1663 resultaten.
linkshandige waanzin
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 244 wat je ook beweert
de zee is geen gezichtsbedrog, geen verzonnen
signaal van mijn gekte
tussen mij en het uitgevouwen
getij
-elk ogenblik beschreven-
geen zoutige analyse
opdat ik zou kunnen genezen van de stilte
of van de watermannen uit jouw sterrenbeeld
die met stukjes spiegelglas de verte
van een rivier nabootsen
wanneer ik…
als blinde
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 707 ... met open hart
nieuwe rivier in met de stroming
richting wij zijn...…
waterlander
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 139 zwijg nu, zwijg en hoor het ruisen
het zachte ruisen van het blad
waarop ik voor de wind langs kwam
een korte tijd in stilte zat
nu ben ik thuis en zal ik rusten
vissen zag ik in duizendtal
meren, beken en rivieren
ik draaide in de waterval
ik kwam in zee, ik kwam in wolken
en regen bracht mij weer naar huis
nu rest mij rust, rest mij…
Herfstwind
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.974 Herfstwind verdrijft de witte wolken,
Ganzen trekken langs het lege zwerk,
Nog geuren chrysanten en bloeien orchideeën,
Kon ik mijn vroeger lief nu vergeten,
Bijna was ik gelukkig,
Met mijn bloemenboot op de Fen-rivier,
Wit schuimt de stroom langs de boeg,
Fluit en trom houden maat met de riemslag,
Onder 't rumoer broeden sombre gedachten,…
Kinderlijk Utopia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 gezeten in mijn bolderkar
reis ik heel de wereld af
rivieren, bergen en dalen
ook onberijdbare wegen
houden mij niet op
gezeten in mijn bolderkar
kom ik overal mensen tegen
zij lachen en zwaaien
geven mij eten en drinken
helpen mij waar nodig
wijzen mij de weg
mijn bolderkar heb ik nog
op zolder staat zij weg te kwijnen
reizen doe ik…
Het meer in mij
gedicht
2.0 met 14 stemmen 5.877 Eeuwig is er een rivier,niets blijvends, tussenin.
Mijn meer is niet beneden. Beneden reflecteert
de zon, de schittering van het verleden. Je naam,
in water opgeschreven, vervalt nog niet daarom.
-------------------------------------------------
Uit: 'Het meer in mij', 1986.…
VERGEEFS VERLANGEN
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 533 Ik wil hierover schrijven
maar kan het niet
ergens
tussen de hoge dijk
en de brede rivier
op zacht glooiend zand
vol verkruimelde kracht
karig begroeid
met weerbarstig gras
en eenzelvige bloemen
staat een kleine groep
lage kromme bomen
door beeldhouwende wind beknot
bij een donkergroen huisje
wiens dak en vensterranden
felrood glanzen…
Tussen spiegelscherven en rozenblaadjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 215 Haar getergde lichaam
baant zich een weg
door gesponnen weefsels
in eindeloos bestaan
daar aan de einder
staart zij gebroken gedachten
vingers omsluiten een gedroogde grashalm
roerend in een kolkende rivier
versteend met geknakte vleugels
vlijt zij zich tussen spiegelscherven
en rozenblaadjes
achter gelaten door een eenzame pianist…
Panta Rhei
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 181 Rhei van Martha Waijop)
Laat maar komen
de storm, ik ben er klaar voor
om de wind op te vangen
Als de stormwind tegen me aanbeukt
veer ik mee als een doek
alsof wij samen dansen
Kom maar op zomerbries
ik voel je warmte al denderen
mijn hart weet van geen stoppen
te ontvangen van leven
totdat ik zo rijk aan indrukken ben
dat ik als de rivier…
Winterzon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 370 Een bevroren rivier in schaduwen
ademt met een lach.
Het ijs wil de vorm van de eeuwigheid
wel kennen en de trage schaduw
van de dood houdt nog vast
wat gezien wil zijn en gehoord.
