103 resultaten.
verdriet
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 551 Glazen woorden op het puntje van m'n tong
die aan jou toebehoren
maar die ik steeds verdrong
woorden als glas zo breekbaar
gebroken in m'n mond
voor eeuwig onuitspreekbaar
omdat ik de moed niet vond…
Nachthelder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 zo duistert het rozenlicht
ingetogen
uitbundig ontvouwt het zich
kraakt nachtelijk naaldwoud
uitgedund over
bevroren toendrablauw
zicht door ogen gedragen
verre nachtdruppels
verblind door navelstaren
omstreeks enige momenten
lijkt de nacht te kort
om aan het donker te wennen
aan stilte die zich ontroert
zich verzwijgt
in onuitsprekelijk…
Tot oester gedicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 347 waar woorden ooit dwarrelden
ongedwongen een weg zochten
in vrolijk tintelende volzinnen
staan ze nu door elkaar gehusseld
in onuitsprekelijke onzinnen
naar parels vissende melodieën
overstemmen eens gezinde duetten
vervalsen een ooit zo zuiver geluid
in een schelp vol verwaterde vriendschap
die zich langzaam in vergetelheid sluit…
Op een blanco vel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 zacht vallen vlokken
haken in elkaar
tot dromende gedachten
die woorden verwachten
uit de onuitspreekbare
taal van stilte en rust
maar vlaagjes wind
verwaaien al de
ijle tonen van kristal
wit danst fel
een eigen symfonie
in bedekte klanken licht
tot een schitterend
winters vergezicht
op een blanco vel…
woordwijzers
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 302 heen
in dit stilleven van
woorden
onmachtig weggegleden
zoals een glinstering op het water
veroverd door de nacht
waar stemloze vogels, zwartgepluimd
in leegte graven en uren tellen
opnieuw en opnieuw
tot elk geruis verdwenen is, zelfs
in mijn diepste slaap
of misschien wacht ik onbewogen
op de wind, veel verder dan
het onuitspreekbare…
Beginselen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 103 De beginselen begreep ik
voor handen uit hemelse bron
schaduw zonder verlangen
zonneschijn in schemerstilte
hoorde ik jouw naam, onuitspreekbaar
alsof er niemand jou werkelijk kende
was je alleen, soeverein en stoer
teder aangetast door sentimenten
riep je mij naamloos
terug in het verleden
de beginselen ontroerden mij
jij was mijn…
den trap... afgedaan
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 243 zo schots als rots
natuurgeweld in handen van
een stielman zonder waterpas
met treden uit bomen met
hun namen onuitspreekbaar
hangt de trap uitdagend
aan haar muren ankers
trede voor trede een
eigenzinnig verhaal
voor iemand nieuw
telkens weer gecharmeerd
door de aanblik van een kasteel
en niet zozeer het gebrek
aan middel en vakmanschap…
onomstotelijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 eindeloos zonder bedoeling
ongebreideld in fantasie
het openen van de derde fles
drink en schenk
rode bessen
luisterrijke herfstbries
hoge vogel en nabije merel
transformerend panorama van luchten
breedbeeldscherm
onuitspreekbaar oneindig breedbeeldscherm
nooit was de hemel zo aanwezig
glorieuze aftocht
onomstotelijk bewijs van niet…
mijn eerste hond
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.021 we wisten dat het kort was
onvoorwaardelijk warm was
dat praten zonder woorden
nog meer dan praten was
in vingertoppen samengebald
weten dat het er was
in je ogen de verhalen
onuitsprekelijk vol alles
nauwlettend alles volgend
het ritme van de dingen
het soms alleen maar liggen
het bij alles willen zijn
de oprechte blijdschap
de warmte…
Noorweegs drama
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 Mijn denken is verscheurd
mijn verstand ligt in snippers
op de vloer van mijn leven
Onuitspreekbaar helse gebeurtenissen
torpederen mijn hersens.
Ze laten slechts één gedachte leven,
in woorden die nooit antwoord vinden:
Wat is er met de wereld?
