Alle inzendingen over fierheid

heb de klei te lang gekneed toen ik jou vorm wilde geven ben zijn karakter vergeten juist in cruciale afwerking kwam ik mijn fout pas tegen jouw fierheid werd als was in warme handen in postuur en statigheid kon ik gebogen lijnen niet goed kwijt jouw onverzettelijkheid in klei bleek slechts een flauwe pose toch heb ik je…

hemelsbreed steunbalken in de wereld ijzeren nagels en winkelhaken bindmiddelen uit het binnenste der aarde sinds mensenheugenis ankerpunt van stoer huisjes bouwen bij uitstek timmersvreugd op het dak en een priemende zon horizondragende planken verbreden het luchtruim vierende lengtes maal nog eens vier meter, breed torenend een grijnzende…

van die dagen uit een grijs verleden die hem zo nu en dan nog onderhuids betasten bij vlagen strelen van die dagen die hem soms nog laten verwijlen in verloren jaren die zijn bestaan ooit met fierheid kleedden van die dagen die stiller en eenzamer worden, geen uitzicht meer baren gaandeweg zonder hem verglijden…

De lente binnengehaald via een vorm van fierheid... De takjes staan op het punt hun groene fanfare aan te heffen. Zeg maar gerust dat zij nu bijna in juichen uitbreken! Ik heb een symbool geplant. Een dikke reden om te leven.…

De imposante fierheid, is verdwenen. Je hebt de nacht, niet overleefd. Keer terug naar de aarde, voedt de bodem. Leef voort, in een nieuwe, generatie...…

de Graaf van Merode is fijn gebouwd maar mist de fierheid zo node hij gaat te paard naar Lisse om een schoonheid te vinden hij kan het vrouwelijke geenszins missen maar geen enkele dame aan zich binden hoe hij zich ook laat coifferen danwel kleden volgens de laatste snit het ontbreekt hem aan pit de dansvloer te betreden…

de Graaf van Merode is fijn gebouwd maar mist de fierheid zo node hij gaat te paard naar Lisse om een schoonheid te vinden hij kan het vrouwelijke geenszins missen maar geen enkele dame wil zich aan hem binden hoe hij zich ook laat coifferen dan wel kleden volgens de laatste snit het ontbreekt hem aan pit de dansvloer te betreden…

Al had Maria geen kinderkamer voorbereid geen lakentjes met Jezus naam op geborduurd zij droeg haar kindje met een innerlijke fierheid al had Maria geen kinderkamer voorbereid zij was voor haar Kind één en al gedrevenheid Gods liefde had haar boven alles aangevuurd al had Maria geen kinderkamer voorbereid Jezus naam stond diep in haar hart…

Populieren kaal als borstelstelen houden hun fierheid staande. Een seizoen op rand van verscheiden, alsof zonder bladeren de vrijdenkerij weer ruimte krijgt. Met de wiekende lafheid van een duif stijgt de dodenkou op uit de diepte van het leven. Bij karmozijnrood van elegante paddenstoelenhoeden valt kalenderwijsheid in het niets.…

onder de vlierstruik van de oude woordhut luierden letters in het mulle zand overmoed en fierheid, hielden ze in stand omarmd door het woord dat de meester had benut het teken in ziel en vaandel gegrift zachte avondwind blies het verweerd signaal uiteen erf geëffend met wat sprokkelhout zonder grafsteen vergeelde foto in een album van schoolschrift…

Laat ze mij dragen in fierheid en stilte, bewust van haar verlangen en hunker, drinkend uit een onzichtbare bron. Laat ze mij helder bewaren en richten op hoop voor morgen, op liefde en licht. Doe ze stralen en wenken, doe ze zingen.…

stoelen leggen een cirkel in de koude wachtzaal waar woorden, krom door schuld en onschuld worden gefluisterd ik zie hoe ouderdom zich verlengt in duizend eeuwen bitterheid en hoe fierheid nog steeds likt aan wonden rauw, ondood in grijze haren ik ga en huil om verte met ongetralied hoofd in eigen armen - Ius…

Die iets met een koene moed van de kleurrijke poldergezangen; zich met een veredelde fierheid met de bewondering van zijn omgeving kan omvangen. Terwijl zijn zwarte manen fier wapperen in de wind; weet de volbloed dat de natuur door zijn dynamische rankheid wordt verblind. Sluit hij vriendschap met alle aanlandige winden.…

Zijn fierheid, ten begeerde zoen, Weigert het goede woord te spreken, Al zou zijn hunkrend hart ook breken. Maar toen hij zich vol stugheid wendde, Snikte hij zachtjes van ellende.…

