131 resultaten.
Avond
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.005 Door straten rammelen nog karren,
waar hoeven klinken ;
aan hoge hemel de starren
zo stille blinken.
Goud-licht aan alle de zijden,
omhoog, beneden -
het doet mij leven in tijden,
lang, lang geleden.…
Tegen de zwaartekracht in I
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 112 Was te zwaar
Beladen, vracht
Die tot ver over
Mijn grenzen ging,
Spieren stram van
Het starre denken,
Ging door mijn ankers
Heen en kwam op het
Aangezicht van de
Aarde te liggen
Die me met magneten
Leek vast te houden -
Tot Jij met ontferming
Werd bewogen en me
Precies zoals ik ten
Diepste had gewild -
Tegen de zwaartekracht…
Het fijne geklepel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 83 waar woorden
eenduidig hun kleur luiden
is het fijne geklepel
van klokjes niet hoorbaar
het monotoon starre
dringt zich meer dan
opzichtig op en houdt
ogen en oren gevangen
de kleine nuances
accenten en speelse
wendingen in zinnen en
strofen komen niet op toon
wat een kleurige boeket
vol harmonische klanken
had moeten zijn resulteert…
HEEN EN WEER
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 's Ochtends vroeg
klapt de wandkast open
uit die rappe hand
suist een sterke starre wil
onbezonnen
naar de slaapdronken hemel
ontmoet dampig voornemen
zweeft terug
tussen gladde kastplanken
verblijft honkvaste kracht
aanschouwt alles bedachtzaam
beraamt knusse spookarbeid
koestert zich in 't morgenrood
van doorschenen wijnglazen.…
De hogepriester
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Maar elke waarheid
verwordt tot starre leer
en slaat dan dood
op dogma en ijdelheid;
wijsheid wordt een zedenleer,
de zoeker een despoot.…
DE NACHT IS STILLE
poëzie
4.0 met 1 stemmen 364 Gene starre door het duister schiet:
Ach, zijn ze ook gestorven?
Mijn hart verstijft, mijn geest wordt loom
Zou niets in mij meer blaken?...
Mij drukt als lood een kille schroom,
Ach, zou de dood genaken?...…
Verdronken
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.406 De kokospalmen buigen
nu de starre wind
het grijnzend hoofd opsteekt
en laatste scherven zon vergruisd.
In zilverdraden stortbui
leegt een wolkgeworden spin
het gruwelstaltig lijf.
Het okeren kind zenkt
het verstrikte gelaat een laatste maal
naar de schokkend rivier.…
Vruchteloze devotie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 145 Je gedachten revalideren
het onvermogen beurtelings
linksom/ rechtsom
Blindelings werp jij
de stenen tafelen van wijlen Mozes
als loden molenstenen
om je starre hals
en trekt je ruggengraat
dan weer recht, dan weer krom
“Kijk me toch aan!”…
Pessimisme
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 60 Zoals starre pessimisten,
die op hun noodlot wachten.
Zoals een wanhopige mattenklopper,
die geen matten vinden kan.
Pessimisten,
die angstige vragen blijven stellen.
Die oplossingen onhaalbaar achten.
Die onoplosbare problemen zoeken,
die optimisten kunnen oplossen,
of dat moedig trachten te doen.
Van die dingen, ja.…
B E D E
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.298 Gij regelt de loop van de dolende starren, —
Gij kunt uit hun krijg de elementen ontwarren, —
Uw sterrenmantel dekt het Al!
O! wil mij, bij ’t stilstaan weldra van mijn leven,
mijn daden, mijn spreken, mijn denken vergeven -
en leer mij hoe ik sterven zal.…
De allerlaatste dode
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.412 Zijn verborgen strijd kon hij niet delen,
de starre eeuw zijn wonden niet helen.
