Koude extreem volle supermaan in december nachtelijk hemellichaam planeetwachter coryfee in zonneschijn, kristallen op de ruiten verdonkeremanen. Duistere dagen asgrauw op de urne van Fleur ons hondje ontvlamt een theelichtje, afbeeldingen van verwanten ,dieren, vrienden die overleden zijn, krassen... zonnige stralen druppelen neer, bloeiwijze…

de warme kleuren van de herfstboom zijn de stervende kleuren van het verval maar in diezelfde herfstboom zit de belofte dat de geboorte van het prille groen ooit weer komen zal…

In het woud waar schaduwen zweven, waar oude stammen adem halen, Laat het zonlicht de kruinen leven en kleurt de morgen met gouden stralen. Een rivier kronkelt door het veld en draagt het glanzen van de dag. Langs de stenen worden verhalen verteld, op een fluistertoon die blijven mag. Vogels stijgen hoog in het blauw, hun vleugels raken…

Lint van helder blauw versiert het groene landschap vloeit zacht naar de zee Langs de rivier fluistert het glinsterende water zacht, een echo van gedachten die ik niet kan vangen. De wind streelt mijn huid als herinneringen, en alles lijkt tegelijk dichtbij en ver weg. De bomen buigen mee met een geduld dat ik zoek, hun schaduw tekent…

De schoonheid voorbij, ik volg je in de stilte, woorden breken af, mijn hart blijft zonder antwoord, en jij ....gaat altijd voorbij!…

Een oude eik houdt stand, waar het pad zich buigt in stilte. Wind gaat door zijn takken zoals jaren door een hart. Er is geen woord meer nodig hier. Alleen het ritselen van bladeren, het zachte vallen van het licht — en in zijn schaduw ademt tijd, onzichtbaar, maar aanwezig. Alsof de wereld luistert ...!…

Weerbarstige oktoberdagen eerste bladeren vallen in 't rond windvlagen, stormgevaren takken breken af Tochtig is de trek, 't afkoelen van de aarde weersveranderingen en kortere dagen Noord-Zuidverbindingen bij valavond magnetische velden en sterren om zich te oriënteren 't verzamelen voor "De Grote Trek" afhankelijk van de soorten fragmentarisch…

voor dag en dauw loopt ze naar het meertje in het bos ze staart in het water luistert naar het zachte geklos nadat de wind het water heeft gekust komen de rimpelingen zachtjes weer tot rust en in de stilte laat ze langzaam haar gepieker los…

Gedachten wiegen wolken glijden door de lucht ik adem rustig De hemel strekt zich uit, wolken ontvouwen zich en lossen op in eindeloos blauw, hun vormen glijden mee met de adem van de wereld, en ik voel hoe mijn gedachten meedeinen, licht en open. Zon breekt door zilvergrijze sluierlagen, licht streelt mijn huid, dringt diep door in mijn…

Huismus in de heg, tussen zon en schaduwspel, pikt veel zaadjes weg, Uit een potje klaar gezet, draagt de dag ... in zijn snavel.…

Jullie dachten sterk te zijn, of slim, maar ik lach hard om jullie macht, ik slik plastiek en spuug het zacht, en keer je trots weer om in schim. Je steekt me vol met rook en troep, ik hou me stil, maar tel mijn uur, en sla terug, zo wild, zo puur, een orkaan die huilt als strijdersroep. Geen doetje ben ik, hou je vast, ik breek je stad…

Vlinder spreidt vleugels zonlicht weeft door zachte lucht tijd stroomt in stilte Woorden glijden als een stille stroom over de rivieren van mijn denken, waar gedachten zich nestelen als zaden in rijke aarde en wachten tot ze rijp zijn om in hun eigen tijd te bloeien. Zoals de oude boom haar takken spreidt naar het pure licht dat langzaam…

De zee omringt me Doordringt me Kom, zegt ze Laat me je omarmen Kom hier, liefje Verdrink in me Laat me je verwarmen…

Ik hou van het leven Al gaat het nog zo snel voorbij. Hoe zal ik het zeggen? Vraag mezelf: “Wat is het.” Waarom is het wat het is? Ik wil er mijn vinger op leggen. Het lukt me niet. Want het leven is overal. Overal is het in zicht In de mussen op het terras. In de kat die stiekem komt kijken. Zijn groene ogen nieuwsgierig op mij gericht…

Wakker worden, opstaan, lachen en een glimlach. Het zonnetje dat mooi schijnt. Dit alles is onbetaalbaar. Het is het leven wanneer je kunt opstaan en glimlachen naar het leven.…

Stil bos ademt mee zonlicht raakt mijn open hart ik word weer heel zacht Ik loop traag door het gras, de wind strijkt langs mijn huid. De bomen ademen rustig, hun takken vertellen verhalen. Vogel roept iets wat diep in mij weerklinkt, en ik word stil alsof de wereld even wacht. Zacht zonlicht valt gefilterd, vloeibaar goud door het groen…

Uit het ei ontsproten pril gekipt van in 't begin te vroeg uit het nest gevallen d' ouders vinden hun jong niet meer Opengespert met zijn snavel te klein om te vliegen snakkende naar ouderliefde bleef het eenzaam en alleen De tijd, mijn machteloos toe kijken hoe het leven weg kwijnt. Zijn bekje bleef open, hongerig kwam het,ontredderd…

Mijn vriend en mijn vriendinnen weten altijd wel welk weer het wordt, wanneer En zus weet altijd welke code, elke keer, een gele of een rode Aan de hand van die voorspellingen af te spreken te wandelen, samen te zijn, voor vertellingen En ik, ‘k kijk geen tv, noch naar het weer, ‘k Kijk naar de lucht, hoe blauw, er wolken, laat…

Zonlicht op water stilte draagt mijn zachte hart wortels diep in rust Ik wandel door het woud, waar het zonlicht teder danst op waterrimpels, raak alleen wat zich openstelt — mijn tere hart voelt stilte als een zachte stem die mij optilt nog vóór het woord. In de adem tussen de bomen vind ik rust, een stille kracht die mijn ziel omhult…

Mistroostigheid behoeft geen kleur, een kleed van zilverdoem bedroeft een wilgenkant die zwijgend zinkt in dicht verwaterd land de stilte weegt vervaagt het al omfloerst en leegt tot daar een vogelvlucht wit opduikt uit de grijs vermiste lucht meeuwen zwenken, hangen alsof ze naar harmonie verlangen ze hijsen zeilen op de plas…