110 resultaten.
De avond is gekomen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 4.259 Het licht werd weggenomen,
Dat over de aarde lag.
Reeds duisteren de bomen -
De avond is gekomen.
En 't was nog klare dag!
De zon had hare stralen
De rijpe zomernoen
Rechtstandig neer doen dalen,
Met oogsten en binnenhalen
Had ik nog veel te doen.
Toen is mijn zon gezonken
Voor goed en onverwacht,
De bleke sterren dronken
Het hemellicht…
Heimwee
poëzie
3.0 met 53 stemmen 5.558 Ik voel mij als een kindje,
Dat 's zomers buiten logeert,
En alles heeft, wat haar hartje,
Haar kinderhart begeert.
De lieve, rijke gastvrouw
Geeft uit haar overvloed
Het kindje daaglijks bloemen
En vruchten, rijp en zoet.
Ze geeft haar kostbaar speelgoed,
Daar speelt het kindje mee,
Vertelt haar mooie sprookjes
Van…
Doodsnadering II
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.061 Mijn uren gaan voorbij gelijk het zand,
Dat langzaam door de dichte vingers vliet
En wegvloeit uit de vastgesloten hand;
Als water, dat ik dronk, maar proefde 't niet.
Ik weet niet of zij bitter zijn of zoet,
Ik weet niet, of het zachtkens in mij schreit,
Of in mij lacht - het zingen van mijn bloed,
Het klinkt zo stil, en 't ver geruis zo zoet…
Kinderogen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.708 Steeds zien uit een kindergezichtje
Twee droevige ogen mij aan,
Heel stil en geduldig. Ze vragen,
Een vraag, die ik niet kan verstaan.
Waarom, o kinderogen!
Waarom uit dat bleke gezicht,
Dat bleek en onschuldig gezichtje,
Die blik op mij gericht?
Ik kan u geen antwoord geven.
Ach zie mij zo vragend niet aan!
Gij wekt in…
ALS NOVEMBER IS GEKOMEN
poëzie
3.0 met 28 stemmen 5.097 Als november is gekomen
En de regentijd breekt aan,
Als de bomen in de laan,
- Ach, de bladerloze bomen! -
Om de glorie, hun ontnomen,
In de mist te schreien staan,
Als november is gekomen,
En de takken traan op traan
Op de vochte grond doen stromen,
Waar de bladerkens vergaan
Na hun goude' oktoberdromen
En hun korte vrijheidswaan -…
Herfst
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.145 Vreemd, dat boom en tak zo stil staan
In het gouden licht vandaag,
Dat de bladertjes zo stil gaan,
't Een na 't ander, naar omlaag.
Dat het zonlicht zo voorzichtig
Door de ijlheid straalt van 't lof,
En het groene blad doorzichtig
En veel eed'ler maakt van stof,
Dat het windje in de twijgen
Zo behoedzaam gaat te werk
En alleen…
Oktober
poëzie
3.0 met 37 stemmen 5.500 De blaadjes waaiden
Langs alle wegen,
De blaadjes draaiden
In kringen rond -
Ik liep te drentelen
En kwam ze tegen,
Ik zag ze wentelen
Over de grond.
Het was oktober,
Wanneer de blaren,
Rood als rood koper,
Of geel van kleur,
In dichte scharen
Neer komen strijken -
Ik liep te kijken
En snoof de geur.…
Ik droomde en zag een vrouw die sprak en liep
poëzie
2.0 met 11 stemmen 3.596 Ik droomde en zag een vrouw die sprak en liep
En als een wakende haar arbeid deed;
Doch als men in de droom de dingen weet,
Zo wist ik vast en zeker, dat ze sliep.
En 'k vroeg mij, of ik uit een slaap zo diep
En vreemd de vrouw moest wekken met een kreet?
Of wachten tot een prins ze ontwaken deed,
Die met een kus de slaapster wakker riep?…
Het zonnespectrum
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.106 Ik hield een prisma in de hand
En wierp een schijnsel op de wand,
Dat, schoon het zonlicht, doorgaans wit,
Uit zijne aard geen kleur bezit,
Zo velerhande kleuren droeg,
Dat ik mijzelve, peinzend, vroeg,
Hoe toch dit klaar, doorschijnend glas,
Dat zelf volkomen kleurloos was,
Al deze kleuren scheppen kon
En halen uit het licht der zon.
Het…
MOED
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.409 Geef mij de moed om onrecht te onderkennen,
Ook waar 't door eeuwen van gebruik gewettigd wordt,
De vaste wil aan onrecht nooit te wennen,
Ook waar de macht, het weg te nemen, schort.
Doch zo ik spreek, het zij geen laf opstandig klagen,
En waar ik zwijg, 't zij nooit, verwonnen door de tijd,
Indien ik licht mijn leed en dat van…
Bedroefd
poëzie
3.0 met 29 stemmen 6.328 Leg zachtjes de hand op mijn voorhoofd
Bedarend, stil en koel,
En druk haar tegen mijn slapen,
Waar ik de pijn gevoel.
