3172 resultaten.
Najaar
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 462 Zelfs hier is de herfst voelbaar
ondanks de warmte van het middaguur
word ik in de schemering steeds meer gewaar
dat er kilte heerst buiten het avondlijke vuur.
Van de bergen in het noorden
rollen wolken naar het dal
waar jij en ik het traag verval
beseffen zonder grote woorden.…
viering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 474 een nieuwe dag van het leven
glanst statig boven de horizon
de stilte is voelbaar in geur
van benevelde aarde en heide
parelende dauw in spinrag
bomen in grijze sluiers
de eerste kleuren van verval
de herfst zit in de lucht
na een verzadigde zomer
de eeuwige kringloop
op mijn kleine stukje aarde
onder hemelse oneindigheid
alleen…
Wind, storm en regen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 398 Heerlijk die wind, het is nog herfst,
heerlijk die regen, nog steeds is het herfst,
heerlijk die storm, het is herfst,
maar best fijn als je kunt luisteren
naar de storm in het midden van de nacht!
Bevoorrecht en dat,
terwijl het nog steeds herfst is!…
SEPTEMBER
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 180 De e’s vervlechten lettergrepen
De preherfst keert de levenssfeer
En neemt begeesterd het beheer
Gereed meer regen te verslepen
Klef dwepen weken met de e
Het snelsennet kweelt lekker mee…
Late guldenroede
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 Men loopt zo gauw voorbij
in herfstachtig najaar
aan wat uitgebloeide takken
in een groepje bij elkaar
vergankelijk geworden
kleur verliezen, broos
staat het stil, wat triest
komen uit de mist in zicht
van zachte lichtval
en zie....
hoe een spinnetje ontdekte
de ragfijne takjes
waaraan het zijn webje spon
en kijk...
naar de verdorde bloempjes…
Verval
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.250 Een vurig bede klinkt
vanuit het hart ontstegen
'Heer waar bent U, hoor mij roepen
de wereld om mij heen verhardt
er strijden allerhande groepen
en het geloof in U verstart'
Hoopvol slaat zij haar ogen op
smekend hulp vragend van Zijn Hand
maar al wat zij ziet is het trage bederf
scheuren in het heilig beeld van stand
getekend verval…
Verval
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 877 Ik ben nog even soepel als altijd,
hoop ik, krachtig en onversleten.
Maar als ik snel de trap opga
zijn dertig jaren zo voorbij,
wanneer ik bovensta -
kortademig, klamzweterig.
Wel ben ik onveranderd gaaf en glad,
denk ik, en net zo slank als vroeger.
Maar tijd en ondervinding strijk
ik niet meer met mijn handen strak
als ik in de spiegel…
geen verval
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Afgekalfd land, rotte palen en
golven zonlicht opnieuw zichtbaar
in spiegelend water; versprankeld
onder een gebroken wolkenlucht
Zwermen zilveren vogels bespelen
een vluchtige harp, waar schichtige vissen
spiegels verscherven; beelden verbrekend
van dood hout half verzonken in moeras
Ogenschijnlijk geruïneerd landschap,
maar als altijd bij verval…
geen verval
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 289 Afgekalfd land, rotte palen en
golven zonlicht opnieuw zichtbaar
in spiegelend water; versprankeld
onder een gebroken wolkenlucht
Zwermen zilveren vogels bespelen
een vluchtige harp, waar schichtige vissen
spiegels verscherven; beelden verbrekend
van dood hout half verzonken in moeras
Ogenschijnlijk geruïneerd landschap,
maar als altijd bij verval…
Verval
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.598 Jij zit daar binnen en komt niet meer buiten
bent met het huis gezonken tot het verval
de deur naar onderhoud blijf je maar sluiten.
Straks is er niemand meer die je vinden zal
heeft jouw natuur je verhindert om je te uiten
getuigen slecht de planten van jouw sterfgeval.…
Verval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 465 natuurlijk wil hij niet meer zien
hoe zijn zachte huid verrimpelt
en plooien trekt over zijn lijf
de spiegel toont meedogenloos
donkere wallen onder zijn ogen
de scheurtjes langs zijn wangen
de blauwgeaderde delta stroomt
binnenzijds langs beide de polsen,
vertakt in doorschijnend melkwit
zijn donkere krullen vergrijzen
de roze huid…
Alles is verval
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 162 Steeds weer duidt het feest
naar hopeloze gasten, boekbinders
van de ergste soort die met valkuilen
analfabeten weet te scoren
we zeggen ongehoord
verschuilen ons achter vodden
wrijven met vinger kurkresten
uit het wijnglas om het vervolgens
in het geniep af te likken
ze schreeuwen dat de nacht
hun eenzaam maakt, herschrijven
telkens…
VERVAL
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.019 Gedwee laat de verbrokkelde muur
met zijn ronde ingevallen toren
zich door harde wingerdranken doorboren.
Dat grijpgrage lover bewaart liefdesvuur!
Over verweerde stenen zing het uur
van drifig minnende vogelkoren.
Kleine holtes doen licht getrippel horen;
krioelend leven heeft groot avontuur.