De winterzon breekt de kou
in kwetsbaarheid en ademt warm
een zachte blauwe horizon
tot ver in de kindertijd.…
Mijn vrije geest met jouw vrije geest
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 410 Stromingen door de rivieren en oceanen
over de aardbol.
Opdat íéder mens vrij wordt en zal zijn.
Mijn vrije geest mét jouw vrije geest!
Vrijheid voelen door vrij te zijn.
Gelijkheid!
Menswaardigheid!
Vrijheid!…
lied van de liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 287 aan de rivier zaten we te
mediteren en te zingen.
de goddelozen en anders
denkenden…
die ons probeerden mee te
slepen keken toe
het dilemma waar we voor stonden
hoe konden we ons geloof
belijden in een vreemd land?…
De reiziger
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 ik onteigen mijn verleden waar alles begon
verdwaal in de wildernis van mijn bloed
ontsterf eigenlijk, in een ontkooide horizon
in iets dat mijn rivier rusteloos stromen doet
eenmaal ten ruste gelegd in overpeinzing
klinken naden van de rails als het hart
met vluchtige tikken, een gedempte siddering
kloppend in vleesgeworden, zachte smart…
mooi
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 159 mannen zijn we
hoewel we niet weten wie we zijn
Dus inderdaad
gaat het daar niet om
Je moet er even over denken
en doe dat dan ook maar
dan weet je wat je mooi vindt
of je weet het bij God nog steeds niet
Kan overigens iedereen
zijn zonder nadenken
die ene, op dat moment
En daarnaast
monumenten en musea
en landschappen en rivieren…
Niets bijzonders
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 174 Er gebeurt niets bijzonders
Het regent geen liefde
De Maas glinstert
Vandaag zo rustig
De oever vol met bloemen
Het gras is warm
Aan de andere kant van de rivier
Ook een gewoon beeld
De schapen eten gras
En de avond kietelt me
Ik weet zelf
Dat het niets bijzonders is
Maar God waarom
Het was zo zalig gisteren en
Zo heerlijk vandaag?…
refrein
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 288 en ik denk aan de lente
de zachte nevel die over de ochtend valt
't ongebonden licht
dat als een stukje van een melodie
dagenlang in je hoofd blijft hangen
jij zingt mee, in het midden, nog warmer
dan de wijde rivier die gelijk is aan het moment
waarin het oude wegstroomt
wij aan het onbekende likken
zoals bloesems aan de schuierende…
Beklonken en verdoken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 135 Jij danst rond prille eenzaamheid
aan de kolkende rivieren
van een verdoken droomland
je verlangt naar de onthulling van het geheim
in dichte duisternis zonder enig licht
maar de stem geeft geen geluid
adem brengt slechts sereniteit
om de diepte van jouw afgelegenheid
te ontwaren
hoor je de echo van jouw leegte
het intieme vacuüm van…
Wildernis van emoties
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 96 Omdat het landschap zich uitstrekte
tot ver achter dromen
die jij mij beloofde
toen we in de achterbuurt sliepen
had ik een boom in de oude stad
om een gedicht over te schrijven
toen het dromen begon te staken
en in de wildernis van emoties
wist ik mijn ziel te ontknopen
uit de kluwen van devoties
en altijd bleef ik hopen
omdat de rivier…
Tijdspanne
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 Ik liet de gebouwen,
de musea, het eten,
de oude mensen, de valleien,
de rivieren en de glinstering op het water
zien waartussen hij ook allemaal was geweest
toen ik daar met hem
in gedachten communiceerde
En hij keek af en toe,
al append,
naar de bladen
die ik omsloeg
Ja, mooi land, zei hij,
kun je goed parapenten.…
Moderne tijden
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 64 Er ligt een naakte man
naast me in het mangrovebos
hij ruikt naar zoete waterlelies
zijn lijf is fris, zijn ogen stralen
de spieren van zijn benen gespannen
zijn rugzak zit vol met bloemenzaden
ik heb hem liefgehad
toen ik haveloos was
in een vorig leven
zonder wasdroger
of wasmachine
alleen in de rivier
met mijn blote vrouwenhanden…
verbinden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 soms is geluid
het subtiele zilveren
rimpelloze draadje
de strohalm
waarop de orkaan
geen vat krijgen kan
soms is een mens
iemand van weinig
woorden waaraan men
zich warmen kan als
de ijskoude wind over
de rivier je omhelzen wil
soms is het schip
met man en muis
te behouden als men
het wilde water van
de zee met olie
gladstrijken…
Kopland ( of het cadavre exquis )
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 176 Als Kopland zingt van het trage land
en lieflijk dicht van bomen en dieren,
dan voel ik me vaak met hem verwant
wanneer ik slenter langs droeve rivieren.