Weet jij het?…
Misschien gooi ik een fles
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 189 LIEFDE DIE GEWOON DE WOORDEN MIST
Ver van mij verwijderd
Is mijn lief - drie
Oceanen scheiden ons
Van elkaar terwijl we
Onuitsprekelijk veel
Naar elkaar verlangen
In een liefde die gewoon
De woorden mist - gevangen
In de mist van die hulpeloze
Verte weet ik dat jij
Daar bent en ook denkt aan mij
Misschien gooi ik vandaag
Een…
Toonkunstkoor Aalsmeer opgeheven!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 400 Als het moet dan mot het maar
het ontkronen van een niet
mis te verstaan Aalsmeers Koor
ze laten ons nog eenmaal kronen
om elkander lof toe te zingen
ter ere van Hem:
die onuitsprekelijke Goddelijke kracht
en ter ere van hen:
de heren en dames concertbezoekers
dan mag de stekker eruit
maar in het donker klinken
nog mooier,helderder, lichter…
Loflied
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.039 Maar het is zo mooi, dat het me soms verwart,
onuitspreekbaar voor gewone mensenwoorden.
Dan zingt mijn ziel en kan geen mens iets horen
van het lied, dat ik voel branden in mijn hart.…
Geluidloos
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.570 De letters maken geen
enkel geluid en zijn
onuitspreekbaar, te
schitterend om te zien.
Alleen ik ken jouw naam
omdat jij mij de inkt gaf
om hem te schrijven
in mijn hart.…
Terug naar het begin.
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 572 Ik heb je stem gehoord
ik heb je gezicht gezien,
voelde het verdriet achter je lach
jij was de wind,
die mijn tranen deed drogen
toonde jij me plots je regenbogen
Liefde onuitsprekelijk, maar toch,
onvoorzichtig brekelijk
de tijd, die komen gaat, niet te bedaren dan
hou ik je hand vast, ga ik
terug in jaren
ga ik terug naar het…
Op de versafdeling: gedicht voor Leo Vroman
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 368 Of toch een Goudse balling
Met heimwee naar de Markt
Een onuitspreekbaar leed
Zwarte humor
Hoe dan ook een eerbetoon
Aan Leo, dubbel held
Welbeschouwd een gedicht
Het kortste ooit…
verboden toegang
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 133 in het onderhuis
stapelt hij het
onuitsprekelijke
onder een stekelige
prikkelbare huid
gepantserd achter
het bureau
vullen lange rijen
fantomen zijn hermetisch
gesloten hoofd
het kind barst van
verlangen papa!…
Matineuze wonderen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 79 Een morgen die onuitsprekelijk
iets van een ochtendgezicht
aan mij vertoont. Zijn duidelijke
grenzen aangeeft dat door de haast
nimmer in evenwichtige levens kan
worden gewoond. Levens die zich
verplaatsen over de grauwe routineuze
wegen van ons vluchtige bestaan.…
Liefde (3)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 181 mijn anker
kompas
fundament
waarop ik mijn leven bouw
soms wilde ik dat het anders was
Mijn liefste
bij wie ik
mijn zielenroerselen
geheimen
en angsten
zonder schaamte
kan droppen
Je bent zo sterk
dat je dit kunt dragen
al die woede
somberheid
het voortdurend vragen
onze liefde is onuitsprekelijk
vanzelfsprekend
Mijn liefste…
De gelatene
gedicht
4.0 met 33 stemmen 13.440 Ik open 't raam en laat het najaar binnen,
Het onuitsprekelijke, het van weleer
En van altijd. Als ik één ding begeer
Is het: dit tot het laatste te beminnen.
Er was in 't leven niet heel veel te winnen.
