50 resultaten.
IS HET WAKEN, IS HET DROMEN
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.834 Is het waken, is hert dromen
Heimlijk zuchten, vurig minnen,
Dwaas de driftenstrijd des levens
Alle stond te herbeginnen?
Bang te blikken als een weekling
Naar de wenken heurer ogen,
Of te dwalen, droef te peinzen:
Word, ach, word ik niet bedrogen?
Is het waken, is het dromen,
In de roes der vlammenkussen,
’t Manlijk handlen, ’t krachtig…
O, kom, mijn liefste!
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.265 Wat heb ik vaak zo droef geschreid
in eenzaamheid:
Kom in mijn armen,
blonde meid!
Uw bijzijn geeft mij zaligheid:
Kom in mijne armen!
Gij, die van mij zo wordt bemind,
mijn aardig kind,
o, kom mij kussen,
als de wind,
die kussend ook de bloemen vindt!
O, kom mij kussen!
Want waar ik dromend henen ga,
of waar ik sta,
ik mis…
De liefde gaat niet henen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.138 Met mijne jeugd zijn eveneens verdwenen
De zangen van het zoetste minverlangen;
De liefde ging daarom van mij niet henen:
Zij blijft mij aan de warme boezem prangen.
Door teedre dromen wil ze mij verleiden,
Mij de ogen sluiten voor het aardse streven;
Doch van de rede kan ik mij niet scheiden,
Die wikkend weegt het wel, het wee van ’t leven…
Wie is er in mijn huis geweest?
poëzie
2.0 met 11 stemmen 1.512 Wie is er in mijn huis geweest?
Een man, die zegt dat hij geneest;
Maar, ach, zijn zeggen mocht niet baten:
Hij heeft mijn kindje dood gelaten.
De moeder liep al huilend rond;
Ik blies, helaas, in ’s kindjes mond;
En meende nog aldus het leven
Aan ’t dode schaapke weer te geven.
Ach, wist ik, wist ik, wat ik deed?
Ik voelde niets dan bitter…
Ik zong zo menig minnelied
poëzie
3.0 met 9 stemmen 957 Ik zong zo menig minnelied!
Dan zag ik naar de mensen niet…
Want toen ik henwaarts heb gekeken,
Verstomde ’t lied voor hunne valse streken.
De daad voor ieder schoon gedacht,
Daar heb ik altijd naar getracht;
Maar toen ’t gedacht begon te schijnen,
Moest het weldra voor dom geweld verdwijnen.
Een eedle ziel in elke borst,
En troost aan…
O, gij voor wie de driften zwijgen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.403 O, gij voor wie de driften zwijgen
Wanneer de droppels door uw borst
Als door een doek der liefde zijgen
Ter lessing van des kindjes dorst,
Wat zijt ge schoon en opgetogen!
Iets zoets ontstraalt uw dromende ogen,
Iets, dat getuigt hoe gij geniet,
Iets, als in de oge der gazelle,
Wanneer zij in de klare welle
Met lust zich weergespiegeld ziet…
De liefde is nog niet henen.
poëzie
3.0 met 10 stemmen 984 Gene wolken drijven, gene zonne schijnt,
Slechts nevels klimmen en dalen;
Ik zoek naar een beeld, dat gedurig verdwijnt,
Ach, zal ik het nooit achterhalen?
Zo trouw heb ik aan de liefde gedacht,
Ze is mij als de zon ééns verschenen;
En toch verkeert mijn gemoed in de nacht,
En nog is de liefde niet henen.
Want wat er ook nevelt in mijn gemoed…
Al die willen te kapen varen
poëzie
3.0 met 22 stemmen 1.920 Al die willen te kapen varen
Moeten mannen met baarden zijn.
Tartend stormen, strijd en pijn,
Wild als de baren!
Vliegend als schuim over de zee,
Mannen met baarden, die varen mee!
‘t Mastje te schrapen en kabels te scheren,
Stuurman, de kapers vervloeken die stiel…
‘t Scheepje te teren en zeilen te smeren,
Hale de duivel dan liever onz’…
Kom, lieve mei.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 272 Kom lieve lente, tover
de bomen weder groen,
dan kan ik, onder 't lover,
een wandelingske doen.
Laat weer aan 't beekje groeien
de kleine violet,
ik zie zo geerne bloeien
wat zedig is en net.
't Is waar, de winterdagen
verschaffen ook plezier,
men kan door 't ijs dan jagen
in tomeloze zwier.
Maar de arme mensen strijden
zo…
Liefde.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 559 O, Liefde, stroom van wellust, die als een zonne blaakt,
die zelfs de wreedste wilden zo zacht als englen maakt,
die bloemen mild doet bloeien uit ene barre grond,
en toverzang doet stijgen uit 's mensen hert en mond,
o, liefde! die een moeder aan elke stervling gaf,
gij zweeft als 't eeuwig leven op 't alverslindend graf.