Nachtwind fluistert om de schimmige bouwval.…
verval
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 120 gebroken nachten
schuren langs oude wonden
dagen verslijten…
Verval
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 237 Een facelift kan ze wel gebruiken
maar ja, zo’n liftboy is vals duur,
niet getreurd, op naar het Kruitvat
altijd voordelig in plamuur.
De groeven dicht, de plooien glad
als nieuw kan ze er tegen aan
maar na thuiskomst en een bad
staart ze opnieuw haar leeftijd aan…
ook het verval
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 151 het schrijnende verval van
een boeket zonnebloemen
moet van Gogh met een gevoel
van melancholie hebben opgescheept
doch dit weerhield hem er niet
van dit tafereel met sublieme
penseelstreken op canvas
vast te leggen voor de eeuwigheid…
Het verval
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 196 jaar
dan komen de gebreken
nou ik heb het al vijftien jaar
zevenhonderd en tachtig weken
Vijf en veertig
nog volop in het leven
ineens voorbij
een ziekte beleven
Jaar na jaar
verminderd kwaliteit
van het wie je bent
nooit meer bevrijd
Heb er mee te doen
opgesloten in je lijf
allerlei klachten
maar vooral traag en stijf
Het verval…
Verval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 121 Langzaam wat beter
zegt hij als je vraagt
hoe het met hem gaat
zijn beschermingsmuur
is nog steeds intact
Maar wij zien de scheuren
de gaten, het verval
hij sukkelt telkens weg
als je met hem praat
herhaalt zichzelf te vaak
kan nog steeds niet lopen
heeft met alles hulp nodig
en ruikt naar oude pis
De eens zo vitale man
altijd vrolijk…
Verval
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 218 Terwijl de tijd
door al je vingers glipt
loop je steeds vaker
achter jezelf aan
omdat alles meer moeite kost
sluipt dat wat je
liever wilt negeren
toch langzaam dichterbij
voel je dat de wereld
stilaan kleiner wordt
omdat er meer mensen
verdwijnen dan bijkomen
zit je soms klem
in die beklemming
terwijl je van elke dag
eigenlijk…
Verval
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 36 de schepping
was voltooid
overal waren
de klokken
gaan tikken
op het uur nul
omdat de mensen
anders zouden
stikken zonder
zuurstof bomen
zon en natuur
het raderwerk
was universeel
onvervangbaar
door de mens
waren er
ongewenste
haperingen
waarna verval
was ingezet met kains
ezels kakebeen dat
abel had neergelegd…
Jaargetijden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 45 Onstuimige wind
woeit de bladeren voort
als gedachten die dwarrelen
Herfst is gekomen
stormachtig onmisbaar
in de cyclus van seizoenen
Kleurrijk prachtig
het verval almachtig
bereid tot wederopstanding
Maar eerst is er winter
enig natuur komt op rust
wachtend op de roep van het voorjaar
En met de lentezon hoog aan de hemel
start…
bloeiend verval
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 kleurige bloesems
bloeiend verval
vallende zaden
zaaiende wind
wassende groeisels
bloemend gewas
kleurige bloesems
bloeiend verval
vallende zaden
zaaiende wind…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Consequenties
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 110 De consequentie van het levend feit
dat ieders naam staat op z'n vingerspits
is: Let op! Hier leeft een unieke flits
in een domein van soevereiniteit
De consequentie van het levend feit
dat wij aanraakbaar en gevoelig zijn
is: Let op! Respecteer de scheidingslijn
pleeg geen invasie, handel met beleid
De consequentie van het levend feit…
Windkracht acht
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.116 De herfstvakantie is voorbij vandaag
En ieder heeft dus lekker uitgeblazen.
Maar nu begint het najaar zelf te razen
En grijpt ons zeer stormachtig in de kraag.
De zomertijd is niet meer terug te draaien.
Er is geen houden aan. Dus laat maar waaien.…
Voorbode van de komende herfst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 324 Langzaamaan, gaan we op Herfst aan,
worden de avonden korter, de dagen eveneens,
maar het geeft niks want ineens:
komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog,
warempel een pracht van een regenboog.
Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…
inktzwam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 157 tussen gras onder berk verscholen
ontluikend de witte hoed, zachte schubben
boven de licht gekleurde tepel
de gesloten onderkant draagt mysterie
zwarte magie voor later...nog twee dagen...?
jonge hoeden voorzichtig gesneden
knoflookboter in de pan, zacht beroerd
met inkt het recept geschreven..…
Weemoed in de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Wanneer de blaadjes vallen
worden mensen lankmoedig
het rood-groene tapijt
wat geurt naar herfst
roept weemoed op
maakt mensen depressief
Wanneer de blaadjes
allemaal gevallen zijn,
zijn er vele mensen, die
niet meer " onder ons zijn"
door de herfst, sloeg de
weemoed en depressie toe
Genadeloos.…
Herfst 2019
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 250 De herfst regeert weer met bedrukt geluid
Het hemelwater kletst op grond en daken
Wind giert langs huizen, bomen kraken
Nog even maar, dan is het daarmee uit
Bij vette pech treurt elk seizoen hier later
Als woest of zacht geklots van poolijswater…
De herfst van ons leven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter
van ons tijdelijke bestaan hier op aard
denk ik; alles, maar ook alles
Was het me meer dan waard!
Dus herfst kom maar op, winter
pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan
In dit mooie aardse wereldse bestaan!…