17489 resultaten.
kalasjnikov
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 243 ik was Michail Kalasjnikov
maar lig nu onder de zoden
op een miserabel kerkhof
te midden van de doden
in de lente van mijn leven
dacht ik veel te hebben bereikt
dat lijkt nu wat overdreven
het is maar hoe je het bekijkt
want de doden kunnen spreken
en laten me niet met rust
die willen zich nu op mij wreken
en ik krijg ze niet gesust…
laatste inlevingsvermogen
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 809 poëzie is op sterven na dood
laatste woorden sleept zij omzichtig
uit de trouw van haar strofen
perst het voedsel naar boven
kruimelt letters in verzen
meandert langs uitgevreten paden
komt tot stilstand op het kerkhof
waar nog toekomstdromen werden geschreven
in het laatste inlevingsvermogen…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
dood
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.325 Mijn moeder is dood.
Precies zoals ik het zeg, niet overleden,
niet heengegaan maar gewoon dood.
Ze ligt daarginds in de kist.
Sinds haar dood is ze niet meer mijn moeder.
Ze lijkt er niet eens op.
Het is haar omhulsel wat daar ligt.
Mijn moeder zit in mijn hart.…
Welgelegen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 649 Vlak bij ’t kerkhof! Al de doden
Moeten steeds mijn huis voorbij
En verkonden, stille boden:
„Heden ik en morgen gij.”
’t Is wel vrolijk! zelfs bij tijden
Al te vrolijk!…
Pesten
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.191 Bang ben ik, omdat je leven
geen zin meer lijkt te hebben en
je alleen maar dood wilt.
Nauwlettend houd ik je in het oog
je steeds tot praten proberen te bewegen,
met moeite je die ruimte gevend
waar je om vraagt,
want… waar eindigt die?
Moeizame jaren van omhoog krabbelen
uit een zwart gat.…
Overleden? Gordijnen dicht!
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 268 Het werd verstopt of weggestopt
kwam pas tevoorschijn wanneer men de dode
naar het kerkhof bracht in het openbaar!
Maar als de persoon net overleden was,
zaten de gordijnen tot aan het verlaten
van het huis hermetisch gesloten!…
Zwaarte
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 522 Doorgebogen berken
treuren samen met wilgen
over letters in het marmer
die vervaagd spreken over
zacht rustende geliefden
Maar zwaarte omhult ons
als een stenen mantel
wanneer wij hen zoeken
bezwaard sluipen we
op loden tenen weg
We zoeken jullie wel
op je geliefde plaatsen
daar vinden we zelf
ook meer de rust…
De doden en de kinderen
poëzie
4.0 met 7 stemmen 2.024 Je gaat stil zitten op een dode boom,
Wilt blijven kijken, maar slaap maakt je loom.
Dan komen wij en worden even oud.…
EENZAAM KERKHOF
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.204 Woest liggen de graven, de grendelen der aarde
sluiten de doden van 't leven af,
zij zinken al dieper, een weeldrige gaarde
bloeit, hoog als de hemel, boven hun graf
en de wagenmenner, in 't beeld van de sterren
ziet ernstig peinzend omlaag,
ver ligt al de aarde, een stip, zo verre
en zijn paarden gaan zo traag.…
Drie verzen voor een dode I
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.434 ik zoek de vrede die de dag mij nam;
en onweerstaanbaar brengen mij mijn schreden
naar 't stille kerkhof waar ik na uw sterven
berooid en eenzaam iedre avond kwam.
waarom?…
's Wienters op 't karkhof.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 424 Hier rusten ien vree onze doojen;
God nam hun de levenszurg af.
De hemel spreidt zuutjes 'en laoken
Van sneuwvlukskes over hun graf;
De wiend schudt de hangende twiegen
Der treurwilgers triest hen en weer,
En speult met de rietslende blaojer
En strooit ze um de grafkruuskes neer.
Een muske zit hongrend te tjielpen
Ien 't duuster geblaort…
Grafbeplanting
poëzie
3.0 met 3 stemmen 530 Op het zwijgend erf der doden
Moet de treurwilg zijn gezet
Maar de popel ruise er nevens:
Bij de rouw het stil gebed.