Hij die u…
Een dichter.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 563 Geen kroon bevlekt zijn machtig hoofd.
geen scepter houdt zijn hand;
hij wordt nochtans geliefd, geloofd,
in 't schone vaderland.
Wat geeft hem koningschap en macht,
naar goud heeft hij geen dorst;
wat is de ster, bij zonnepracht,
bij hem, wat is een vorst?
Hij heeft zijn lief, hij heeft zijn lied,
zijn volk, zijn vaderland;
hij…
Ik ben wat grof.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 373 Ik ben wat grof en ongeslepen,
ik spreek het Vlaamse hert rechtuit,
ik ken ook gene Franse knepen,
waarmee men hier de burgers snuit.
Nochtans de blijdschap is mijn leven;
en waar men zingt een vrolijk lied,
daar durft mijn zang ook medestreven,
daar zwijg ik niet.
En spreek ik tot de lieve schonen,
ik zwem in genen frasenvloed,…
Vonkelt er een straal der zonne
poëzie
4.0 met 3 stemmen 239 Vonkelt er een straal der zonne,
lachend in het hart der bronne,
borr’lend zingt ze in heilige wonne:
liefde, liefde zoet!
Kom, terwijl die zielestralen
van het liefke in mij dalen,
zal ik moedig haar herhalen:
liefde, liefde zoet!
Hebt ge, kind, de straal der minne,
‘k voel in mijne ziel en zinnen,
d’eeuwige bronne voor u…
Heisa.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 298 Heisa, lustig moet men zijn
bij gezang en koele wijn,
want waarom toch beven?
lach de duivel in 't gezicht,
vrees de schaduw noch het licht
en bemin het leven.
Nu welaan! alleen de vreugd
kent geen list, vereer de deugd
en durf 't goede wagen;
want wie lustig is, is braaf
en blijft nooit gelijk een slaaf,
't juk der smert verdragen.…
Zoete kussen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 216 Voor hare venster bloeien rozelaren,
en wil zij dat ik heimlijk haar kom kozen
dan smijt ze mij twee purperrode rozen.
Twee purperrode rozen mij verklaren:
twee purperrode lippen zijn zo smachtend,
twee purperrode wangen zijn u wachtend.
Ik ga en kan geen zoete kussen sparen,
ik geef er veel om 't liefje te verblijden,
ja, meer dan dat men…
Wiking Harald
poëzie
4.0 met 1 stemmen 374 Stout strandt de Wiking Harald
Op Vlaandrens grijze kust,
Met zijn ontembre Noren,
Op goud en wijn belust.
Doch Vlaandrens Grave, Baldwin,
Nog jong, reeds wijd vermaard,
Toont ras zijn heldendaden,
Zijn kloeke Vlaamse aard.
Hij rent door Vlaandrens wouden,
Springt over stronk en gracht...
Hij houdt op Vlaandrens duinen,
Met ijzren…
Arme droeve tijd.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 310 Zij was liefdevol en fris
als een verse kriek;
niet te wulps en niet te nis,
niet melancholiek.
Neem een vrijer, zei ik haar,
wie ge uw herte wijdt.
- 'k Vrees, zo sprak ze, geen gevaar,
want ik heb nog tijd.
Hij was struis, gezond en kloek,
rein van ziel en lijf;
nooit liet hij zich op de zoek
voor een vroom bedrijf.
Neem een liefke,…
Huiverig oord.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 257 De bloemen, die slank daar rijzen,
zijn bleek gelijk de dood;
ene enkle staat in 't midden,
als bloed zo vurig rood.
Doch kuste haar niet de zonne:
nooit zag zij die stralengloed,
de bloeme is de aarde ontsproten
en die dronk mensenbloed...…
NOORDZEE
poëzie
4.0 met 1 stemmen 443 Wie kust er zo driftig der duinen zand?
Wie klotst er zo blij, zo juichend aan 't strand?
Wie geeft er ons zout in het bloed,
En moed in het krachtig gemoed?
Hoezee! dat is de Noordzee!
Hoezee, dat is de Noordzee,
De zee van Nederland!
Wie omsluit in ene heilige band,
België, Nederland, old merry England?
Wie stuurt hun volk de wereld…
Licht zij uw geest.
poëzie
5.0 met 4 stemmen 532 Licht zij uw geest, dan is u alles licht!
De vreugde speelt dan op uw aangezicht,
gelijk de lentewind op geur'ge bloemen;
ge voelt u moedig, vrijgezind en sterk,
gij onderneemt en eindigt reuzenwerk.
Licht zij uw geest, dan moogt ge op wijsheid roemen.
Kloek zij uw zin en immer rond en recht,
dan buigt ge uw hoofd nooit als een lage knecht…