Of neem dan verlaten huizen,
een oog dat valt op behangpapier,
gekruld door tijd en tochtige kieren
een muur die fluistert van kindervertier.…
Vogelvrij?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 Uiterste balans,
onvervangbaar wat je kiest,
taal ondersteunt het evenwicht
Naast rivieren bloed
lang uit hun beding getreden
in een woestijn geronnen.
Gedachten zijn van klei,
geschapen uit alles of niets
alle modellen blijven vogelvrij.…
Opnieuw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 Laat ons vergeten
dat bossen zingen
wolken fantasiefiguren tonen
dat bergen dromen
bloemen naar onze liefde dingen
en rivieren klanken
stromen
laat ons even vergeten
wat we weten
hoe moeilijk benoembare
verschijnselen heten
en ze opnieuw ervaren
laat ons weer opnieuw
samen komen
en weer woorden zoeken
en doen of we elkaar voor het…
Openbare ruimte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 's Avonds is de rivier een theater
het water draagt de muziek
naar onze oren, de romantiek
van een saxofoon, ondergaande zon
fonkelend in de wijn en de kerk
rozig een en al zachte genade
Toeristen doen klikklak alsof
niet zij maar wij de figuranten zijn
de stad een bordkartonnen decor:
attractiepark Paris l'amour
jongelui op de kaden…
Beeld
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.429 Hardheid glanst
Donkerte verzet zich
Weerschijn roept zwart
op: de maan zoekt
een rivier in de zwemmende
nacht
Het huis is vensterloos
De bewoners leven van
vergrendeling
In de bloemen
zijn de kleuren
vermengd en gesloten
in hun kelken
Ook de lippen
laten slechts vermoeden
wat hen onzegbaar
als gemompel
toe en talig…
Vlucht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 De rivier tussen de lakens
littekens van tochten naar de stad
zo is het leven in deze achterbuurt
omdat de mensen prettig werken
de maan rond de mondplaneet
op alle naambordjes exotische namen
via rubberen sandalen, kilometers lang
kraaien vliegen naar nieuwe werkwoorden
alleen de mensen die hun hond uitlaten
omdat er eigenlijk niets aan…
Gedijen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 Laat mij dan steeds naar je verlangen
als een dorstig hert naar de rivier.…
WELWILLENDHEID
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Met ochtendoogjes,
priemend door flarden stralingsmist,
overzie ik de lijdensweg van het landschap,
de permanente correcties,
oppervlaktepeelings,
agrarische tatoeages,
ontstoken piercings langs de rivieren,
alsook het menselijk skelet
dat overal werd ingebed
waar wormen knagen en everzwijn wroet.…
Vertel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 216 vertel het aan de rivieren
schreeuw het van de hoogste top
fluister het aan de sterrenpracht
zet de wereld op zijn kop
opzoek naar een teken
een seintje of een spoor
alles beter dan doodse stilte
hoop ik dat ik wat hoor
een berichtje, een wens
die ik de familie vertellen mag
hopend dat degene reageert
die Rebecca voor de allerlaatste…