Het deert mij niet meer. Heen is elk verweer,
Als men zich op het wereldoude zeer
Van de miljarden voor ons gaat bezinnen.…
Aan mijne vrienden
poëzie
3.0 met 30 stemmen 5.412 Als wij, op de weg des levens,
Aan de kant van 't stille water,
In een koele schaduw rusten;
Als de lieve zuidewindjes,
Dart'lend, door mijn lokken, spelen,
En der bloemen frisse geuren,
Door de zuiv're lucht verspreïen;
Dan gevoel ik al de wellust,
Die Natuur mij doet genieten;
Maar, hoe groot, hoe onuitsprekelijk,
Wordt die wellust, lieve…
IN DOEKEN EN EEN TOEFJE BONT
poëzie
4.0 met 5 stemmen 643 in doeken en een toefje bont
duffeltjes aan met lappen en scheuren,
schamel en schunnig, verschoten kleuren,
op weg de handen in de broek,
de hoofden neer, de schouders zoek
en om de neuzen onuitsprekelijk,
gedoken musjes bij mekaar,
de kleumenskou aanstekelijk
en lippenmonden droef en wekelijk
klos klos
huiverend langs de open dijken
schokkende…
de deur (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 slechts dunne
potloodlijnen schetst
wat doet het woord
onder een vernislaag
de worsteling met
het verzwegene
brandt het verleden
onder de glanzende schijn
wil het zich uit je borst
scheuren om zich te
bevrijden van die
blinde kwelling
en jij tovert leven in
in woorden van papier
hoor ze ritselend ruisen
in de tuin spoken
je onuitsprekelijke…
Je sluimert
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 602 En altijd ligt onuitsprekelijk gevlijd
jouw lichaam in een feest
van ronde vorm
te slapen op de bank.
Zo wil ik dat.
Daar lig je dan, mijn liefste,
landschap van mijn leven,
huis van mijn lust en liefde,
bewoonbaarheid.…
Zwarte bal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Je bent geen vijfje,
Geen leren bal waarmee
We ons hart op kunnen halen,
Kunnen spelen in de zomerzon -
Van leer ben je niet,
Zwart als het nachtelijk
Duister ben je, te groot om te
Omvatten, zo rol je ons speelveld op,
Het speelveld dat ons leven heet -
Zwart ben je, onuitsprekelijk zwart
En zo op het oog met geen poeier,
Met…
stabat mater
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.272 echte oermoeder geboren
zij is verrijkt met
het oorspronkelijk verbond;
het voortschrijdend leven
aan elkander te smeden
om zo de schepping
van vrouw op vrouw
bezield door te geven
maar als haar kind te vroeg sterft
zal zij zuiver ervaren
dat de toekomst niet wordt geërfd
het diepste lijden kan zij
slechts in haar hart bewaren
met onuitspreekbaar…
Zinnen
gedicht
2.0 met 18 stemmen 3.579 Jij hebt je zinnen op het onbestaanbare gezet,
jou spreekt het onuitsprekelijke aan.
Pijnig je geest tot gekwordens toe
tot je de ervaring van de dichter evenaart,
zich boven zich verheffend in de dreiging der ravijnen,
tot hij van extase vrijwel buiten westen raakt.…
finaal
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 101 naarmate
het gewicht van hetzelfde water toeneemt
word ik steeds minder
bijna drijvend naar de afloop
minderend als de loop van een kanon
steeds meer kantlijnen om me heen
op het werkvlak van zwijgen
alsof er een oude stiel is
bewaker van een leeg bed
en op de rand van het bed
het sprekende afgeschoten
de oneindig definitieve finaliteit
onuitsprekelijk…
over leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 148 een aangeslagen vader traag
de schoenen uit van zijn kleine zoon
scheert een ander in schamele tijd
de meisjes en de vrouwen kaal
op de grond buiten ziet hij
het groene jasje van Tamara
-mama had het nog vermaakt-
de blauw-wit gestreepte rok
van Itta ligt er verloren naast
het versperde hart laat geen
traan vrij voor zijn zusjes
het onuitsprekelijke…
lied van de kamsalamander
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 (het is er te donker)
niet naar het vage (het vage is nergens)
niet in het al (het al is illusie)
niet in het niets (het niets is ontkenning)
kwaak
kwaak
kwaak
ik waak niet
ik droom niet
ik slaap niet
ik wil varen in sara
onaanraakbaar
onhandelbaar
ondenkbaar
onuitspreekbaar…