45 resultaten.
De bruid
poëzie
3.9 met 22 stemmen 6.767 De lucht, over de jonge dag,
Was helderder dan ooit.
Iets ongewoon-verblijdends lag
In weide en veld gestrooid.
De torenklok zong, wat ze kon,
De vlaggen staken uit:
De bruigom was de lentezon
En Holland was de bruid.
Ze was des morgens opgestaan,
Een ranke, frisse meid.
Ze deed haar gazen sluier aan
van dunne dauwigheid.
Ze stak zich…
De Paarden
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.496 In 't Zuiden, in Zuid-Beveland,
waar over alle dijken,
waar dicht over de waterkant
de neveldiepten wijken,
Waar zich tot aan de horizon
de regelrechte lanen, -
zover, zover ik volgen kon, -
een schemerdoortocht banen,
Heb ik in het vergeelde gras,
in wat alom verdorde,
in wat alom verschrompeld was,…
Augustus
poëzie
3.5 met 10 stemmen 1.083 Zwijgend lover hangt te dromen,
van geleden jeugd vermoeid.
Kleurentrossen, moegebloeid,
schuilen onder lommerige bomen,
zwichten om de volle vracht
zwaargedragen levenspracht.
Brede schaduws komen glijden,
groeien, wolken volgend, aan, -
heel de wijde groene baan
zeilend af der weelderige weiden:
zachte vaart, door niets gestoord…
De zon
poëzie
3.9 met 7 stemmen 1.321 Lieve meid, de lucht is dronken,
want die schandelijke zon
heeft een wonderwijn geschonken
uit de hoge hemelspon
en opeens – aan alle zijden -
van die lichte toverdrank
staan de wegen, staan de weiden
tot de polderboorden blank.
Uit de kruinen, langs de stammen,
door het diep verwonderd woud -
dat de grove schorsen vlammen -
druipt het…
Het Dansende Meisje
poëzie
3.5 met 14 stemmen 1.639 Alleen met de overschenen wemeling der golven,
met die langdeinende bewogenheid alleen,
onder de volte van het middaglicht bedolven,
en met de bodemloze ruimte over zich heen. -
met de onafzienbaarheid alleen, die van haar voeten
tot aan de horizon onrustig is en glanst,
en met de wind alleen, en met de wolkenstoeten
rondom haar aan de lucht…