Poëzie van Felix Timmermans

1886 - 1947

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 15):

Met U zijn er geen verten meer

Met U zijn er geen verten meer
en alles is nabij.
Des levens aanvang glinstert weer,
geen gisteren en geen morgen meer,
geen tijd meer en geen uren,
geen grenzen en geen muren;
en alle angst voorbij,
verlost van schaduw en van schijn,
wordt pijn en smart tot vreugd verheven!
Hoe kan het zo eenvoudig zijn!
Hoe kan het leven Hemel zijn,
met U, o kern van alle leven!

Adagio (1947)

Schrijver: Felix Timmermans
Inzender: Redactie, 23 aug. 2020