1 O ongelijkbre Stedenmaagd! Wier trots een grootser hulde vraagt Dan de offers door twee watergoden, - Het paar dat u zo willig draagt, - Om strijd en knielende aangeboden; Hoogmoedige! wier blik niet rust Op 't lommer van de dubble kust, Of 't vlak der zaamgevloeide stromen, Wijl ge uit het blauwende verschiet De grijze Oceaan…

23 april 1564. 1 Geen poëzie als die van 't moederharte, Wanneer ze bij de wieg haars eerstlings zit, Niet zalig door vergetelheid van smarte, Gelukkig wijl zij mijmrend dankt en bidt! Hoe was ze uw deel voor lange reeks van jaren, Aan Avon's boord, gij bleke jonge vrouw! Die 't venster uit het landschap in mocht staren, Die droomde…

Vrij gevolgd naar H.W. Longfellow. Uit de hut des negers rezen Aan d' Ohio-stroom bij nacht Liedren als Jehova prezen, Toen Hem Isrel offers bracht; En mijn voet gleed trager voort Door het statig sluimrend oord. Luide zong hij Davids Psalmen, Schoon in slavenboei gekneld; Luide zong hij zegegalmen Van de koninklijke held;…

Onder vriendendak gezeten, Bij een beker oude wijn, Mag de vreugde gastvrouw beten En de zorg vergeten zijn; In toasten en zangen, Herhaald en vervangen, Geve 't harte zich lucht! De dweper moog' klagen... In d'opgang der dagen Is 't leven genucht! Alles bloeit voor 's jonglings schreden; Muzen dalen op zijn stem; 't Lot…

Het mildste zonneschijntje Verleent het landschap kleur Noch geur, Als ‘t gulden Rijnsche wijntje, De roemer, dien ik beur; - Wie zou druilen, Wie zou pruilen, Die ‘t zag blaken, En mocht smaken? ‘k Roep tot morgen Vaarwel aan mijn zorgen, Als ik druiven-zonlicht speur! Hoe lokt het uit mijn vedel, - Veel bloempjes draagt in Mei De wei…

Hebt gij nooit de starende ogen, Uit de schaduw der vensterbogen Onder ’t schitterend kronenlicht, Op een maagd, wier lieflijk bloeien Heel ons harte deed ontgloeien, Dol van minnenijd gericht? Voeldet gij uw bloed niet jagen, Als een ander haar dorst vragen Tot de ongestuime wals, En het: ‘ja’ vloog van haar lippen, Zij de tengere vingertippen…

Er was rouwe op het huis, Er was rouwe in de kluis, Toen de Heer ons gebed had verworpen; Want zo lang als hij leed, Ging een biddende kreet Als een offerand op uit de dorpen. Toen de doodsmare kwam, Zie, mijn wangen zijn stram, Maar ik schreide als het kind van mijn kindren! In der schamelen nood…

Wat leide ik toch een leven, Het prinsjen van de buurt! Mijn stok is bruin gewreven, Mijn kooi is glad geschuurd, En ik kan klontjes krijgen, Voor 't praten en voor 't zwijgen. Ai! Lorretje Kaporretje, Kapoe, kapoe, kapoe, Houd mij je bekjen toe! En zou ik mij dan storen Aan 't smalen van dien knaap, Die…

Het mildste zonneschijntje Verleent het landschap kleur Noch geur, Als 't gulden Rijnsche wijntje, Den roemer , dien ik beur;- Wie zou druilen, Wie zou pruilen, Die 't zag blaken, En mogt smaken? 'k Roep tot morgen Vaarwel aan mijn zorgen, Als ik druiven-zonlicht speur! Hoe lokt het uit mijn vedel,- Veel bloempjes draagt in Mei…

Macheld had wel horen luiden, Wat of vensterkens beduiden Die des avonds open staan; Maar een weinig frisse koelte Was zo welkom na de zoelte. En het hare stond maar aan. Ook scheen 't zuchtjen louter weelde, 't Zij het schalks haar boezem streelde, 't Zij het suisde in 't blonde haar; Echter wuifde 't uit het lover IJlings meer dan…