. - Uw fierheid heeft geen kamp gegeven: ge hebt het vaal gespuis verdreven, nog: de boerin op eigen erf. Maar later, 's nachts in het gewelf der kelders hoorden wij u vloeken; uw bezem bonkte - in lege hoeken: De ratten zaten in uzelf. -------------------------------------- uit: 'Het levend monogram', 1973.…

Vreugde groeit er als de orchideeën: heel zeldzaam, mooi en altijd anders; er is de fierheid om de eigen klank en kleur al is het verleden ook nog overal aanwezig.…

geleden In een ver verleden Was de pracht En de enorme kracht Bekend van het adellijke paard Zijn eigen meer dan waard Mooi en sierlijk Bijna niets meer dierlijk Waardig en edel Stap voor stap, tot in galop Komt hij ten top Spieren glanzend en strak Joviaal en mak Edel verwend Door iedereen gemend Manen als zijden draden Die zijn fierheid…

We leven in de éne wereld waar veel verdriet en onrecht zijn maar ook de geuren van de zomer en bloemen vol van zonneschijn; de wereld van de zonnebloemen: een hart van goud en geel van licht, de bladeren vol groen verlangen, de kroon vol fierheid opgericht verlangend naar de mooie uren naar zon en hoop en kinderlied, maar ach, zovele…

de acrobatiek van de eekhoorns tussen machtige eikenbomen het ligt in de klanken van de eerste vroege vogels in de warmte van de prille lentezon vergeet de overdonderende kleuren van de herfstbladeren niet om ze mee te nemen in je hoopvolle dromen vergeet het eenvoudige niet de vlag is mooi maar veel subtieler is de bescheiden fierheid…

Zij was als Hadewijch die met Nu Noch Verborgen schoonheid bood in stil geschreeuw Mystieke verzen, voor de Vlaamse Leeuw Ontwaken zou in fierheid - geen bedrog Met mercantiele munten, Veneziaanse Geslagen naar believen en behoefte Voor kooplui, dieven, handelaars, geboefte Maar het patroon van Transalpiniaanse Budgetten en berekeningsmodellen…

Nog niemand die deez liefde mij verklaarde: De scheemring en de schaduw weggevaagd Door ’t morgenlicht der ogen van een maagd, Dat zedigheid aan englen fierheid paarde.…

Ik draag hem met fierheid en poets hem met klaarheid.…

de eigenaardige klanken vervullen het hoofd met dromen over weidse vergezichten en bergen die dringend verkend dienen misschien wel volgende zomer waar geitenhoeders nog tellen met droge witte bonen zien of ze hun schaapjes al op het droge hebben staan, de winter komt eraan zoals ieder jaar weer wat feller ze spreekt met fierheid…

(voor Carry van Bruggen) Nooit, nooit je ogen zien, die felheid, nooit dat zwarte krulhaar, die intense fierheid, terwijl je zo warm overkomt, zo springlevend wanneer ik je lees, maar nooit kan ik je kussen of met mijn vingers door je haar kroelen.…

stilering in grijswaarden en in kleurrijke mozaïeken in architectuur en heemkunde in reuzen in monumentale glasramen tekeningen en reliëfs in boeken, typografie, mooie handschriften verfijnd bestek en servies in mode en stoffen in design en in etnografie in musea en in gallerijen in beeldenparken ik herken je in medemenselijkheid in fierheid…

Fier ben ik op mezelf, om steeds weer elke maand opnieuw, wat eurootjes over te houden, en al gaat het niet vanzelf, mijn trots en fierheid, zeggen genoeg, over het geld-feit, zeker als manlief ook nog zegt, je doet het meer dan goed, tja dan is dat niet slecht!…

Ik draag hem met fierheid en poets hem met klaarheid. Nu, op dat moment is hij niet zwaar. De parels glimmen in de zon. Liefkozingen en een lach om de mond. De levensketting is nog niet gebroken. Ik hoop dat ik hem nog lang mag dragen. Dat de dagen, uren, minuten vertragen.…

Ik draag hem met fierheid en poets hem met klaarheid. Nu, op dat moment is hij niet zwaar. De parels glimmen in de zon. Liefkozingen en een lach om de mond. De levensketting is nog niet gebroken. Ik hoop dat ik hem nog lang mag dragen. Dat de dagen, uren, minuten vertragen.…

Oh, wat zou fierheid ons bevliegen. Op vleugels na de aardse regentijd kent iedere bitterheid zijn einder. Zoals de regenboog zijn kleuren kent van een nieuwe tijd.…

Gestorven vallen de pianoklanken, die afgunst in ons hart omschrijven als harde woorden vol fierheid achterblijven. Het verdovend gevoel van vreugde, is een prachtig schilderij, dat warmte en liefde uitstraalde als symbool van onze verbondenheid.…