Alle inzendingen

De toekomst verbergt zich als een kameleon -- in het zwartste zwart.…

haar ogen dansten te snel verloren hun fixatie als op een innerlijk bevel ik zag dat de rust nabij was want haar kleine overwinningslach had iets opmerkelijks dat haar rust had gebracht wij hebben later onze ontmoeting tegen het licht gehouden jouw rust tekent groen de enige kans tot verbinden met een alles of niets protocol…

jupiter hoog aan de hemel in het westen op een meidoornhaag vliegt een wit nachtvlindertje ineens middenin een overweldigende zoete kruidnagel- achtige geur wandelen onder een berk staat een egel wat op te eten hij laat zich rustig bekijken en neemt dan de benen door hoog gras en duikt dichte struiken in…

Aarde ademt zacht bomen fluisteren hun pijn stilte spreekt in rust Ik voel de aarde ademen onder mijn blote voeten, een trage hartslag, een fluistering tussen wortels en mos. Alsof ze stilletjes vraagt haar pijn te begrijpen— zonder woorden, alleen via het ruisen dat mijn ziel bereikt. De bomen buigen niet alleen voor de wind die hen kust…

Het comfortabel inslapen Start droomloze dagen Stopt het pijn verbijten Nachtenlang horen Naasten mijn adem, Gesnurk en gereutel Voelt men hoe ik me door Verdoving als dronken verzet Wanneer men mij droog legt Benomen door verbazing Zien de bezoekers mij Ontbindend in bed Alternatief Van een sprookje geen sprake…

De oorzaak van die storing? Onbekend. Maar iedereen wil dat natuurlijk weten, Gelukkig heeft de weervrouw kaas gegeten, En ons de ware reden ingeprent. Citroen of Knol?, zo vraag ik met een zucht, De oorzaak blijkt gewoon gebakken lucht.…

In vriendenkring drink ik de gouden wijn. In eenzaamheid ben ik bedroefd en ween. O arm aards dal, waar 't onbestendige standhoudt. Het beste is hier: altijd dronken zijn. ----------------------------------- uit: Omar Khayyam (1929)…

Op een recht, zwart kousenbeen, dunne rokjes opgeheven, dansend in de vroege regen en de tuin voor zich alleen, staan twee jonge appelbomen, 't witte bloed omhooggestegen, vlinder-hoofden wijd omgeven door hun aller-eerste dromen. Met hun smalle voet in 't gras, ingetogener en lomer staan zij later in de zomer na te peinzen hoe het…

Glad is de lucht als zilverhelle plaat, Waarover vlokkig grijs geschilderd werd, Met glans van licht uit eindeloze vert, Dat door de ruimte spelemeien gaat. ’t Vonkt door de droppels aan het rijs, dat staat Als stut op ’t tuinbed, staat bij boon en ert; Vonkt door de druppels aan ’t gewei van ’t hert, Vonkt door de droppels aan het schaap,…

ik stel mij zo voor ’n dichter in ’n kamer op ’n stoel aan ’n tafel de blik gericht op de ruimte in en buiten zichzelf met zicht op ’n raam of door de wisselende drang om op te staan tegen de tintelingen de ontwrichting van de wereld tegen ’n achtergrond van muziek of de schreeuwende stilte (waartegen ik niet…

vijf lichamen – vlammen die handen vastgrijpen en niet meer loslaten de aarde onder hen is groen alsof ze dansen op een begin nog voor taal, voor schuld voor schoenen hun huid is rood niet van zon maar van binnenuit – alsof kleur is gaan ademen en spieren geworden is ze draaien geen rondje ze maken tijd ze zijn klokken zonder wijzers…

ik bijt een dier uit de muur zijn poten zijn kromme lepels zijn bek vol knopen hij zegt niks maar spuugt geel ik lik blauw van het plafond de lucht smaakt naar ijzer iemand heeft ogen geschilderd op mijn knieën ze huilen zwart ik schreeuw een boom in rood geen wortels, alleen vingers die grijpen naar mijn oor en alles beweegt…

Het zwijgen dat zonder oogopslag over de tafel kruipt Het tafellinnen dat krimpt onder een omgevallen glas De gekalkte muur die zonder klacht een huisvlieg ondergaat De robuuste tafel die gelaten dit stilleven draagt…

Wereld, Geloof niet in de grote leugen van een Palestijnse ministaat met een bevolking vol trauma’s en een buurman die hen haat Nu al overbevolkt, verhakkeld, afgesloten van de zee is zo’n staat een waanidee Palestijnen, Laat de Westoever en Gaza zonder strijd aan Israël Emigreer naar broederlanden Verlaat zonder wrok uw hel Broederlanden…

Er wacht mij een apk niet van mijn auto die heb ik zelfs niet maar van mijn benen mijn eigen vervoer en dan met name van de knieën zijn die nog te onderhouden? mijn geest is gewillig maar ik voel het vlees wordt zwakker straks zwalk ik over de weg mijn APK station is HET MARNIX, Amsterdam centrum van beweging ik ga nu op weg met…

