Alle inzendingen over nimf

"Liefste, weet je wel dat dieper in de eeuwenoude meersen, nimf en sater zonder schroom en mateloos wild in trance dansen? Naakt beminnen zij elkaar; de tijdstroom voedt en schenkt extase.…

zou van zijn vroege dood U was zo jong, het was dan ook een pre Dat de timmerman u wilde huwen Toen u onwetend zwanger leek geraakt Wat niemand in die tijd wist te verklaren Ik waag een poging en ontwar de kluwen Uw lichaam had de baby zélf gemaakt Dat duidt het feit dat u een zoon ging baren U was een man en vrouw ineen misschien Nimf…

lokroep als een bronstig hert, vertrouwen riek de essence welk haar corpus biedt als schone nimf zal zij zich ontvouwen…

in ogen die zoekend hun god nimmer zullen vinden god is als lego, een bouwsel van steen een puzzel die deze raadsel ontrafelt in oorlogen, doch net als het plastic slijt ook god en is zijn woord de mist die ik doorklief doch mijn woord kent ook de vluchtwegen en is God zeker een oppermachtig wezen, de waarheid die spreekt is als een nimf…

Alsof ik hem bespot heb of De liefde, zo gewond droomt hij mij op snelle benen een hindevrouw met pijl en boog de bevallige evenknie van de centauren even schuw, maar ranker even bescheiden maar niet belerend even wijs, maar een vrouw even vrij, maar onderworpen aan zijn verlangen om mijn verlangens te bezitten, en mij te laten…

Despina is genoemd naar een nimf uit de Griekse mythologie. Zij was de dochter van Poseidon en Demeter. ------------------------------------- Uit: 'Kat van sneeuw', 2003.…

Duisternis brak open kwamen nimfen aangeslopen getekend in de volle maan achter hun schaduwen vandaan, maakten de gewelfde dijen lichter in de koele nacht stijf bijeen liepen daardoor wat dichter langs schaamteloze blikken heen nagestaard door oude wolven, met bloed doorlopen ogen, in de ruige pelsen van hun aard, in korstig kleed gedolven…

Door inheemse stilte wentelt zich wilg aan de oevers bij het zoet water meer waar blanke nimfen spiraalvormig dansen in een cirkel van zilvergroen gras alsof verlegen verliefd zijn ook bij de oppervlakte hoort van een noeste onherbergzame woestenij te ruig en stoer om echt te strelen wilg kronkelt zich lenig in het rond, geknot of niet…

van haar lichaam onder de vruchtbomen van haar eiland, wilde hij op huis aan, naar zijn eigen vrouw - zit vergrijsd en breiend op je te wachten, had zij nog gezegd- tevergeefs, en naar zijn eigen schrale land en van de Goden moest zij hem het vlot gunnen waarmee hij haar voorgoed kon verlaten, de goddelijke nimf…

Het terechte geluk straalde van jouw gave gezicht en ik zag goudvergulde feeën en nimfen rondom jouw geopende chacra's dansen.…

Schuchter als woestijnregen, een frêle,ranke nimf met herfstig rode lokken. Zal ik een ei voor je bakken ? vroeg ik zeldzaam serviel en kuste de zorgen uit je ogen van kostbaar groen opaal, jouw kinderen waren weer eens ziek, je man van mos leek wel verdwaald in werk en matinale dronkenschap.…

vaak roerloos in zijn schutkleur soms waggelt hij en wordt de trillende tak, de doorn in de wind stekels prikken de prooi vast dan een knauw naar de kop soms nadert hij voorzichtig, de slokop want de drift is doller dan de angst maar zijn vrouw vergist zich van vijand ze legt haar ei in stollend schuim en sterft daar barst dan de nimf…

(bij 'Daphne' van Iris Le Rütte) Apollo was nog nooit zo verliefd geweest, want deze keer had hij het zwaar te pakken, de wonderschone nimf Daphne had zijn hart gestolen, gepaaid, gelaafd, verlaten. Toch wilde ze liever onberoerd blijven.…

De nimf is een valse teef kwijlend meesmuilend hitsig kwispelvlooiend potenrijend bitsig tongzwetend geilogig vachtvrijend ritsig bessig zieltogend deinend slijmsporen spattend op m'n wreef nagelstrepen als kreeftkrabsels over schenen schendend mijn grommig nee!…

Ik leef in een bezielde wereld met een goddelijke natuur bewoond door satyrs en nimfen. Boven mijn hoofd, hoog aan de hemel zwerven de goden. Ik ontmoet ze ook hieronder aan de voet van Olympus. Zeus regeert met ferme hand, Hera bewaard mijn huis en haard, Hermes mijn handel en wandel.…

