prachtige zin uit dit mooie gedicht! Ik weet dat vooruitgang niet te stoppen is maar onze eigen taal wordt zo arm...
Naam:
Bert Weggemans
Datum:
16 januari 2017
Dank jullie wel! Wellicht komt er ooit nog een gelegenheid dat ik het voor jullie kan voordragen.
Mocht de gelegenheid zich voordoen dan horen jullie van mij.
Naam:
LadyLove
Datum:
16 januari 2017
Prachtige titel Bert,
ik zou 'm je graag horen voordragen !
Lieve groet,
Naam:
Adeleyd
Datum:
14 januari 2017
Ja, het digitale gebeuren is niet alleen maar vooruitgang! De taal wordt armer, alhoewel er steeds meer woorden bijkomen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)