7256 resultaten.
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 (met dank aan Scientias voor de foto)
__________________________________
Op een zomerdag
zeg ik je alleen maar dit
Zeg mij geen gedag
...de herinnering leeft
in de binnenzee
langs de savannegroene rivier
waar het universum antwoordt
met de stem van het leven...
Zing van de man
Leef!…
Amsterdam
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 905 De herinnering
aan die mooie stad
wekt geen verbittering
ik heb hem lief gehad.…
Insula Ambla
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 261 Die oeverloos tot Cheshire cat vervalt
Van zeverende lippen
Waarop het met pokerface gesproken sjibbolet
Door doodgemoedereerd hanteren van een zin
Die wederhelft haar droog de mond in zet
Het steevast "stop er een jippel in"
Gnuivend van pret
O "Vrije Heerlijkheid" die mij weer ontvoert
Naar drassige duinpannen en het Oerd
Zie mijn herinnering…
De zoveelste maal
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 498 Voor de zoveelste maal
is het weer oktober
Verliezen vogels hun stem
stoppen tijdelijk met zingen
Valt het blad als goud
uit de wijde jas
van de berk
in m´n achtertuin
Doet de zon heimelijk
en heeft regen plotse invallen
Voor de zoveelste maal
spreekt herfst ´n taal
waarin afscheid, weemoed
en herinneringen.…
De vogels der vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 423 Een onbestemde weemoed
volgt me heel de avond
en brengt een verre herinnering
weer heel intens nabij.
De vogels der vergankelijkheid
vliegen nu en dan
tot laat in de avond
en melden dat er niets
voorgoed verloren is,
geen traan, geen zucht,
geen liefde of nabijheid.…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 487 doch plots
is 't daar
heel onverwacht
zo helder als
de spiegel die
haar weemoed ziet…
Weemoed
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 497 Zondag in een wagon achter in de trein
Weilanden trekken aan mijn oog voorbij
Dan denk ik weer terug vol weemoed
Aan die mooie tijd van jou en mij
Het blijft zo ongelofelijk pijnlijk
Alles wat straalde verliest zijn kleur
Dat ik je zo zou gaan missen schat
Soms in een vlaag ruik ik opeens je geur
Ik snap je niet kan er niet meer bij…
weemoed
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.195 Ik zou zo graag eens willen,
Teruggaan in de tijd.
Toen kinderen nog kindren waren.
Maar tot mijn grote spijt,
Zijn dat nu de voorbije jaren.
En moet ik niet meer willen,
Maar blijven, in deze tijd.…
Tegen de weemoed
gedicht
3.0 met 32 stemmen 16.584 Najaar,
vuurtje in de nevel, slaapje
van de luiheid, de wereld
wordt weer één, zelfs de spreeuwen
boven het station zijn onverdeeld,
waaiers, grandioos vertoon
van tucht, vereende turnsters
die zich voegen naar de beeltenis
van hun bejaarde leider: Weemoed,
vijand van de poëzie, de ogen
van de dichters zien alleen
hun eigen wimpers, druppels…
WEEMOED.
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.586 Nooit zult gij weder dezelfde wijn drinken
Als hedenavond. Nooit breekt gij meer open
Dezelfde vruchten. Al uw liefde en hopen
Verzinken.…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 505 Weemoed,heimwee naar wat eens was,
wat nooit meer komt, wat groeit als gras.
Verlangen naar vroeger,nee toch niet,
kleine kinderen, 't is net of je nu pas ziet,
dat jeugd veel te snel gaat
voor je 't weet 't op eigen benen staat.
Heb ik dan wel stil gestaan,
of ben ik eraan voorbij gegaan.…
weemoed
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 919 de avond is weemoedig
en voor het nacht zal zijn
zullen tranen
stil en zwijgend
in mijn ogen staan.
als herrinnering
aan wat te vlug
voorbij moest gaan.…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.754 Wind door losse haren
Verlichting voor verkleurde huid
Ogen achter bruine glazen
Vluchtend voor de felle zon
Zachtjes rolt de branding
Op het ritme van de wind
Tegen een kakafonie van kreten
Meeuwen vechtend om een vis
Luie wolken drijven over
Wit als zand tussen blote voeten
Palmen in hun eeuwenoude dans
Omringd door een overmaat aan blauw…
weemoed
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.896 misschien is dít het wel,
heimelijk nog hechten
aan wat ooit verloren ging
aan vage schaduwen in de
schemering, een zacht geruis
een verre roep, een geur
een oude afdruk in het zand
iets van droeve leegte voelen
in een stille polder
terwijl er een zwalkende
dierbare vogel vluchtig
in het niets verdwijnt…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 477 Nee, het is niet
Het onophoudelijk ruisen
Van regen
Niet het grijs
Dat zijn deken
Over de huizen legt
En in stilte
Mijn oren verdooft
Niet het ontbreken
Van vogelgeritsel
Onder de pannen
Ook niet de geur van stamppot
Wat me weemoedig maakt:
Het ontbreken
Van uitbundig zonlicht
Kinderstemmetjes
Laat op straat
Geuren…
weemoed
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 845 Weemoedig kijk ik voor mij uit,
naar de druppels regen tegen de ruit.