Dus zond zijn luide zwijgzaamheid
mij nog meer oorlog tijdens zijn doodsstrijd
toen de morfine om te verzachten
verdrongen gruwelen boven brachten.…
Liedeken
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.375 Er flikkerde een vlamme in uw blikken,
Waar de flonkrendste starre voor taan’...
Ik minde u zo teder, ik minde u...
Hoe ziet ge zo koud nu mij aan?…
wasdom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 tussen groter goed
en alles wat hij doet
is zachte bloemen geven
om het even hoe de dag is
of gemis, in het doorweven
zelfbehoud
in mijn tuin
groeit de Weigelia, jaar na jaar
nu hij de ruimte krijgt
en ik hem -voorzichtig- binnen
al dat grote, vrijheid heb gegeven
heel zijn leven werd gedicht
met het bekrompen vergezicht
dat door een starre…
LAIS CCCIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Schoon wordt nooit een ding van goud of lood
waar starre ogen hebberig naar staren.
Schoon wordt nooit een mens die je stil en dood
en ingelijst op foto wil bewaren.
Schoon is niet wat ik voor jou vergaren
kan, dat heb ik als een bloem al stuk geplukt.…
Hekeldicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 790 Ziet hoe de ambtenaar versaagt
De staat niet langer schraagt
Als het starre stokske van dien held
Maar buigend voor het gore geld
Tot in de hoogste kringen
Betrouwbaarheid, integriteit
Zijn voorgoed nu verleden tijd
ingeruild voor zilverlingen.…
Engelenzang op heilige grond...
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 3.844 Hoogverheven kathedraal,
muziektempel in aanbidding,
je starre kille stilte,
doorbroken door stemmen,
op golven gedragen vibratie,
muzen in zedelijke bekoring,
die sopranen hoog'lijk beamen,
in harmonie met tenoren,
die het gehoor streelt,
en snaren van emotie's beroeren,
eruptie's mijn ziel doen ontladen,
in samenschijn met de nuances…
analyse
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 527 hier lig ik dan
alleen
omkaderd door een
vreemd bed
omringd door
vier witte muren
kleine witte kamer
in
groot grijs gebouw
nu laat ik haar toe
de vermoeidheid
ze walst genadeloos
over me heen
als een bulderende
sneltrein
ze verwittigt me
spot niet met mij
aanvaard mij
dus doe ik die starre
poorten open
en laat haar angstig…
Waarom, waarom, waarom ...
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 669 't Licht is uit m'n ogen
't onbereikbare verlangen
duister sluipt nabij
in geest en lichaam gevangen
Geen emotie meer te zien
zelfs geen gevoel in mijn hart
't starre en koude in mij
maakt me onzeker, verward
De pijn keer op keer
't diepe verdriet
verstikt mijn geest
maakt bang en bevreesd
Ik wil dit écht niet
het gaat buiten…
eenzame mandragora
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 boven de starre mandragora
in vol naakt ornaat vergeten
bungelen gekloofde voeten
de laatste der gehangenen
eindeloos galgentouw schuurt
niet bereid tot knappen
blijft het schommelen duren
lang nadat leven vervloog
naamloos en onbekend
trotseert het lijk de weken
tot de wind dan moegetergd
ook de laatste gans verwaait
eenzame…
INGETOGEN EER AAN BREDA'S GROTE KERK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 Boogramen glanzen
om ruim, liefdevol geloof
zonder starre wet.
Gebroken beelden:
vergane eeuwen leven
opnieuw in mijn brein.
