162 resultaten.
Het verdriet
poëzie
3.6 met 12 stemmen 1.946 Ik heb gewerkt, ik heb geleden,
Ik heb geworsteld met 't verdriet,
Ik heb gebogen als het riet,
en soms heb ik 't met laffe vlucht gemeden.
Nu stelt 't zich ondoordringbaar voor mijn staren
Als van de nacht het nevelig begin.
Maar als een lichtende lantaren
Hef ik U op en volg U 't duister in.…
De veroordeelde
poëzie
3.6 met 5 stemmen 1.398 Ik zit in een subliem vertrek,
Geraffineerd verzorgd, alleen.
Mijn ruwe stoppelbaard verdween
En uitgeschoren is mijn nek.
‘k Had een diner met koffie na,
Uitstekend was de sigaret.
Maar toch iets bitters heeft de pret
Nu ‘k spoedig uit dit leven ga.
Het nieuwe hemd prikt mij en schuurt
Alsof ik naakt lig in het gras.
’t Is of ik nooit…
MOEDER
poëzie
2.7 met 12 stemmen 3.583 (de teruggekeerde peinst:)
Het hart van Moeder kan ons nooit ontsterven,
Want ’t is ontfermend als Gods grote hart.
Hóe men haar liefde wonde en treitrend tart,
Ze ontvangt vergevend na het woeste zwerven.
En geen verwijten, want het vuns bederven
Van ziel en ogen is opeens gestuit.
Zij bad voor ons en mocht, armzaalge buit,
Ons, worstlend…
De zwijgzamen geldt dit geheim gefluister
poëzie
3.2 met 4 stemmen 1.671 De zwijgzamen geldt dit geheim gefluister:
God schiep de mens als leemklomp zonder luister.
Hij toefde een ogenblik in dit aards leen,
Beet in een vrucht, en dook weer in het duister.…
ZIEKTE-VERZEN
poëzie
2.8 met 17 stemmen 4.044 III-1 Voor Okke
Hij zat gemaklijk op de rand van 't bed,
En sprak van school en leuke jongensspelen,
En hoe de vreemde talen hem vervelen,
En van de vrije Zaterdagse pret.
Ik luisterde gelukkig, want het was
Of 't leven aan mijn leger kwinkeleerde.
Kwellende koorts, die mij verdervend deerde,
Verdoofde, tot de felle pijn genas.
Toen…
BRUSSEL
poëzie
2.6 met 5 stemmen 1.042 Grote Markt
Gul en kunstzinnig is het volk geweest,
Statig van bouw en prachtig blauw van ogen,
Die gretig-wijd het gouden zonlicht zogen,
Geestig van zin en zinnelijk van geest
Hun huizen zijn als vrouwen op een feest,
Voornaam en moe, iets tot elkaar gebogen,
Met rag van kanten beeldhouwwerk omtogen,
En blank verguld, de burgerlijkste…
De grootvader
poëzie
4.4 met 9 stemmen 1.655 De laatste levensglans lag over hem
In afscheidnemen en ontzeggen moeten
Van kleine vreugden, die het leven zoeten,
En iets gebrokens in gebaar en stem.
Hij liep behoedzaam, en de wandelstok
Werd losgehouden, of hij nog niet steunde,
Maar als hij statig in de tuinstoel leunde,
Trilden zijn knieën, en een kleine schok
Ging door zijn fijnomzilverd…
De jonge Zeeuw
poëzie
3.9 met 8 stemmen 1.781 Hij is een boer, maar hij is mooi.
In al zijn jeugdige ouderwetsheid
Is er geen zweem van vaag- of fletsheid,
Want alles is van ’t best allooi:
Het zwarte pak, de zwarte hoed,
Zijn gouden haar en gouden knopen,
’t Bestikte hemdsboord omhooggekropen,
Staat alles fleurig en is goed.
Alleen - zijn buis is niet meer wijd
Genoeg voor het…
Erkenning
poëzie
2.7 met 15 stemmen 1.700 Er is geen leed, er zijn geen tranen meer.
't Is al door Uwe liefdebrand verslonden..
De dood is als een schaûw voor u verzwonden.
Wij zien slechts licht, wij zien alleen de Heer!…
Hoe stralend zijn de rozen weer herboren!
poëzie
2.9 met 8 stemmen 1.790 Hoe stralend zijn de rozen weer herboren!
Hoe vaak werd ons hun zoet geheim onthuld.
Gij hebt zo vaak gelachen en geduld
Dat ik in uw beminnen ging verloren,
En dieper is mijn liefde dan tevoren,
Want gij zijt dood, en ik ben van rouw vervuld.