Ik staar zonder te verpinken,
waarom weet ik niet,
ik voel me net een schip,
dat begint te zinken.
Niet dat ik iets tegen mij heb,
neen, maar het is allemaal teveel,
mijn energie is weggeëbd.
Mijn lach verdrongen,
mijn hart verwrongen.…
weemoed
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.095 door duisterend licht omsloten
wiegde mij het kleine bootje,
het water murmelde verhaaltjes,
zacht zong het riet
het werd mij vreemd te moede:
een onbestemd verdriet
sloop binnen door mijn huid,
nestelde in mijn botten.
veelvuldig sloeg ik de riemen uit,
roeide tussen heden en verleden
eindeloos heen en weer.
zo heb ik die nevelende…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 173 ‘k hoorde mijn ziel
in weemoed zingen
toen de avond viel
zonder enig licht
geen morgenlicht
om nieuw te beginnen
alleen tranen brengen
mij een wazig zicht
hoelang blijft het duren
voor de zon verrijst
achter die hoge muren
en mijn pijn verdwijnt
komt er een ommekeer
waar ik zolang op wacht
vind ik mezelf ooit weer
na een…
WEEMOED
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 Van herfst
wil ik nog niet weten
Mijn hoofd
zot van zon en zee
Regen krijgt me
nog niet mee
Van wind...
beter te zwijgen
Ik wil nog 'n ijsco
op 'n terrasje eten
Nog bruin en bronzen
in een ligstoel
Maar wind wil
niet langer liggen
Avond aan zee
toch wat koel
Goudgeel blad
ligt op m'n pad
Zomer wil niet
op z'n schreden…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 358 Als we reeds
met één been
aan gene zijde staan
Steeds vaker
in gedachten
naar onze jeugd gaan
Doet onze geest
in spagaat
zachte pijn
van weemoed ontstaan…
weemoed
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 430 niets is zo doelloos
als niet te voelen
in het nu
slechts te verlangen
met weemoed
naar die tijd
waar de moed
nog tijdloos was
gevoel niet zielloos…
WEEMOED
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.404 'k Voel geen tranen, 'k weet geen woorden,
'k Vind alleen herinnering.
Dank, o zon, dat gij mijn zangen,
Als g'in 't leven slapen gaat,
Voor dees grauwe gasthuisgangen
Mild en goed behouden laat.
Dank, o weemoed, dat gij dromen
Zendt door mijne droefenis,
Wijl dees donkere dagen komen
Wijl mijn zon gestorven is...…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 780 Als de wind weer weemoed waait,
loom, donkerblauw en vol verlangen.
Zich ritselend laat vangen,
standvastig blijft, niet draait.
Kan ik eenzaam, lange uren staren
naar jouw glimlach in mijn glas.
Je ogen, je mond, hoe mooi je was.
Maar de dood speelde al door je haren.…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 996 Terug naar de dagen van levende onschuld
toen ons lachen zich mengde, licht doch massief
een vriendschap gedragen door engelengeduld
verlang ik, mijn chronische lief
Jij blijft onvindbaar, hoe diep ik ook delf
op zoek naar vergane perfectie
Mijn rudimentaire affectie
geldt jou, monument van jezelf
Neem jij nu de moed
mij een glimlach te…
Met weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 festijnen
de koninklijke ring aan smalle hand
ooit heeft de romantiek gebloeid
waren mensen door muziek geboeid
dansten volgens protocol en brachten
toch elkaar subtiel het hoofd op hol
hoe kil en stil is nu de transparantie
in een maatschappij met zakelijk contact
geen franjes meer en tierelantijnen
emoties zijn aan het verdwijnen
met weemoed…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 824 Huis, kind, weemoed.
Boom, vuur, vis
ogen, lief, gemis.…
Weemoed
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 181 zomer voorbij
droef stemmende herfstwind
een lange winter voor de deur
mijmerende avondwandeling
over schone larie
en duister zeer
vanavond geen maan
de schijn ligt ergens verscholen
in 't glimmende gras
ook als 't lichaam rust verdient
is het voor het hoofd
vaak moeilijk wennen
het is nacht en donker
ik denk niet dat hij het merkt…
- Weemoed -
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.281 Weemoed overvalt mij
overmeesterd het gevoel
betaalt morgen bij het gaan
verstaat verbaasd,
dat het gevoel een gevaarlijk leven leidt
van buitenaf... een zekere volmaaktheid
weemoed sluit achter mij blind de deur
terwijl ik mis, wat was,
wat er helemaal niet meer is
weinig reden om een uitzondering te maken.…