Op het zwijgend erf der doden
Sta de donk're beuk in de aard;
Maar de meidoorn sta er nevens:
Aan de weemoed hoop gepaard.…
Het oude kerkhof
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 600 Jaren vluchtig aan het leven
staan hier vast gebeiteld,
alle seizoenen komt hij zich warmen
aan de late middagzon,
met gesloten ogen
een wereld van verschil
bij een gedenksteen even stil,
ruimte en tijd doen er alleen toe
te vergezellen verder van hier..
doorbreken een dunne scheidslijn,
wegdoezelend verbinden deze lanen
meer dan…
Voelde hoe hij woelde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 306 ging langs hagen
de kraag weer op
stilzwijgend zwart
herinnering betrad
de paden waar zijn
steen in ruste lag
voelde hoe
hij woelde in
de donkere grond
wist dat hij
zijn rust nog
steeds niet vond
de bloemen uit
mijn hart zijn nu voor
samen en nooit meer apart…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 Een stoet in zwart
traag tussen rijen grijze stenen.
Wijwatervogels kijken druipend toe
hoe het leven prevelend afscheid neemt.
In een kale boom zit een grafparkiet;
een windvlaag blaast speels door zijn veren.…
O nacht (2)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 60 Ze wist niet dat de dood haar ging rijpen
en dat ze spoedig zou herleven in
wat voor vorm dan ook, even gaat het
woordje karma door mijn hoofd, maar
karma behoeft geen naam, het is het
lot, een uitgeplozen voorziening
in de manifestatie wanneer alle
voorwaarden zijn samengekomen
Tietje, Jantje, Albrechtje, etc…
ze zijn niet dood, ik zie…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
kerkhofkruisen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 411 Kruisen op het koude kerkhof,
chrysanthemen op de graszoden
mensen denken nu aan de doden
aan pijn, lijden, as en stof
Een akker als tranenaarde
van tijd en dood ontdaan,
maar de eeuwigheidswaarde
blijft hier voortbestaan.
De oude treurwilgboom,
haar dunne blaadjes beven.
Zie hoe de levensdroom
hier is voorbij gedreven.…
Seringenvriend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 636 De seringenstruik
die naast jouw grafsteen bloeit
in lila kleuren
laat geuren los
die dromen beloven
er is niets anders in deze wereld
dat mij meer kan bekoren
dan het bevlogen geluid
van gevleugelde vrienden
waar het kerkhof zwijgt
over diepte van jouw graf
en stilte van jouw dood
fluiten vogels kleine liederen.…
bij de dood van een moeder...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 703 " Beelden van vroeger...
denkend aan wat is geweest..
herinnering aan toen.... "…
Op de dood van mijn moeder
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 924 Nu ik je zoveel mis
kan ik beter zwijgen
en zal het papier alleen
betraande letters krijgen.…
is er spijt na de dood
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 2.210 op het kerkhof gister herdacht ik
mijn vader moeder alle anderen
er naast er voor er na
wie ooit ook maar familie was
men weet hoe dat dan verder gaat
eenieder daar onder gras
speciaal die zonder toeverlaat
klonk van achter ons familiegraf
uit het niets vervaarlijk gegrom
ik dacht meteen dat is opa
zwichtte voor meneer pastoor
om zijn…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Oase
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 326 Door zand omgeven
Kerkhof van woestijnrozen
Een vredige rust…
Op het kerkhof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 Hij liegt en bedriegt
zonder blozen, zijn waarheid
ligt op het kerkhof…
Van een deugzaam man.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 720 Hier lig ik in mijns moeders schoot
Een vriend der vromen totter dood.
Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom.
Ik bidde (op zo goed weerom)
Dat men mij daarmee niet en kwel.
Het zwijgen past de doden wel.
-----------------------------------
mijns moeders schoot - moeder aarde
op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…
Krokussen van Hoop
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 403 Op het kerkhof
staat een wilg
te dromen in de zon.…