Onder gewelven
scheppen muurtekeningen
en schilderijen
het vloeiende samen-zijn
van oude en nieuwe kunst.…
ontkracht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 216 wat jaagt je door stormige zwarte nacht
doet je bijten van iedere rijpe vrucht
zonder ooit een boom te planten
zo hopeloos op weg naar je graal
nu alle mythes opgeblazen zijn
wat rest er te geloven
zoek niet in donkere hoeken
tussen spinrag en bederf
de honger in je oogopslag
hoe je uitzinnig feesten wil
danst met starre gestolde lach…
VERSTROOIEND TOCHTJE
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 'k Fietste op een frisse winteravond
over de lange eenzame landweg
volgde een kleine warme luchtwenteling
de oneindige troosteloze ruimte
had één starre droge ademtocht
maar een soepel balletneveltje
danste speels voor me uit
de gitzwarte akkerzee welfde gedwee
tegen de lilliputterboompjes van houtskool
bij de nòg grijze stramme westelijke…
Maaltijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 Alles wat in starre kluizen
wordt opgeborgen
eist ruimte op, steeds weer.
Geen kans om iets weg te sluizen,
wat er in zit,
verdwijnt nooit meer.
Ongepast, zoals de hele santenkraam
de dagelijkse gang verstoort.
Zoiets als een naam
die niet bij een gezicht hoort.
Elke trilling van het blad
eist aandacht op.…
Met de zalmen mee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 152 Jij hoort hier niet,
Zegt de getroubleerde
Geest in jou, jouw hand
Omklemt ongevraagd de mijne,
Terwijl je ogen me nietsziend
Aankijken, immers ze kijken mij
Niet echt aan, maar eerder voorbij,
Met de zalmen mee moet
Je gaan, zeg je, -
Je starre ogen fixeren mij
Om mij nooit meer los te laten,
Tegen de stroom in moet je gaan,…
Ter lome zee met slappe zeilen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 298 Ter lome zee met slappe zeilen
onder eenzelfde lamme zon,
en steeds het onveranderd-ijle
aan elke nieuwe horizon;
aldóor de dagen áldoor varen
een onverschill'ge avond toe,
en eindeloos het loom verzwaren
der lamme leden, hooploos-moe;
en nimmer, nimmer slapen mogen,
maar steeds naar horizonnen spiên
met starre en pijnlijk-sperrende…
Nuance
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 495 Respect verdien je door onderscheid
't Grote verschil tussen Goed en Kwaad
Mensen in tranen, van woede
Vele verward, geslagen
Maak het verschil
Men kan bij hoog en bij laag beweren
Vasthouden en -pinnen, dogma's vastgeroest
Starre lijnen
Strak gespannen
Maak het verschil
Milieu, ongeacht welk dan ook
Verdien vrijheid met liefde.…
vierkant verkracht
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 596 starre ogen geklonken in barre paniek
kijken mij aan ik schat behoorlijk ziek
het vooroordeel zeer ernstig gewogen
door een breed representatief publiek
ik bouw dit gedicht vanuit vierkant
omdat het mijn haarvaten raakt
het wordt wel steeds smaller
omdat mijn onvree bedaart
ik eindig in kalme vrede
zoals het God behaagt
hij schiep ooit…
Winter
gedicht
2.0 met 89 stemmen 12.046 Ik ben gestorven zonder het te weten
want anders had ik me toch wel verzet
en als een starre wacht voor 't raam gezet
zit ik dit bodemloos bestaan te meten.…
In limbo
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 105 Als achter ons de poorten sluiten
strijken we neer een ieder zwijgend
het stroeve licht ons lot beklijvend
in dit godverloren oord
we trekken soep van oude botten
staren elkaar in starre ogen
het is alsof wolken vonken stelen
uit onze kruinen, wijd geopend
weigert de nacht de zucht naar sterren
en sterven gebeden op dansend vuur
van vers…
Schoonpa wist het...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 400 hij had echt het idee
Dat zij zich wou verrijken
Hij zag niet de echte liefde
Tussen zijn zoon en die vrouw
Hij had zijn mening bepaald
En dreef haar in het nauw
Hij sloeg haar met woorden
Verweet haar iedere daad
Het heeft haar vele jaren
Tot in haar ziel geschaad
Ze had 'n ander moeten zijn
Ze was niet schoonpa's ideaal
Zijn starre…