Maar dit is troost, wat is geweest,
Kan niet vervluchtigen of sterven.
Hoe ver wij aan elkaar ontzwerven…
De krankzinnige
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.502 Zij zeggen, dat ik zo verstandig praat,
En dat geen trek in mijn gelaat
Verraadt dat ik krankzinnig ben;
Dat ik wel gek, maar zeer zachtzinnig ben.
Maar of mijn zinnen krank zijn,
Mijn geest kan toch wel blank zijn
En met wijsheid verzaad?
Ik ben als een granaat,
Die dagenlang kan rollen,
Kindren met zich laat sollen,
Tot hij, opeens bewust…
De moordenaar
poëzie
3.8 met 26 stemmen 2.938 Toen hij gedaan had wat hij wou,
Begon er in hem een bedroeven
Of hij moest wenen bij een groeve
En nooit meer vrolijk wezen zou.
Vlak naast hem was de vette vrouw,
Nog naakt, zich wassend, of de schande
Met ’t zeepsop droop van hare handen.
Haar ogen waren hard en grauw.
En plotseling had hij zijn mes
In ’t deinen van die buik…
Berouw
poëzie
3.2 met 9 stemmen 1.598 In de schemer het angstige luistren
Naar de wind die waait om de huizen.
Van de wilgen stuiven de pluizen,
Wit in de regen van 't duister.
Ver weg het bedwelmend bruisen
Van de zee: haar vage geluiden
Eentonig, versmelt met het ruisen
Van het bloed, zo warm en duister.
In het duisteren en het ruisen
Een buigend mens, arm en donker...…
O God, bewaar mij voor der zonde vloek
poëzie
3.7 met 7 stemmen 1.504 O God, bewaar mij voor der zonde vloek,
En schrijf mij niet in 't somber dodenboek:
Is in het blanke pergament des levens
Niet ergens, achterin, een open hoek?…
Calvijn
poëzie
3.7 met 6 stemmen 1.419 Hij met de doodskop en fanatisch boos
Van baard en ogen, kon geluk ontberen.
Waarom de Souvereiniteit des Heeren
Juist hem tot feilloos treffend wapen koos?
Hij wierp zich ziende in het grondeloos
Diep van Zijn eeuwige genaverbonden;
Verheffend bovenal en voor altoos
Gods Eer, Wiens heiligheid…
God, laat Gij dit verwonden ongewroken?
poëzie
2.7 met 14 stemmen 1.597 God, laat Gij dit verwonden ongewroken?
Ai zie, hoe mij de zonde heeft gestoken.
Waarom te klagen? wordt de zoetste peer
Niet 't eerst door de venijnge wesp geroken?…
De luiken
poëzie
4.6 met 7 stemmen 1.346 Om hitte en onrust uit te sluiten,
Doen wij de zware luiken dicht.
Nu dringt uit het rumoerig buiten
Alleen de klaarheid van het licht,
Want zie, de harten zijn nog open,
En zon komt helder ingezeefd
En toont, van blanke glans omdropen,
Al wat er binnen staat en leeft.
Heer, doe de luiken van ons wezen
Voor werelds ijdelheden dicht.
En…
De witte kater
poëzie
3.4 met 7 stemmen 1.342 Hij ligt graag op de leuning van mijn stoel,
Een warme sneeuwbal, die zich kan ontwinden
En naar het lege tasten als een blinde,
En golven met zijn rug of een gevoel
Zich uit wil leven tot een melodie,
Achteloos in de stille lucht geschreven.
Dan zit hij star, uit wit metaal gedreven,
En schuift voorzichtig over op mijn knie.
Hij schikt heel…
Kwatrijn
poëzie
3.3 met 7 stemmen 2.745 In vrome afschuw ben 'k door hen versmaad.
'k Zou , meelij smekend, knielen op de straat,
Maar mijn verachting spuw ik voor de voeten
Der huichelaren in hun plechtgewaad.…
TOON
poëzie
2.8 met 6 stemmen 1.196 Zwaar stapt, in zijn blauwlinnen broek
En gapend lichtgeel boezeroen,
Toon, om een soepkip op te doen
In ’t nachthok; ’t fluiten flapt tot vloek
Als plots een Barnevelder kloek
Fladdrend en kaaklend zich verraadt.
‘Verdomme,’ bromt hij, even kwaad,
Maar denkt aan zijn gebedenboek,
En wreekt zich met een handvol zaad
Voor haar verschrikte bek…