Ze keek met regenboogkleuren, trof de held, de moed waarmee ik zei: ‘Er was eens’ Er was slechts de plastic roos die ik naar de nimf droeg. Duister en dicht streelden haar dijen langs mijn vezels, de hartslag van een kuiken wekte mij en ik de weg kwijt. De rijpe reutel galmt door mij, koorts komt op. Vreugde wil ons uitzaaien.…

als hen hun loof ontvalt op dit vroege uur De nacht vlecht zorgvuldig de dag ineen als zoute tranen uit de hemel vallen houten klazen op de daken dansen op het ritme van ‘t verval Ooit hoorde ik het gemijmer van witte lelies en ontmoette ik er het fragiele, het subtiele, sprankelende van je betoverende spel ...van de dichter en de nimf…

Toch wens ik vurig in mezelf: "maak ons yang en yin en laat me zijn jouw nimf, jouw elf of jouw natuurgodin."…

Ben ik het zelf, die vroeger met een vrouw, Jeugdig als zij, hier speelde nimf en sater, En haar in 't doodstil zand, het deinend blauw, Bezeten heb, bemind en toch verlaten: Die nu mij hier voel staan, te stram, te grauw, En deze buit voorbij laat langs het water?…

Terwijl je door je zonnebril naar schone nimfen loert, die met gebolde, sappige slipjes jou versieren, mijn God, wat wordt er veel geouwehoert, terwijl de koeien jojoën met de stieren.…

bevlekt en bevracht maar eindelijk zonder gezag lossen op in het dagelijks zweet zout, zuur, vreugd en leed ik maak van de hemel gewag de plek waar niets er toe doet enkel de pendule tikt zijn gang er is even iets wat niet moet behoudens de letters die ik nog even niet bevroed maar zweven als een duif die verlate brieven brengt naar mijn nimf…

Het wild gedierte springt 't gevogelt dertel zingt, De wufte nimfen vlijen Bebloemd haar aan de dans; Maar kruid noch rozenkrans verdrijft mijn fantasijen. ----------------------------------- verkiert: verkeerd te degen: terdege, naar behoren…

zij sloop uit het blikveld een gebochelde nimf waggelend op naaldhakken kraaknet in haar witte kiel de verf bladderde van haar wangen ze keek scheel door bokalen gevangen in een hoornen montuur alles wat zij verzweeg was een gerucht van klanten als een mug die gonst tussen de schappen van een supermarkt met schel licht het gaat over…

Zijn atletische lichaam bloeide op binnen de muren van een broeierig jongensbordeel waar de drift hem aanspoorde tot een zuiver beminnen, al zocht hij meer de droom na de daad en vond hij stellig daarin de wortels van zijn aard, zoals zijn voorvaderen de liefde ook bedreven, zonder angst voor vervolging of moord,als naakte nimfen, daarbij vulgair…

De blonde, geheel naakte nimf snelt voorbij, terwijl ik als een gekooid dier het liefste op en neer ga in mind your own business zei ik in een populaire taal maar ik bedoelde te zeggen vla te am ne sla doe la oftewel laat mij een vreemdeling blijven temidden van gesloten orakels met achterbakse, egoïstische manieren.…

Trollen, nimfen en geesten komen uit holen gekropen. Vaalgele maan tekent de nacht Vleermuisgefladder en wolvengehuil op heuvelkam maken mensenkinderen bevend bang. Men danst rond lavavuur tot in 't late uur, heksenbezems krijgen kuren. Kobolten met gitzwarte glinsterogen komen tussen boomspleten gluren.…

De vreedzame tovenares ofwel lage godin woont met haar dienstbare nimfen op het onbekende verlaten eiland Ogygia soms ontvangt zij een god van het Olympusgebergte verwent hem dan gastvrij met smakelijke maaltijd blijft de eenzaamheid verkiezen kunstig spinnen en weven in de ruime grottenwoning geeft haar levensvreugde begeleid door…

we zweven dan tesamen over wonderlijke vlakten vol van kleur luisteren naar geluiden van de gouden lier en mogen ruiken aan een zalige fleur onze vingers stralen teder licht naar elkaar onze lippen bevruchten het heelal met schone engelen verhalen weet mij te volgen laat ons nimmer meer dalen zie daar die helder blauwe nimfen…

vertrokken met hemelen schip hij had hen allen weggebracht om nooit meer aan te meren uit het duister van de nacht Vermoeid zet hij zich neder daar op die verlaten ka daar hoort hij de zang der meerminnen in zijn gehoor zoet zalvend zijn de woorden velen gingen hem reeds voor Berustend glijdt hij in het water omarmt door de nimf…

Loop niet meer door 't wilde lof, Ga met mij in Liefdes gaarde, Schoonste nimf: daar baart ons d'aarde Bloemen van een eêlder stof, Die alleen de reuk niet vleien, Maar met liefelijk gevoel Schaffen duizend lekkernijen, Door een strelend geestgewoel.…