Nee, niks. Je ziet er niets van. Je zou niet zeggen dat er wat achter zit. Dit heb je mooi gedaan. De kunst van het verbergen. Komt echt door jouw grondverf. Je hebt het basic aangepakt. Noodzaak dwong je naar deze materie. Het ziet er bijna onschuldig uit! Er heeft niets opzienbarends plaatsgevonden. Is je geweten ook schoongewist? Leef…

Jij — ja, jij — hierzie : de "Sterrenhand", golfbreker over water. Ha! Ademtochtsonnet, laat die woordenstroom nu maar komen, vers na vers, niets dan woordzucht! Krekenbrekershoofd, na de inktzeeletters op het niets — behalve sporen van de strijd, wat blijft er dan nog over? Klankenhamermuurbreker, gewrocht in tijdshand — hoe…

Natuurlijk kook ik weer, al houden we dat graag -- altijd bespreekbaar.…

De stad ontvouwt zich bij dageraad— een bon die kronkelt uit de tanden van een taxi, jouw stem een inbeltoon in mijn keel— elke ster een wachtwoord dat we vergaten te wijzigen. We verzamelen excuses als browsertabs, laten ze gloeien tot het scherm zwart wordt. De maan sleept haar cursor door de baai— klikkende golven. Jij…

Vandaag bezoek je jugendstil portretten de jugend waar je gisteren nog was je school met de lokalen achter glas terug in de tijd met andere jonge Letten dan hou ik straks de hele nacht de wacht opdat je zonder zorgen kunt gaan slapen geen hond die jouw mobieltje weg kan kapen ik heb jou een hoog hemelbed gedacht al scheiden ons helaas…

Steeds meer tonen voegen zich toe Aan het overvloedige vogelorkest Een mummiedonkere spons wist hoe- Genaamd het licht uit vanuit de West Een vaag gonslandschap nabroeiend Waarin de wind allengs haar adem stokt Dompelt elke keer weer onvermoeiend De zon kopje onder in een inktpot. Telkens een nocturne van coïtussen Ontspint zich daarin…

het trio heeft mijn stukjes leven gestolen en ze geleefd zoals ik met de mij toegemeten tijd zou willen doen hartfalen.. functie linker gedeelte hart 25% met die 25 procent moet het hele lichaam op een fraaie manier onderhouden worden met door mij gekozen oefeningen uit het bewegingsarsenaal de woede daarover heeft langzaam gestalte…

boerderijen met gulle hand over het oude land uitgestrooid een beekje een hooiberg een tractor in de verte koeien vredig zonder doel van het ene hier naar het andere op het centraal station fiets gejat en nee ik heb geen euro is er gelukkig weinig meer van te merken ------------------------------------ uit: 'Planeet jeugd', 2003…

meer dan een zin van zeventien lettergrepen over drie lijnen…

Wanneer het lente worden zal? Reeds bloeit de vlier en ritselen de gronden, De trage beken krijgen duizend monden... De lente, lente. Wanneer het lente worden zal? Aan strakke lucht een helle ster gaat lopen, De heide legt een blad van purper open, .. . De lente, lente... Wanneer het lente worden zal? Hoort gij de nacht? de schemering…

Zowel in Spanje als in Portugal Was heel de maatschappij ineens ontwricht: Geen internet, geen trein, geen bus, geen licht Vanwege een enorme stroomuitval Ben ik daarom zo laat hiermee? Nou nee, want Ik ben wel op vakantie, maar in Zeeland…

De vader bewaakt zich als een fort Een bastion van spanning en van dreiging Mijn pijlen buigen krom Nog voor ze zijn geschoten Mijn boog is reeds verdord Nog voor hij is gevormd En zinnen breken af Nog voor ze zijn gesproken Mijn woorden zijn te kort Om vader te verstoten…

Rafels heten ze in het jargon maar wat is 'yolo' in een mensbestaan van opstaan denken al doend verder leven als onvolmaakte versies van onszelf in chaos met z'n retro rituelen regime van eten wassen overleven in schuilkelders gespeend van maan en zon... morgen gezond weer op zegt sonja barend een liefdevol refrein tot in…

Grillig eindigen aprilvissen de meimaand die wil herbeginnen Arbeit macht Frei oorlogen herdenken de bevrijding met goede werken Belgische Paasakkoorden bindend de vrijheid verslinden Herstelbaarheidsindex nu van kracht potje breken potje betalen de luchtledigheid in 't verwoorden de mond toesnoeren Grootkapitaal onderbelast…

in de wachtzaal van de tijd vertikt de klok teken aan de wand met vaste regelmaat de uren en wij die wachten wij kijken naar de klok ze tikt zo luid zo schaamteloos in onveranderlijke takt wij wenden onze blik af en wachten verder nu op het ritme van ons luid kloppend hart…