Uw grote, witte handen
Bezitten wonderkracht
Leg daarom Uw hand op mijn voorhoofd
En druk mijn slapen zacht.
Blijf zwijgend bij mij zitten,
Stil zonder woord of vraag.
Ik ben niet ongelukkig,
Ik heb maar wat hoofdpijn…
In het hooi
poëzie
3.0 met 34 stemmen 2.669 Ik lag in het hooi,
De hemel was mooi,
Mijn bed zacht en goed,
En het geurde zo zoet.
Ik keek met een zucht
Van genot naar de lucht.
Mijn geluk was als dat
Van een spinnende kat.
En ik dacht: Zo meteen
Moet ik op, moet ik heen -
Maar ik weet nog niet, hoe
Ik dat kan, ik dat doe.
Als nu spelenderwijs
Mij de Man met de Zeis
Had gemaaid…
Een verjaardag
poëzie
3.0 met 21 stemmen 1.259 Nooit hebben de rozen zo schoon gebloeid,
Nooit zag ik de hemel zó blauw,
Nooit was het gras zó blij getooid
Met diamanten van dauw.
Ik had een rose kleedje aan,
En stond bij 't struikgewas.
Een vogel zong een lied. Hij dacht,
Dat ik een roosje was!
Nooit heb ik het veld zó onrustig gezien.
Ik liep door het golvende…
DIE MIJNS HARTEN VREDE ZIJT
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.397 Die mijns harten vrede zijt.
En de enig ware ruste,
Reine bron van klare lusten,
Zuivre zon van zaligheid -
Laat mij willen en niet willen,
Wat Gij wilt en niet en wilt,
Blijde gaande door het stille
Leven in uw vree verstild.
Buiten U is niets dan strijd,
Niets dan moeiten, niets dan zorgen -
Laat mij, in Uw rust geborgen,
Slapen…
Herzliebster Jesu, was hast du verbrochen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.317 Noem de overtreding mij, die Gij begaan hebt,
Het kwaad, gekruisigd God, dat Gij gedaan hebt,
Waaraan Uw volk U schuldig heeft bevonden,
Noem mij Uw zonden.
Gij wordt gegeseld en gekroond met doornen,
Geminacht als de minste der verloornen,
En als een booswicht, die zijn straf moet dragen,
Aan 't kruis geslagen.
Zeg mij, waarom…
Ik kan niet anders...
poëzie
3.0 met 30 stemmen 3.459 Ik kan niet anders dan mijzelf belijden,
Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit,
Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden
En smart te zingen, dat de oningewijden
Niets horen dan een lieflijk geluid...
Ik kan niet anders dan mijzelf belijden,
Ik spreek mijzelf in al mijn liederen uit.
Ik zou wel graag van andre dingen spreken,
Maar,…
Diep in mijn leven is een heiligdom
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.849 Diep in mijn leven is een heiligdom
Waar niemand toegang vindt, waar mijn gedachten
Niet binnen durven gaan. Als ik met zachte,
Bevende schreden langzaam naderkom,
Dan hef ik wel de ogen naar het dicht
Gordijn en strek de handen vol verlangen,
Maar grijp de plooien nooit en in mijn bange
Handen verberg ik wenend het gezicht.
Ik durf niet…
Deus Caritatis
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.257 [Mijn leven is doorwrocht van deze
sterke genade dóór en dóór
Rabindranath Tagore]
Mijne begeerten stijgen,
Mijn wensen velerlei,
Tot U, maar met Uw zwijgen
Bewaart en redt Gij mij;
Wat ik van U ontving,
Of van U zal ontvangen,
Ge ontzegt mij mijn verlangen
Met harde weigering.
Of 'k drentelend mijn dagen
Verdoe in 't…
Onrecht
poëzie
2.0 met 11 stemmen 3.196 Die een roeping heeft in 't leven,
Hij moet onrecht kunnen dragen,
Want dat is de toets des Heeren,
Of ge Hem zoekt, of u zelve.
Zo ge alleen u zelve liefhebt,
Als een vonk, die in 't kruit valt,
Zo verwoestend en verterend,
Valt het onrecht in uw ziel.
Zo ge uw zaak en die des Heeren
Liefhebt, die ten strijde u opriep,
Maakt het onrecht…
Pelgrimsreize IV
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.946 Prinses van hoge geboorte,
Stond ik voor de poorten,
Verlangende binnen te gaan;
Ik droeg een kroon op de haren,
Ik had een slepend, zware
Purperen mantel aan.
Ik wist niet, tot wie mij te wenden,
Ik was een onbekende
In het vreemde land;
Ik smeekte: `Laat mij binnen!
Laat mij als dienstmaagd binnen!'
En klopte met bevende hand.
`Ik…