Een zonnestraal, Een wonderstraal Is in mijn borst gedrongen: Mijn matte ziel herleefde weer, Ik twijfel en ik haat niet meer En heb mijn lied gezongen. Een blij geruis Om 't zonnig huis Verkondde mij de vrede. Van liefde en lof klinkt heel mijn hof, 't Juicht alles en geeft juichensstof: En noodt: o dank toch mede! '…

Och, mijn plannen, och, mijn dromen! 't Rijk der muggen is gekomen, En de vliegen zonder tal Geven in mijn zonnig huisje, In mijn warm en stoffig kluisje, Wesp en bij haar zomerbal. 'k Ben vannacht schier opgevreten, Uitgezogen, stukgebeten, Door een kannibaalse mug; En, sinds de eerste morgenglansen, Hoorde ik niets dan vliegen dansen…

Zijn fijnst sigaartje smaakt hem niet, Zijn knappend vuurtje blaakt hem niet, Zijn zoetlief meisje raakt hem niet, Zijn vrienden, o genaakt hem niet! Zijn baardje zelf vermaakt hem niet, De stumperd heeft zo’n groot verdriet.... En wat? – Nu juist, dat weet hij niet!…

Uit het studentenleven III Horrible, horrible, most horrible Eenmaal had ik zeven vrinden, Bloemen in mijn levensgaard, Die ik tot een krans mocht binden Om mijn hoofd en om mijn haard. Luister, en, van één tot zeven, Zeg ik in een bondig lied, Waar zij allen zijn gebleven, Want ik had – maar heb ze niet. De eerste, een knaap…

'k Heb met dat nieuwe niets van doen, Vooreerst, het strijdt met ons fatsoen; En dan, ik heb een vrouw getrouwd, Die 't met de Catechismus houdt.…

Lente lacht in onze dalen! ’k Durf niet treden in mijn hof, Vol van geuren, kleuren, stralen, Zonder liedeke van lof. Met de takken, met de knoppen, Lopen al de meisjes uit, En de jonge boezems kloppen Voor de milde Lentebruid. Vreugde, liefde, trooste, zegen Brengt zij in haar bloemkorf mee, Al haar vrienden aêmt zij tegen…

Wat meer verdraagzaamheid! Voorwaar, De strijd wordt onbehaaglijk! Ook wij zijn wel verdraagzaam – maar De rest is onverdraaglijk!…

Schoon het Haantje van ’t Vernuft Soms moet koning kraaien Moogt gij ’t Haantje in de borst Nooit de nek omdraaien!…

Doe ik mijn ogen toe, Dan wil ik ’t wel geloven; Doch als ik ze open doe Komt weer de Twijfel boven.…

Ik kan het met uw vroomheid Niet vinden op den duur; Zij kijkt me veel te deftig, Zij kijkt mij veel te zuur! Gij, die in alle dingen Slechts zonde vindt en schuld... Van lelijke gedachten Is vast uw ziel vervuld.…

Sprekers, hoorders, denkers, daders Vindt ge in soorten, rijp en groen. Zeldzaam vindt ge wél verenigd Spreken, horen, denken, doen.…

Schoonste deugd van schone zielen, Liefste trek in ’t lief gelaat! Mannentrots en hartstocht knielen Waar ge uw vriendlijke ogen slaat. Zachtheid is de kracht der zwakken, Is haar scepter en haar zwaard, ’t Bloempje, dat een zucht zou knakken, Beeft en buigt – en blijft gespaard! Zachtheid zal de dwingland leiden: In het…

Levenslust is ’t ware leven, Is het liefelijkste goed, Dat de lachende aard kan geven Van haar weelde en overvloed. ’t Is geen trek der dwaze zinnen ’t Jonge leven te beminnen: Levenslust is levenskracht; Levenslust is vrolijk strijden, Hopend en geduldig lijden – Is een kinderlijk verblijden, Dat de Hemel tegenlacht. Maar om ’t…

Lente lacht in onze dalen! ’k Durf niet treden in mijn hof, Vol van geuren, kleuren, stralen, Zonder liedeke van lof. Met de takken, met de knoppen, Lopen al de meisjes uit, En de jonge boezems kloppen Voor de milde Lentebruid. Vreugde, liefde, trooste, zegen Brengt zij in haar bloemkorf mee, Al haar vrienden aêmt zij tegen…

Ik lig in Hollands dierbaar duin, Zo zacht in ’t lauwe zand, En naast mij zit een blozend kind, Een dochter van het strand. Een zilvren wolkje speelt en drijft Aan ’s Hemels blauwe boog; En zoete vrede straalt en daalt Op aarde van omhoog. Het zilvren wolkje lacht en lokt, Als riep het: 'o ga mee, Reis met mij…