Toen de taal nog mens was
Toen de taal nog mens was,
Klanken werden aangeblazen
Door adem die uit de diepten
Van een levend lichaam werd
Voortgebracht,
Er woorden werden gesproken
Met toon en klank en kleur -
Toen het leven nog mens was
En ogen zagen wat er gebeurde
Was er een taal met
Reuk en smaak en geur,
Was ze onvergelijkbaar
Met die van vandaag -
De taal van nu is geen mens meer,
Heeft geen adem meer, maar wordt
Geregeerd door louter cijfers,
Kent alleen nog levenloze letters,
Ze is stil en klinkt niet meer,
Is tot een taal verworden
Die de beelden niet meer
Ziet, maar uitsluitend registreert,
Zonder dat er ook nog maar
Eén vertogen woord
Valt.
... Inspiratie: Simon Vinkenoog, Atonaal, uit: Land zonder Nacht, 1952, Querido Amsterdam. ...
Schrijver: Bert Weggemans, 14 januari 2017Geplaatst in de categorie: psychologie
Mocht de gelegenheid zich voordoen dan horen jullie van mij.
ik zou 'm je graag horen voordragen !
Lieve groet,